Onlangs vond de prijsuitreiking van het Open Belgisch Kampioenschap onderwaterfotografie en -film 2023 plaats.
Ik ben blij en vereerd dat ik kampioen van België en fotograaf van het jaar ben geworden bij de Masters met deze behaalde resultaten:
1ste plaats Portfolio
1ste plaats Macro
1ste plaats Groothoek met model
2de plaats Thema (vervuiling onder water)
3de plaats Groothoek
4de plaats Visportret
1ste plaats Foto Actioncamera
Veel dank aan mijn supermodel Joanna Dotremont voor haar inzet en toewijding.
Ook dank aan de leden van de AV commissie NELOS, de jury en de sponsors.
Ik kon ook rekenen op de steun en uitstekende materialen van Sea and Sea, Sealife Benelux, Amilco Benelux B.V., Suunto Duikcomputers, BARE, Metalsub, Oceama en Xpozer.

Aanstaande vrijdag gaat de allereerste editie van de 'Models and Photographers meeting'  van start in TODI. Er zijn 39 inschrijvingen verdeeld over 21 modellen, 9 fotografen en 9 veiligheidsduikers. Deelnemers komen uit Nederland, België, Duitsland en Zwitserland. De modellen gaan in jurk en/of zeemeermin outfit het water in en worden door fotografen zo mooi mogelijk in beeld gebracht. Er is ook een videograaf aanwezig.

​Eerst krijgen alle deelnemers een uitgebreide briefing. Daarna is er gedurende twee uur een  praktijksessie. Nadien kan er nog gezellig nagepraat worden met een drankje en worden er  e-mailadressen uitgewisseld tussen modellen en fotografen. De foto's mogen  gebruikt worden voor website of sociale media, zolang het maar op een niet-commerciële basis is. 

​​Dat de vraag voor dit soort evenementen erg groot is, was meteen na de bekendmaking duidelijk. Op amper 2 uur tijd waren de inschrijvingen voor de modellen al volgeboekt. Daarom komt er op zaterdag 26 augustus van dit jaar een tweede meeting in TODI en die zal veel uitgebreider zijn. Kelly Klingenberg, gerenommeerd onderwatermodel en zeemeermin, komt de workshop voor de modellen verzorgen en zal het hebben over voorbereiding, veiligheid, compositie en poseren, wat je moet weten over licht, kleuren onder water en kleding, haar en make-up.

​Na de praktijksessie zal er een uitgebreid pastabuffet en dranken voor elke deelnemer klaarstaan. TODI ondersteunt het hele evenement en Xpozer, Onderwaterhuis.nl, Amilco sports en de Onderwater Fotografie Academie  geven mooie prijzen weg. 

​Inschrijven voor het 2de Models and Photographers event zal mogelijk zijn vanaf 8 april via ​http://www.o-f-a.be/

Afgelopen week sprong ik in TODI het water in voor een fotoshoot met Kelly (mermaid Nyxe) en Marleen (mermaid Shelley). Samen met Jac en Johan, fotograaf en videograaf, wisselden we mekaar af om beide modellen zo mooi mogelijk in beeld te brengen. Het water in TODI was zo'n 22°C en dat is heel comfortabel in een 7mm wetsuit van Bare met infrarood technologie, maar de dames moesten het frisse water trotseren in een luchtige jurk. Daar kan je alleen maar respect voor betuigen.

Toen we het water ingingen merkte ik dat mijn flitsers niet werkten. Ik had nochtans de avond ervoor alles nagezien en uitgeprobeerd. De modellen lagen reeds in het water en dus was er geen tijd om andere batterijen te gaan nemen.  Nood breekt wet en ik moest dus aan de slag gaan met natuurlijk licht. Helaas was het die dag erg bewolkt. Ik vroeg aan de modellen om net onder het wateroppervlak te blijven zodat ik het licht dat door het wateroppervlak kwam, zoveel mogelijk kon opvangen in de lens. De ISO ging een eind omhoog, soms tot wel ISO8000.

