Het begint bijna traditie te worden dat ik tijdens de eindejaarsperiode hier nog een woordje neerpen. Ik las net nog het bericht dat ik vorig jaar postte en herinner me nog precies de periode waarin ik het schreef. Een jaar met ups en downs klonk het een beetje zwaarmoedig en dat was het ook wel. Maar kijk, we zijn nu weeral een jaartje verder en het ene jaar is het andere niet. Met de fotografie ging het dit jaar meer dan uitstekend. Ik werd Belgisch kampioen en tegelijk ook fotograaf van het jaar en bij onze buren werd ik winnaar van het Open Nederlands Kampioenschap. Ik deed ook mee met de fotowedstrijden van Nature Talks en het Lowland festival en won er in beide onderwater categorieën de eerste plaats. In Frankrijk, Slovenië en de Verenigde Staten ging het ook zeer goed en zo kan ik nog even doorgaan. Maar dat is niet wat ik u wil meegeven. Wat ik daarmee wel wil duidelijk maken is dat het ene jaar het andere niet is. Na regen komt zonneschijn klinkt wel erg cliché, maar dat staat als een paal boven water. Of in mijn geval onder water... Mocht uw jaar niet zo succesvol geweest zijn dan het mijne, dan wens ik het u zeker toe in het komend jaar. Prettige feestdagen!
0 Comments
Het Lowland Photo festival is het internationale natuurfotografiefestival van de Lage Landen en is dit jaar aan zijn derde editie toe. Het is dé ontmoetingsplaats voor wie houdt van natuur en fotografie. Tijdens het weekend van 10 en 11 december strijken opnieuw duizenden natuurfotografen neer in Kinepolis Antwerpen om er te genieten van inspirerende lezingen van vermaarde natuurfotografen uit binnen- en buitenland, van de prachtige exposities natuurfotografie met honderden werken én van de grootse natuur- en fotografiebeurs boordevol demo’s en workshops. Aan het festival is er ook een fotowedstrijd verbonden: de Lowland Photo Contest. De prijsuitreiking was gisterenavond. Ik won er de eerste plaats en een eervolle vermelding in de categorie Onder Water. Na mijn uitleg over hoe ik de foto gemaakt had, kreeg ik nog een waardebon van de firma De Beukelaar in Aartselaar http://www.debeukelaer.be/ die ik mag gebruiken voor Lowepro produkten.
Afgelopen zaterdag was ik op het festival van het Open Belgisch Kampioenschap -kortweg OBK- onderwaterfoto- en videografie. Ik was nog net op tijd om er enkele interessante lezingen te volgen en de fotoprints die de muren opfleurden, te bekijken. Maar de apotheose van de avond was voor mij toch wel de uitslag van de fotowedstrijd waar ik aan deelnam en reeds eerder over schreef hier op mijn blogpagina. De wedstrijd bestond uit twee delen: het festivalgedeelte, waarbij (bewerkte) foto's mochten ingestuurd worden die eender waar in de wereld mochten genomen zijn en het shoot out gedeelte waarbij er ter plaatse moest gefotografeerd worden (Zeeland en zoet water) en de foto's niet mochten bewerkt worden. Bij beide onderdelen waren er vijf categorieën: groothoek, groothoek met model, macro, visportret en een thema. Het thema was dit jaar zwart-wit. Hieronder plaats ik mijn foto's die in de prijzen vielen. Bovenstaande vier foto's in de top drie waren voldoende om de eerste plaats bij de portfolio te behalen. Bij het festivalgedeelte ging het ook goed. Hieronder de foto's waarmee ik in de prijzen viel. Mijn enorme dank aan model Marlène, die uitstekend werk leverde! De vijf foto's uit het festivalgedeelte tesamen geteld, waren ook goed voor de eerste plaats in de portfolio. Bij de digirama's behaalde ik ook een eerste plaats met een reeks over zoet water: "The perfect pond". Negen podiumplaatsen dus, ik had het in mijn stoutste dromen niet verwacht. Met enige trots kan ik dus melden dat ik Kampioen van België geworden ben bij de Masters. Om uitgezonden te worden naar het wereldkampioenschap in Mexico moesten de punten geteld worden van de afgelopen twee jaar. En daar kwam ik enkele punten tekort en ging mijn goede duikvriend Luc Rooman met de eer lopen. Dik verdiend, want hij is een zeer getalenteerd fotograaf. Luc nam na de bekendmaking echter het woord en vond dat hij mij de kans moest geven om naar Mexico te gaan omdat hij vorig jaar reeds had deelgenomen aan het WK. Toen was ik eigenlijk eerste geeïndigd, maar omdat ik nog geen NELOS lid was kon dat volgens het reglement niet doorgaan. Een mooi gebaar van hem, dat laat zien dat hij het hart op de juiste plaats heeft. Om af te sluiten wil ik nog de jury bedanken, die uitstekend werk geleverd heeft en alle vrijwilligers die aan dit festival meegeholpen hebben. Niet alles was even vlekkeloos verlopen, maar zonder hun vele werk en inzet zou er simpelweg geen festival meer bestaan. Mijn welgemeende dank en op naar een volgende editie!
