In Muisbroek is het nog steeds feest. Onder de waterspiegel barst het leven uit zijn voegen. Duizenden Baarsjes zwemmen in kleine en grote scholen rond terwijl Snoeken op de loer liggen voor een snelle hap.

Snoeken laten zich niet altijd snel benaderen, maar met een beetje geduld kan je ze toch van dichtbij fotograferen. Het is belangrijk om geen al te bruuske bewegingen te maken en de laatste meters zelfs je adem in te houden. Dat is geen regel uit de duikopleidingsboekjes, maar bij fotografie wordt dat wel eens meer toegepast. Vissen zijn namelijk bang van het geluid dat luchtbellen veroorzaken.

De grotere Snoeken lieten zich niet zien, dus moest ik me tevreden stellen met wat kleinere exemplaren. Die hielden zich goed schuil, want aangezien Snoeken kannibalistisch zijn is het mogelijk dat ze ten prooi vallen aan  grotere soortgenoten.

De Snoek is een uitstekende jager. Met zijn torpedo-achtige lichaam en kleine vinnen kan hij enorme snelheden halen. De kleur van de snoek is variabel, van groenbruin tot grijsbruin met goudkleurige stippen, vlekken of strepen op de flanken; de buik is geelwit. Hoe ouder de vis wordt, hoe meer hij zijn goudgele patronen verliest. Oudere exemplaren zijn vaak egaal en donkerder van kleur. De vrouwtjes kunnen een lengte van 1,40 meter bereiken, terwijl de mannetjes niet groter worden dan ongeveer 85 cm.

Bij de steiger had ik ook nog het geluk om Mega Mindy  tegen te komen, maar of ze nu met Toby was of een andere kerel durf ik niet te zeggen... ;-)

Meer foto's van Muisbroek vind je hier.

Ik kan maar niet genoeg krijgen van die mooie Waterlelies. Vorige week had ik al een ganse dag in gezelschap van deze majestueuze waterplant doorgebracht en nu wou ik er weer naartoe. Het weer zat mee met een mooie blauwe lucht, dus was het het uitgelezen moment  om nog wat half-half opnames te maken.

Onderwater was de zichtbaarheid wat minder door de overvloedige regenval van de  nacht voordien.  Daarom probeerde ik  allerlei verschillende instellingen uit. Ten eerste moesten de externe flitsers een heel stuk naar achter geschoven worden. Ik zette het vermogen op de helft tot zelfs een vierde en gebruikte diffusers.

Het voordeel hiervan was dat er minder zweefvuil in beeld kwam en dat de scholen visjes die passeerden niet overbelicht werden.  Nadeel was dat met zo weinig flitslicht de diafragmaopening groter moest en de sluitertijd langer. Voor opnames tegen de zon in gaf dit dan weer overbelichting in het bovenste gedeelte van de foto's. De oplossing hiervoor was een kleinere diafragmaopening, kortere sluitertijden van 1/125ste of sneller en de flitsers op volle kracht. Ik probeerde ook om enkele bladeren voor de zon te positioneren om geen uitgevreten plekken in de foto te krijgen.

Voor opnames zoals  de foto hierboven werkte dat prima, maar toen ik tegenlichtfoto's wou nemen inclusief visjes kreeg ik overbelichte vlekjes door de fel reflecterende huid van de visjes. De oplossing was om het flitslicht goed te doseren, maar vooral om het onderwerp niet té dicht te benaderen. Gewoonlijk hang ik met de fisheye lens (Tokina 10-17mm) op minder dan een halve meter van het onderwerp. Nu bleef ik echter een dikke meter  van de Waterlelies af wat tot dit aanvaardbaar resultaat leidde.

Meer foto's vind je hier.

Vandaag ben ik nog eens tot aan het Hallerbos geweest. De wilde boshyacinten staan er volop in bloei. Het was er redelijk druk vermits de bloei niet zo lang duurt. Het Hallerbos heeft een reputatie die tot ver buiten de grenzen reikt.

Meer foto's vind je hier.

Het Open Vlaams Kampioenschap is een foto- en videografiewedstrijd die georganiseerd wordt door de NELOS (Nederlandstalige liga voor onderwateronderzoek en -sport). De afgelopen maanden waren er vier wedstrijddagen. Twee daarvan werden in Zeeland gehouden en de andere twee in de put van Ekeren. Ik heb meegedaan in de masters categorie waar er vijf thema's waren: macro, visportret, thema, groothoek en groothoek met model. De foto's mochten niet nabewerkt worden. In de categorie macro won ik de eerste prijs en bij visportret de tweede. In het algemeen klassement werd ik tweede. Foto's vind je hier.  Mijn duikvriend Luc Rooman eindigde eerste en werd dus kampioen van Vlaanderen fotografie. Proficiat Luc!