Uiteindelijk vielen de resultaten erg mee. Natuurlijk had ik ruis in de foto's, maar dat kon ik grotendeels wegwerken in Photoshop en met de plug-in van Topaz denoise. De witbalans moest ik ook aanpassen door veel meer rood toe te voegen. Anders had de huidskleur van de modellen een te felle blauwe schijn. Verder paste ik wat contrast, hoog- en laaglichten en saturatie aan, en poetste ik een beetje zweefvuil weg, maar dat was alles. Het voordeel van fotograferen met een hoge ISO waarde is dat je de achtergrond goed kan zien en tegelijk met redelijk snelle sluitertijden  (1/125ste) kan werken. Dat laatste helpt om het model scherp in beeld te brengen. Om ruis onder controle te houden is een full frame sensor  in een systeemcamera  in combinatie met een lens die gemaakt is voor een systeemcamera onontbeerlijk. Kleinere sensoren hebben al snel meer last van ruis. 

​Meer foto's vind je hier.

Afgelopen week konden we het 7mm Nixie Ultra duikpak van Bare uitproberen. Dit speciaal voor dames gemaakte pak combineert nieuwe geavanceerde Progressive Full-Stretch-technologie voor een perfecte  pasvorm met optimale thermische warmte dankzij de gepatenteerde OMNIRED-technologie.

​OMNIRED-technologie is de volgende generatie infraroodtechnologie, waarvan bewezen is dat het thermische warmte, bescherming en sneller herstel levert. OMNIRED's  thermisch reactieve mineralen zijn ingebed in de stof van het materiaal. Ze zetten uitgaande lichaamswarmte om in thermische energie en reflecteren deze terug naar het lichaam, waardoor duikers hun optimale lichaamstemperatuur kunnen behouden en warm kunnen blijven in het water.

​Er zijn heavy duty ritssluitingen aan de enkels, polsen, kraag en op de rug die voor comfort  zorgen en het aan- en uittrekken vergemakkelijken.
De dubbel gelijmde naden, Glideskin kraag en Interne afdichtingen halverwege de onderarmen en kuiten verminderen het binnendringen van water.
Armor-Flex™-kniebeschermers maken het pak nog sterker. ​

​Na een duik van 2 uur kwam Joanna blij boven water. Het pak zat uiterst comfortabel en ze had geen kou gehad. 

​Model: Joanna Dotremont

Afgelopen oktober was het zover: de trip waar ik zo lang had naar uitgekeken kon van start gaan. Op het menu stond er een dertien daagse duikcruise aan boord van het zeil- en motorjacht Iliké. De trip startte in Raja Ampat en eindigde in Ambon, bij de Molukken. Onderweg deden we nog de Banda eilanden aan.

De eerste dagen werd al meteen duidelijk dat zo'n trip uit drie dingen bestaat: eten, slapen en duiken. Een gemiddelde dag zag er als volgt uit: opstaan om 5.30u, pré-onbijt om 6u, duiken om 7u. Daarna ontbijt en weer een duik. Ondertussen was het al tijd om te lunchen en na een korte middagpauze werd er terug gedoken. Op sommige dagen was er ook een nachtduik. Een hels ritme dat er voor zorgde dat de meesten 's avonds na het diner zich in hun kajuit terugtrokken. ​Onderweg stopten we o.a. bij bekende duikplaatsen zoals Mioskon, Blue magic, Melissa's garden en Nudi rock bij Misool.

Ondanks de kalme zee kregen we tijdens het varen soms toch heel dreigende luchten te zien. Af en toe werd er halt gehouden wanneer Orca's, walvissen of dolfijnen langs de boot zwommen. Eén van de deelnemers had een drone meegebracht en filmde een groep Orca's die een Maanvis gevangen hadden.

Raja Ampat staat bekend om zijn diversiteit in onderwaterleven en dat hebben we kunnen zien. Alhoewel de zichtbaarheid niet altijd meewerkte, konden we toch genieten van de kleurrijke riffen en hun bewoners.

Onderweg gingen we aan land waar we vanuit een hoger gelegen uitzichtpunt de prachtige omgeving konden bewonderen. Het was de ideale plek voor een groepsfoto.

In de buurt van het Eco resort in Misool bezochten we een kraamkamer van jonge rifhaaien. Die zwommen tussen onze benen door in het ondiepe water van de lagune.