Op 12 en 13 november vond de eerste editie van het Nature Talks festival te Ede in Nederland plaats, een foto- en filmevenement over de natuur met vele nationale en internationale sprekers. Ik heb het festival twee dagen bezocht en heb er interessante lezingen bijgewoond van onder meer: Brian Skerry (fotograaf van National Geographic), Benny Rebel (Afrika fotograaf), Ron Offermans (de onderwaterwereld in Nederland), Peter H Van Bragt (lezing over de Nederlandse zeenaaktslakken), Willem Kolvoort (zoet water in Nederland) Jari Peltomaki (De Finse natuur), David Maitland (macro) en de Belg Bart Heirweg (breaking the rules). Er waren zeker nog veel meer interessante onderwerpen en sprekers te zien, maar daar had ik helaas de tijd niet voor. Naast het festival gedeelte was er ook de prijsuitreiking van de Nature Talks fotowedstrijd waar ik aan deelgenomen had. In de categorie "Onder Water" kreeg ik een "Highly commended"met een foto van een garnaal die aan het begin staat van zijn poetsronde in de bek van een baars. Die foto nam ik in Bali. De foto van de parende Zeekatten in de Oosterschelde kwam ook in de finale terecht. Eerder dit jaar nam ik onderstaande foto van een waterlelie. Die viel nog meer in de smaak bij de jury, want ik kreeg er de eerste prijs voor. Nadat me gevraagd werd hoe de foto gemaakt was en mijn daaropvolgende uitleg, mocht ik de prijs in ontvangst nemen. Een mooi bedrag dat echter al snel opgebruikt was na een bezoekje bij de verkoper van filters en statieven... ;-) Tot slot kan ik stellen dat deze eerste editie van het Nature Talks festival in alle opzichten meer dan geslaagd was. De locatie, sprekers en vele stands maken dit festival zeker een bezoekje waard.
Met enige trots meld ik u dat ik winnaar ben van het Open Nederlands Kampioenschap fotografie. Deze wedstrijd is een shoot out wedstrijd, wat wil zeggen dat alle fotografen op dezelfde dag in het water liggen. Bij het Nederlands kampioenschap waren dat twee zondagen in de maanden mei en juni. De foto's dienden op het einde van de wedstrijddag ingeleverd te worden en nadien moesten de kandidaten hun selectie doorsturen. Er was geen nabewerking toegestaan. Om mee te dingen naar de titel moesten er vijf foto's afgeleverd worden in evenveel categorieën: macro, visportret, groothoek, groothoek met duiker en een categorie met een thema (kwallen). De uitslag van de top 10 staat hier.
Onlangs behaalde ik de eerste prijs in de onderwaterfotografiewedstrijd georganiseerd door Sub Ocean Services in Oud-Vossemeer. Het thema was "tijdloze Oosterschelde". De foto's werden door het publiek beoordeeld tijdens de havenfeesten in Tholen. Deze week mocht ik mijn splinternieuwe 12 liter duikfles van Koos in ontvangst nemen. Daarbovenop kreeg ik nog een gratis vulkaart voor één jaar. Bedankt Sub Ocean Services!
http://subocean.nl/ De afgelopen dagen was ik in Zeeland voor het Open Belgisch Kampioenschap onderwaterfotografie. Het weer speelde dit keer goed mee en er waren heerlijke momenten te beleven. Op zondagavond was ik bij Flauwers op Schouwen-Duiveland waar ik al meerdere malen mooie zonsondergangen mocht aanschouwen. Ook deze keer was het de moeite om het fototoestel boven te halen. Deze foto's zijn gemaakt bij de inlaag, dat is het gebied net achter de dijk. De Oosterschelde kreeg bij het haventje van Heerenkeet, dat niet meer in gebruik is, bij valavond een mooi roze gloed. Bij Schelphoek kon ik nog net de laatste foto nemen voor de nacht zijn intrede deed. Een mooie afsluiter van een prachtige dag.
Beneath The Sea is een grote onderwaterfotowedstrijd in de Verenigde Staten. Ik viel er al meermaals in de prijzen. Eerder deze week kreeg ik het bericht dat mijn foto van de snoek in de prijzen viel. Ik behaalde er de tweede prijs in de categorie groen/koud water.
Afgelopen zaterdagavond was het zover: de proclamatie van het Open Belgisch Kampioenschap onderwater foto- en videografie 2015. Het was de afsluiter van een wedstrijd die vier wedstrijdweekends bevatte en waarbij de deelnemers telkens twee dagen de tijd kregen om onderwaterbeelden te maken. Drie weekends vonden plaats in Zeeland en eentje in de steengroeve Vodelée, waar ik eerder in augustus al een blog over schreef. Door werkverplichtingen kon ik telkens slechts één dag deelnemen, wat mijn kansen natuurlijk wat kleiner maakten. Toch mag ik tevreden zijn met de twee podiumplaatsen die ik behaalde. In de categorie "groothoek" werd ik tweede met onderstaande foto. Voor de categorie "groothoek met model" had ik net als vorig jaar geen model. Toen ging ik zelf voor de lens hangen, maar dit jaar kreeg ik op het laatste moment toch nog hulp van een lieve Nederlandse duikster die als model wou fungeren. Bedankt Marlène! We behaalden de bronzen medaille met onderstaande foto. In het algemeen klassement bij de Belgen werd ik tweede. Volgend jaar zal er terug een OBK zijn, waarschijnlijk met twee wedstrijdweekends. Dan worden de punten van 2015 en 2016 opgeteld en zal de winnaar mogen deelnemen aan het wereldkampioenschap in Mexico. Het zal dus nog een spannende strijd worden!
Hieronder nog enkele foto's uit de voorbije wedstrijddagen. Omdat het reglement geen nabewerking toeliet heb ik ze ook zo in dit blogbericht geplaatst. Gisterenavond was het zover: we zouden eindelijk te weten komen wie er in de prijzen ging vallen bij de Hugycup die eerder dit jaar doorging bij Puerto Galera in de Filipijnen. De Hugycup is een wedstrijd voor onderwaterfotografen en -videografen, die georganiseerd wordt door Danny van Belle, een bekende landgenoot en gerenommeerd onderwater cineast. Deze duikreizen staan altijd in het teken van foto- en videografie en er is steeds een kameraadschappelijke sfeer onder de deelnemers. De hoofdsponsor is Hugyfot (en Greenforce), vandaar de naam Hugycup. Voor het eerst sinds het ontstaan van de wedstrijd werd er een limiet gelegd op de nabewerking van de foto's. Enkel contrast, saturatie, verscherping en zweefvuil wegclonen was toegestaan en foto's uitsnijden was slechts voor tien procent van de originele grootte toegelaten Hieronder vind je al mijn foto's die ik instuurde en de behaalde resultaten in de 6 categorieën. Er mochten drie foto's per categorie ingediend worden en één portfolio: Categorie macro Groothoek Naaktslakken en zeeschelpen Visportret Greenforce en Hugyfot Een duiklamp van Greenforce of een behuizing van Hugyfot moesten in beeld zijn. Opnames in het zwembad waren toegestaan. Portfolio 3de plaats Bij de eindstand, waarbij alle categorieën meetelden, behalve de Greenforce en Hugyfot categorie, werd ik vierde. Net geen podiumplaats dus. Maar ik mag zeker niet ontevreden zijn met drie eerste plaatsen. Proficiat aan alle andere winnaars en bedankt aan de sponsors!