Daarna ging het richting de Banda eilanden waar we meer te weten kwamen over het woelige koloniale verleden. Op het eiland Banda Neira bezochten we fort Belgica en een nootmuskaat plantage.

In de haven maakten we nog een duik bij zonsondergang om er mandarijnvisjes te spotten. Deze prachtig gekleurde visjes laten zich overdag amper zien, maar bij valavond zwemmen ze uit het koraal naar boven toe om zich voort te planten. 

In de wateren van de Bandazee zochten we tevergeefs naar hamerhaaien. Dat kon de pret niet bederven want er waren genoeg andere onderwerpen om te fotograferen.

De trip eindigde bij het eiland Ambon. Na de liveaboard verbleef ik met een paar landgenoten nog enkele dagen in het Spice island divers resort. Ambon is een waar macro paradijs. Sommige van deze diertjes zijn nauwelijks met het blote oog waar te nemen. Gelukkig hadden we uitstekende gidsen die heel wat onderwerpen vonden.

Het afgelopen jaar heb ik veel geëxperimenteerd met kleuren. Ook in Ambon waren de omstandigheden prima om de kleurfilters op de flitser te zetten en de foto's een creatief tintje te geven.

 Het succes van een liveaboard reis hangt niet alleen af van de mooie (duik)plaatsen of de zichtbaarheid onder water, het heeft ook te maken met het gezelschap waar je dertien dagen mee doorbrengt op een beperkte oppervlakte. Daarom wil ik mijn medereizigers bedanken voor de goede sfeer en de leuke momenten die we samen beleefd hebben. Ook de volledige crew van Iliké was erg vriendelijk en behulpzaam zodat we niks tekort kwamen.

Het volledige album vind je hier.

Vanmiddag vond de online prijsuitreiking van het Open Belgisch Kampioenschap (OBK) foto- en videografie plaats. Proficiat aan alle deelnemers en winnaars!
Ik kan tevreden terugblikken op mijn uitslag bij de Masters:
2de plaats Macro
2de plaats Visportret
3de plaats Groothoek met model
3de plaats Algemeen klassement
Bedankt aan de jury en vrijwilligers van de Audiovisuele commissie voor het vele werk, alsook Kevin de Saeger en Glenn De Wilde voor de assistentie en hulp bij de duiken.

Hartelijk dank aan mijn sponsors Xpozer, Hugyfot, Da Factory, AmilcoSports, BARE, Suunto Duikcomputers, Metalsub en Oceama

Vorige week vond het wereldkampioenschap onderwaterfoto- en videografie plaats bij het eiland Porto Santo in Portugal. De Belgische ploeg was vertegenwoordigd door twee fotografen met elk een assistent en een videograaf met assistent. Mijn assistent Thomas was tevens ploegkapitein. Thomas en ik reisden een week van tevoren af om er te gaan oefenen en de onderwaterwereld te verkennen. Porto Santo ligt in de buurt van Madeira, maar is niet zo bekend als het bloemeneiland zelf. Het heeft een veel droger klimaat en geen rivieren of beekjes. Toch vind je er mooie zandstranden en krijg je adembenemende uitzichten voorgeschoteld wanneer je bovenop de bergtoppen naar de Atlantische Oceaan staat te kijken.

Het wereldkampioenschap vind slechts om de twee jaar plaats en om als Vlaming te mogen uitgestuurd worden, moet je bij het Open Belgisch Kampioenschap in een periode van twee jaar de beste score behalen. Het WK had dit jaar een andere format, er waren geen vijf categorieën meer, maar zes. Helaas kon je slechts deelnemen in vier categorieën. Tijdens de trainingen vooraf viel het al meteen op dat er weinig macroleven te vinden was. Kleurrijke vissen daarentegen, waren er volop te vinden.

Dé blikvanger van de onderwaterwereld bij Porto Santo is het  in 2016 afgezonken wrak Corvette General Pereira d'Eça of kortweg het Cordeca wrak genoemd, dat dienst doet als artificieel rif . Het wrak is afgezonken en ligt in een marine reservaat. Het ligt op een diepte van 30 meter, maar het dek en de mast liggen een stuk minder diep.