Gisteren ben ik voor het Open Belgisch Kampioenschap onderwaterfotografie naar de steengroeve in Vodelée gaan duiken. Ik was er wel al eens geweest, maar dat is ondertussen al vele jaren geleden. Ik duik inmiddels al 23 jaar. Van collega fotografen die zaterdag al ter plaatse hadden gedoken, hoorde ik dat de zichtbaarheid niet geweldig was. Toch had ik de fisheye-lens opstaan omdat de beste kansen voor groothoekfotografie zich toch meestal 's ochtends voordoen. Mijn plan was om eerst naar de tank te gaan en daar foto's te maken met model. Ik had op internet enkele leuke filmpje gezien en dacht dat het wel mogelijk was om binnenin de tank foto's te maken. Ik had Erwin, mijn mededuiker en model, op de hoogte gebracht van mijn plannen om ervoor te zorgen dat we er niet teveel tijd zouden mee verliezen. Wat ik echter niet van tevoren wist, was dat de opening langs mijn zijde veel kleiner was om door te geraken. Na wat wringen en op mijn zij te gaan liggen kon ik er toch door geraken terwijl Erwin vlotjes van de andere kant binnenzwom. Het is daar écht krap binnenin en ik denk dat mijn voeten nog buiten lagen, maar daar kreeg ik het beeld voor ogen dat ik wou nemen. Nu was het enkel nog kwestie van mijn model op de juiste plek te krijgen. Om het geheel wat meer sfeer te geven had ik hem een rode duiklamp gegeven. O ja, nog vergeten te zeggen, op het dak had ik twee slaveflitsers geplaatst zodat er licht naar binnenkon door de gaten. Veel daglicht hadden we daar niet want we zaten toch wel op een diepte van elf meter. Op voorgaande foto zie je daar weinig van en dat zag ik ook op mijn LCD schermpje. Daarom nam ik een kortere sluitertijd, kleinere diafragmaopening en dimde ik mijn vaste flitsers wat meer. De ISO stond inmiddels op 800 want er viel heel weinig licht binnen. Dat maakte het lastig om een andere pose aan het model te vragen. Toch begreep Erwin me en volgde hij de bevelen bijna blindelings op. Stilaan begon het zweefvuil echter te veel op te dwarrelen en moesten we de tank verlaten. Tijdens de tweede duik vonden we nog enkel andere onderwerpen zoals deze snoek, die de wacht hield bij een klein wrakje. Erwin had inmiddels zijn rebreather aangetrokken wat deze Snoek heel erg apprecieerde. Zonder luchtbellen kan je vissen veel gemakkelijker benaderen. Desondanks het iets mindere zicht kon ik toch nog enkele leuke opnames maken in de ondiepe gedeeltes van de steengroeve. De zon was inmiddels wat hoger aan de horizon gaan staan en het onderwaterlandschap kreeg een bijzonder sfeertje. Voor de derde duik had ik de macrolens opgeschroefd. Tegen alle verwachtingen in vonden Erwin en ik toch enkele fotogenieke onderwerpen. Die kan ik helaas niet laten zien, want foto's die deelnemen aan de wedstrijd mogen voor de prijsuitreiking niet openbaar gemaakt worden. Eén foto wil ik u echter niet onthouden: de Steur die bijna tot tegen mijn lens zwom! Na alle achtervolgingen van Snoeken en karpers gedurende de voorgaande duiken, kwam dit exemplaar zich gewoon aanbieden. Had ik dat geweten...