De ruimtes in het wrak waren ook de moeite waard om een bezoekje te brengen. Mijn plan voor de groothoek categorie van de wedstrijd was om de machinekamer binnen te zwemmen en enkele slaveflitsers te plaatsen die de achtergrond in de foto zouden oplichten. We haalden er echter een diepte van 30,5 meter. Dat was een halve meter over de toegestane limiet en zou ons gediskwalificeerd hebben. Plan B moest bovengehaald worden...

Op en rond het wrak kregen we vaak het gezelschap van een grote Tandbaars. Voor de foto moest je wel zijn linkeroog in beeld brengen, want het arme dier leek een aandoening aan het rechteroog te hebben. 

Vooraan, rond de boeg  van het schip, kwamen we terecht in een heuse vissoep, maar tijdens de wedstrijdduik waren ze allemaal verdwenen. Rond het wrak cirkelden er altijd een school jonge Barracuda's. Die fotografeerde ik voor de categorie Groothoek en behaalde er een 12de plaats mee.

Voor de categorie Groothoek met Model had ik een mooi plekje gevonden onder de mast. Ik legde me horizontaal  op het dek van het schip en hield mijn toestel recht naar boven toe. De enorme mast bleek ideaal te zijn om een mooie compositie te vormen. Na enkele foto's met flitser leek het me beter om ze gewoon uit te zetten en er een tegenlichtopname in silhouet van te maken. Ik besprak de foto met Thomas en we besloten hem in één van de kaders te laten poseren met een rood lichtje. De foto behaalde een knappe zesde plaats. Niet slecht voor een model dat nog nooit geposeerd had.

Na onze groothoek-avonturen ging de macrolens er op. Voor de Close-up categorie waren we op zoek naar een geschikt onderwerp. Tijdens de voorbereidingen vond ik een octopus en we hoopten dat die er tijdens de wedstrijddagen ook zou zitten. Het werd nog beter. Op de tweede wedstrijddag vond Thomas er twee op nog geen halve meter van elkaar. Volgens hem was er een mannetje bij komen zitten en was die aan het wachten tot het vrouwtje uit haar schuilplaats kwam. Zo lang konden we niet wachten en de deining smeet me enkele keren ettelijke meters naar links en rechts.  De snoot op de flitser maakt het nog extra moeilijk om het dier te belichten. Dit was de foto waar ik het meeste moeite heb moeten voor doen. De foto behaalde een twaalfde plaats in de categorie close-up.

Voor de nieuwe categorie 'Creatief' maakte ik ook enkele foto's. Om tactische redenen diende ik uiteindelijk geen foto in deze categorie in.  Ik had al veel fotografen met speciale accessoires zien rondlopen en dacht dat dit de felst bevochten categorie ging zijn. of het uiteindelijk een goede keuze was, zal ik wellicht nooit te weten komen. De foto's zijn beeld-op-beeld opnames van macro onderwerpen in combinatie met het hoofd en duikmasker van Thomas. De beelden werden in de camera samengevoegd, want van zodra je bovenwater kwam, mocht je je toestel niet meer bedienen.

Voor de categorie visportret vonden we voldoende onderwerpen. De schorpioenvissen leken goede modellen te zijn. Wanneer ik ze voorzichtig benaderde, bleven ze meestal wel op de bodem liggen. Hun felrode kleuren gaven een mooi contrast op het scherm. Ik combineerde de foto's vaak met de zon of een landschap in de achtergrond door de beeld-op-beeld instelling te gebruiken.

De foto die ik uiteindelijk indiende, nam ik tijdens de laatste minuten van de vierde en  laatste wedstrijdduik. Het blauwe venstertje rechts op de foto was een doorkijkje in het rif dat ik zonder flitser met een kleine diafragma-opening fotografeerde. Net voor ik opsteeg zette ik de 2 foto's samen. De moraal van het verhaal?  Smijt jezelf tot de laatste seconde, het zou wel eens je beste foto kunnen worden...