Voor het Open Belgisch Kampioenschap onderwaterfotografie (OBK), heb ik afgelopen dinsdag en woensdag 650 minuten in het Zeeuwse water gelegen. Zo'n wedstrijd ter plaatse wordt ook wel Shoot Out genoemd. Er zijn in totaal 4 keer 2 dagen dat de wedstrijd doorgaat, 2 keer in Zeeland, eentje in de steengroeve van Vodelée en de laatste in domein Muisbroek , beter gekend als de Put van Ekeren. Ik startte mijn eerste duik op dinsdag rond 7 uur 's ochtends bij de Bergse Diepsluis. Al tijdens de eerste meters besefte ik dat ik beter geen fisheye-lens had opgeschroefd, maar ik zwom toch verder tot aan het platform. Onderstaande foto doet vermoeden dat de zichtbaarheid wel meeviel, echter het was niet veel meer dan één tot anderhalve meter. In zo'n geval trek ik mijn flitsers erg naar achter, gebruik ik diffusers en dim ik de flitskracht tot bijna nul. Ook de slaveflitser die ik op het platform had geplaatst dimde ik zoveel mogelijk en richtte ik naar beneden toe. Ik ging nog langs de Sepiastokken langs, maar de Sepia's zelf gaven niet thuis. Dan maar snel naar het Grevelingenmeer waar de zichtbaarheid een stuk beter was. Ik hield de fisheye-lens er nog even op en nam enkele foto's van mezelf omdat ik geen model bijhad. Ik kan ze hier spijtig genoeg niet laten zien, want de foto's die ingediend zijn voor de wedstrijd mogen volgens het reglement nergens gepubliceerd worden voor de uitslag. Daarna ging ik te werk met de 60mm macro lens. Onderwerpen genoeg en één van de eerste foto's die ik nam was een beeld van twee zakpijpen omgeven door kolonievormende zakpijpen (Botrylloides diegensis). Daarna kwam ik in een soort van artistieke roes terecht of was het misschien een vorm van ondiepe stikstofnarcose en begon ik gedurende meer dan een half uur een veertje te fotograferen. Dat viel echter niet mee, want zo'n ding is nogal onderhevig aan opwervelingen van het water. Bij de minste beweging fladderde het er op los. Na meer dan dertig foto's was ik wel blij met onderstaand resultaat. Gelukkig duurde de waanzin dan ook niet langer en ging ik op zoek naar het volgende onderwerp. Ik richtte mijn snoot op een kreeft die het hele zaakje niet vertrouwde en angstig naar boven keek. Uit ervaring weet ik dat je met wat geduld toch héél dichtbij kan komen. Kreeften zijn namelijk heel nieuwsgierig van aard. Na vier duiken hield ik het voor gezien nadat de wind fel was komen opsteken en de zichtbaarheid in het ondiepe tot bijna nul herleidde. De volgende ochtend ging ik vullen bij Sub Ocean Services in Oud-Vossemeer. Daar hoorde ik van Koos dat hij toch nog Sepia's gezien had bij de Bergse Diepsluis. Dus toch nog maar eens een kijkje gaan nemen. Ik had de macro lens al op staan, dus werd het eerst een zoektocht naar klein spul. Al gauw vond ik onderstaand kereltje die het leuk vond om regelmatig tot op mijn toestel te komen zwemmen. Ik leidde hem dan elke keer heel voorzichtig naar het Wakamé wier, waar zijn thuis was. Hier aan de Bergse Diepsluis vind je in deze tijd van het jaar voldoende onderwerpen om te fotograferen. Het is alleen een kwestie van goed rond te kijken. Ondertussen had ik één Sepia koppeltje gespot en was ik na 150 leuke onderwater minuten de fisheye-lens gaan halen. Ze samen op de foto krijgen was onbegonnen werk , want van grote liefde tussen die twee was er absoluut geen sprake meer. Het mannetje liet zich niet benaderen, maar het vrouwtje zag me blijkbaar wel zitten. Ze liet zich uivoerig fotograferen als een volleerd model. Ondanks haar kleine gestalte kon ik ze heel dicht benaderen. De zichtbaarheid was - in vergelijking met de dag ervoor - uitstekend. Ze liet me een half uurtje met haar spelen en toen vond ik het zelf welletjes geweest. Ik wou haar echtgenoot niet te jaloers maken... Op de terugweg kwam ik nog wat oude, begroeide stokken tegen. Ik vond ze ook de moeite om op de plaat te zetten. Een mooie afsluiter van twee dagen noeste arbeid. Wat kan het leven soms zwaar zijn; gelukkig was ik in een artistieke roes...
Vorige week vond het 15de CMAS wereld onderwaterfotografie kampioenschap plaats in Zeeland. Ik was er assistent/model voor mijn goede vriend en fotograaf Luc Rooman. De laatste maanden stonden voor ons helemaal in het teken van de wedstrijd. De Zeeuwse wateren zijn ons niet onbekend en dus konden we met enig thuisvoordeel aan de wedstrijd beginnen. De eerste dag vond de openingsceremonie plaats waarbij alle deelnemende landen in een parade door Zierikzee liepen. Na de parade werd het officiële startschot van de competitie gegeven tijdens de openingsceremonie in de "Nieuwe Kerk". 's Avonds was er nog een informatie vergadering in het hotel waar de vier wedstrijdduikplaatsen bekend gemaakt werden. De volgende dag was er een oefendag gepland en de twee daarop volgende dagen ging de wedstrijd van start. Na twee vermoeiende dagen kwam er dan eindelijk het verdict. Onze Waalse vrienden behaalden een vijfde plaats in de categorie "macro" en wij behaalden een tweede plaats in de categorie "visportret". Dit evenement kon niet doorgaan zonder de vele vrijwilligers die zich belangeloos ingezet hebben en ervoor gezorgd hebben dat de deelnemers niets tekort kwamen. Een dikke pluim!
Inmiddels is het alweer een dikke maand geleden dat ik naar de Filipijnen afreisde. Ik deed er mee aan de Hugycup, een onderwaterfoto- en videowedstrijd georganiseerd door landgenoot en gerenommeerd onderwatervideograaf Danny Van Belle. Elke editie speelt zich op een andere plaats in de wereld af. Dit jaar trokken we richting Puerto Galera, een plek waar er overdag gedoken wordt en 's nachts gefeest. Van dat laatste kwam er (bij mij) niet veel van in huis, want de hele dag duiken en dan 's avonds nog foto's selecteren voor de wedstrijd is al vermoeiend genoeg. Zowel voor macro als voor groothoek waren er voldoende mogelijkheden. Boatyard en Giant Clams waren twee duikstekken die een beetje op Lembeh leken: een zanderige bodem met veel klein spul. Een uitdaging voor de macro fotograaf. Maar ook voor de groothoekfanaten waren er voldoende mogelijkheden. Pal voor de deur van het duikcentrum lag er een mooi begroeid wrak op 30 meter diepte: de Alma Jane. Zowel de buiten- als de binnenzijde van het wrak waren de moeite om te fotograferen. De stroming maakte het vaak moeilijk om foto's te nemen, maar dan hielden we ons schuil aan de binnenkant. Mijn favoriete plek qua groothoek was toch wel de Canyons. De enorme hoeveelheid zachte koralen die zich hier bevinden was ongeloofelijk. Door de ligging van deze duikstek staat er hier wel bijna altijd stroming, dus was het niet eenvoudig om stil te blijven hangen. Conclusie: Puerto Galera is dé plek voor duikers die zowel van duiken als van het uitgangsleven willen genieten. De onderwaterwereld is er nog vrij intact, ondanks de vele duikers die er jaarlijks naartoe gaan. Qua groot "wild" heb ik niets gezien buiten enkele schildpadden. Ik hoorde wel over een shark cave, maar daar zouden er geen haaien meer zitten. Misschien hebben de grote predatoren zich uit de voeten gemaakt toen ze een horde Koreanen zagen afkomen. Die hebben namelijk niet veel manieren heb ik gemerkt. Niet alleen zagen ze het zwembad van het hotel als spoelplaats, maar onder water zag ik er eentje aan een schildpad hangen en een andere bovenop het zachte koraal staan. Weten ze niet beter of is het stoerdoenerij? Hopelijk blijven de schildpadden binnenkort ook niet weg....
Paf Tachov is een onderwaterfoto-en filmfestival in Tsjechië. Ik neem er al enkel jaren deel en af en toe ben ik al eens in de prijzen gevallen. Dit jaar behaalde ik voor het eerst een podiumplaats in de categorie portfolio. Ik werd tweede. Bij de digirama's behaalde ik een derde plaats met "Pulau Pef", waar ik een verhaal vertel over een klein eiland in Raja Ampat bij West Papua.
|
Nieuw op de websiteCategorieën
Alles
|