Mijn dank gaat uit naar Thomas van Puymbroeck die het uitstekend deed als kapitein en assistent, de andere Belgische deelnemers Gery, Karen, Danny en Thierry voor het gezelschap en de hulp, de audiovisuele commissie van NELOS en BEFOS voor de ondersteuning en al de sponsors van fantastisch materiaal: Hugyfot, Sea &Sea, Amilcosports, Bare, Suunto, Metalsub, Oceama en Da Factory.
​Het volledige album vind je hier.

De Engelse term voor beeld-op-beeld fotografie is image overlay. Deze techniek kan tegenwoordig in bijna alle fotocamera's toegepast worden. Door twee foto's over mekaar te plaatsen krijg je een zogenaamde derde beeld. Het resultaat is een beeld dat zowel creatief als natuurlijk kan zijn. in de onderwaterfotografie wordt het vaak toegepast door een macro foto te combineren met een groothoekopname. 

In internationale fotowedstrijden en shoot-outs zie je regelmatig foto's in de prijzen vallen die op deze manier gemaakt zijn. De reden hiervoor is dat de beelden opvallen tussen andere foto's doordat er creatieve toepassingen zijn van deze techniek. 

Zo kan een macro foto gecombineerd worden met een andere macro foto of kunnen twee groothoekopnames over mekaar gezet worden en kunnen bovenwaterfoto's met onderwaterfoto's samensmelten tot één beeld.

Op zaterdag 14/8/2021 om 19u geef ik samen met Olympus visionair Thomas Van Puymbroeck een uiteenzetting over deze techniek tijdens een Thema Fotoduik in de put van Ekeren. De verschillende toepassingen zullen dan besproken worden en onmiddellijk in de praktijk kunnen gezet worden. Nadien volgt er nog een gezellige drink met nabespreking. Voor meer info en inschrijvingen kan je hier terecht: 
​https://www.o-f-a.be/thema-fotoduiken.html

Gewoonlijk duik ik in de wintermaanden met 7mm dikke wanten. Die voldoen net  genoeg om de koudste wintermaanden te overbruggen. Ik heb eigenlijk nooit overwogen om droge handschoenen te proberen omdat ik fotografeer en denk dat de knoppen van mijn camera moeilijker of zelfs onmogelijk te bedienen zijn. Ik huiver ook bij de gedachte dat er een lek zou ontstaan.
 
BARE lanceerde onlangs een nieuw gamma van producten die de OMNIRED technologie bevatten. OMNIRED is technologie van de volgende generatie, waarvan bewezen is dat het thermische warmte, bescherming en sneller herstel in alle condities biedt. Thermo-reactieve mineralen die in de kleding verweven zijn zetten lichaamswarmte om in infrarood energie en reflecteert het terug naar je lichaam. Volgens Bare zullen fans van watersporten langer warm blijven met OMNIRED. Deze technologie wordt toegepast in duikpakken, hoofdkappen, handschoenen, duikbotjes en vesten met vaste kap voor zowel dames als heren.  Ook in de Base layers (onderkleding voor droogpakken) en de Exowear (3-lagen stof die je kan dragen tijdens alle vormen van watersporten, zowel op als onder water)  van Bare is de OMNIRED technologie terug te vinden.

​Van nature ben ik nogal kritisch ingesteld en dus wou ik wel eens weten of er nu werkelijk verschil was tussen de OMNIRED producten en de “gewone” neopreenspullen waar ik al jaren mee duik. Ik trok de Bare 5mm Ultrawarmth handschoenen en de 7mm Ultrawarmth hoofdkap aan tezamen met mijn neopreen droogpak en sprong bij Dreischor in het water op zoek naar zeedonderpadden. De watertemperatuur was 5°C. Na een halfuur rondzwemmen op 12 meter diepte begon ik de kou aan mijn handen te voelen, terwijl de hoofdkap nog voldoende isolatie gaf. Ik keerde terug richting de reefballs en bleef er nog een tijdje groothoekopnames maken. Daarna hing ik nog een hele tijd onder de steiger om uiteindelijk na 70 minuten het water te verlaten. 

​Niet omdat mijn handen het te koud hadden, maar omdat ik geen interessante onderwerpen meer vond om te fotograferen. Ik vond zelfs dat de koude aan mijn handen minder werd door wat ondieper te gaan hangen. 70 minuten kunnen duiken met 5mm handschoenen had ik totaal niet verwacht. Toen ik bij de auto mijn handschoenen en hoofdkap uittrok voelde de binnenkant zelfs een beetje warm aan.  

Conclusie: ik ben overtuigd! De Omnired technologie is een enorme verbetering. Het is nu niet dat ik iedereen ga aanraden om in water van 5 graden Celsius te gaan duiken met de BARE 5mm Ultrawarmth handschoenen, want iedere duiker ervaart koude op een andere manier. Fotografen voelen meestal de koude minder omdat ze gefocust zijn op het maken van een foto. Voor mij was het gewoon een test om te zien of deze producten van Bare doen wat ze beloven, namelijk een betere bescherming tegen koude door lichaamswarmte om te zetten naar infrarood energie en daardoor de watersporter langer warm houden. De 7mm Ultrawarmth hoofdkap krijgt een vaste plek in mijn basisuitrusting. Daar kan ik in de winter mee door duiken. De volgende keer breng ik verslag uit over het BARE X-MISSION EVOLUTION droogpak. Na meer dan twintig jaar in een neopreen droogpak wil ik wel eens zien en voelen wat de verschillen zijn met een trilaminaat pak.
Interessante links:
https://www.baresports.com/ultrawarmth-technology/
https://www.baresports.com/exowear/
https://www.amilcosports.be/NL/Bare
​

Ik ben heel blij met mijn 3de plaats in de DSLR categorie van de internationale onderwater foto competitie PROTEUS 2021 in Bulgarije. Het is leuk om te zien dat mijn disco anemoon, gefotografeerd in het Grevelingenmeer in Nederland, in de top 3 eindigde.
Hartelijk dank aan Hugyfot voor de ontwikkeling van de "Bokeh maker".

​Ik had ook nog enkele foto's in de finale ronde.
De beeld-op-beeld opname van het zeepaardje nam ik tijdens een fotografen groepsreis in het
Bastianos Lembeh resort in Sulawesi.
De 'Waterlelie' en de 'grot van waterplanten' nam ik in zoet water in België. Met dank aan model Merel Bocken.

Ik ben bijzonder blij met het behalen van een ‘zeer geprezen onderscheiding’ in de prestigieuze fotowedstrijd Underwater Photographer of the Year (UPY).
Het is de eerste keer dat ik in het Verenigd Koninkrijk een onderscheiding behaal en dan nog met een foto van een slijmvisje uit de Oosterschelde!
Deze wedstrijd vond in 2015 voor het eerst plaats en is sindsdien uitgegroeid tot een internationaal hoog aangeschreven competitie. Dit jaar moesten juryleden Alex Mustard, Peter Rowlands en Martin Edge 4500 inzendingen door 403 fotografen van over gans de wereld beoordelen.
Dank aan de organisatie en jury en proficiat aan alle winnaars!
Resultaten: https://underwaterphotographeroftheyear.com/.../2021.../
Jaarboek: https://underwaterphotographeroftheyear.com/.../upy.../
Facebook: https://www.facebook.com/underwaterphotographeroftheyear/
Twitter: @UPYcontest
Instagram: @upycontest
#UPY2021

“We may have all come with different ships but we’re in the same boat now.”
Martin Luther King Jr.
Een nieuw jaar, nieuwe samenwerkingen! Met grote trots stel ik een nieuwe samenwerking voor met het bedrijf AmilcoSports, gevestigd in Tholen (NL) en importeur en distributeur in de Benelux van topmerken in duikmaterialen, zwemartikelen en aanverwanten. Als ambassadeur zal ik de merken Bare, Suunto, Metalsub en Oceama mee helpen promoten en hierover geregeld verslag uitbrengen.
Consumenten kunnen zich bij AmilcoSports informeren over merken, producten en dealers.  Alle verkopen, herstellingen, service en garantieafhandelingen verlopen via het dealernetwerk.  
Meer info vind je op de website van AmilcoSports: www.amilcosports.com
​