Onlangs lag ik weer in het water voor een fotoshoot. In de winter is het buitenwater een beetje te koud voor modelfotografie, dus had ik met model Sunniva afgesproken om naar TODI te gaan. Vorig jaar behaalden Sunniva en ik nog een gouden medaille bij het Open Belgisch kampioenschap onderwaterfotografie in de categorie 'groothoek met model'. De winnende foto nam ik tijdens een fotoshoot in de put van Ekeren. Deze keer was het water niet veel warmer. Ik heb veel respect voor iemand die het water inspringt bij een temperatuur van 23°C en er bijna een uur in poseert. Vooral omdat ik daar dan bijhang in een 5 of 7mm neopreen duikpak van Bare met de laatste nieuwe Omnired technologie. Johan Spanenburg, winnaar in de video categorie van het OBK festival, was er bij en maakte er onderstaand leuk 'behind the scene' filmpje van.

Inmiddels ben ik volop aan het oefenen in TODI met mijn gloednieuwe Nikon Z7II fotocamera en behuizing van SEA &SEA. Johan Spanenburg, winnaar van het Open Belgisch Kampioenschap onderwatervideo Festival 2022, maakte er een  leuk filmpje van.
​Volgend weekend gaat de grootste duikbeurs van de lage landen weer van start. Duikvaker is sinds jaar en dag dé plek waar je alles kan vinden over duikopleidingen, reizen, duik- en fotografiemateriaal en nog veel meer.  Ik zal er als ambassadeur op de stand van SEA & SEA staan. Indien je vragen over eender welk fotografie onderwerp hebt, zal ik ze graag beantwoorden. Op de stand geef ik 2 presentaties over 'het verhaal achter de winnende foto'. De presentaties zullen plaatsvinden op zaterdag 4/2 om 14.30u en op zondag 5/2 om 12u. 
Daarnaast geef ik op beide dagen om 13.15u  nog 2 presentaties op het 'hoofdpodium 1' over de vier seizoenen in Zeeland. Daar ga ik in woord en beeld een aantal speciale ontmoetingen met bijzondere dieren laten zien.

Met de opkomst van de systeemcamera's zijn camerafabrikanten een nieuwe weg ingeslagen. Deze toestellen zouden lichter, compacter en vooral betere kwaliteit bieden doordat er meer licht op de sensor kan vallen. Dat waren  enkele redenen om mijn arsenaal aan materiaal uit te breiden. Ik koos voor de Nikon Z7II omdat dit toestel goede recensies krijgt en natuurlijk ken ik Nikon zeer goed van mijn voorgaande spiegelreflex camera's. De lenzen die ik reeds had passen mits een adapter ook op de Z7II. Toch kon ik het niet laten om er meteen een Nikkor Z 14-30mm f/4  groothoek zoomlens bij te kopen. Daarna was het kwestie om een bijpassende behuizing te zoeken. Mijn keuze viel op de SEA &SEA MDX Z7II behuizing omwille van de ergonomie en het bijhorende gebruiksgemak. 

​Zo staan de knoppen aan de buitenkant van de behuizing ver genoeg van mekaar verwijderd zodat ik in de winter met dikke handschoenen het toestel gemakkelijk kan bedienen. De handvaten geven goede grip en de sluiterknop is eenvoudig bereikbaar. Het deksel aan de achterzijde en de poorten aan de voorzijde zijn gemakkelijk open en dicht te krijgen en het vochtalarm en vacuüm systeem zorgen voor gemoedsrust. Ik kocht er meteen een hoekzoeker bij, die vind ik onmisbaar om bij macro dicht tegen de bodem kunnen te fotograferen.

Sea & Sea is een vooruitstrevend bedrijf en bewijst dat met de ontwikkeling van de nieuwe Universal domepoort 210 anti-reflex. De domepoort is gemaakt van PLANEXT®, een amorf bioplastic dat bijdraagt aan meer koolstofneutraliteit. Vergeleken met conventioneel acrylmateriaal of optisch glas, geeft PLANEXT® betere optische prestaties. Door gebruik te maken van een zeer nauwkeurige spuitgiet proces is SEA & SEA erin geslaagd een dome te produceren die dezelfde kromming heeft als een concave meniscuslens (lens met convexe kromming aan de ene kant en concave kromming aan de andere kant). De optische vervorming is hierdoor net zo klein als die van optische glazen lenzen. In combinatie met een interne correctielens kan de beste haalbare beeldkwaliteit voor high-end camera’s worden verkregen. ​Een meervoudige anti reflecterende coating is aangebracht om reflectie te vermijden. En het beste nieuws is dat deze poort een pak minder geld kost dan vergelijkbare poorten in glas en indien nodig ook gemakkelijk kan vervangen worden.

De SEA &SEA YS-D3 flitsers hebben een upgrade gekregen, nl. de YS-D3 Mark II flitsers. Deze krachtpatsers met een guide nummer (GN) van 33 kregen nieuwe en zeer nauwkeurige asferische optische triode lenzen om een ​​gelijkmatig licht van het midden naar de rand te verspreiden. Nieuwe software verbetert de nauwkeurigheid van TTL-lichtintensiteit met compactcamera's en biedt ook grotere compatibiliteit met optische TTL-converters.
De sterkte van de piloottlamp werd ook verhoogd.

De eerste test in TODI was alvast veelbelovend. Alles werkte naar behoren en ik was behoorlijk onder de indruk van de verschillen t.o.v. mijn vorige camera. Met name het dynamische bereik en de verbeterde prestaties bij weinig licht waren enorm merkbaar. De symbooltjes op de knoppen van de SEA & SEA behuizing hebben me enorm geholpen om de camera te bedienen en de belichtingshoek van de YS-D3 Mark II flitsers in combinatie met de dome diffusers was indrukwekkend. Volgende keer ga ik weer andere lenzen testen.

Afgelopen oktober was het zover: de trip waar ik zo lang had naar uitgekeken kon van start gaan. Op het menu stond er een dertien daagse duikcruise aan boord van het zeil- en motorjacht Iliké. De trip startte in Raja Ampat en eindigde in Ambon, bij de Molukken. Onderweg deden we nog de Banda eilanden aan.

De eerste dagen werd al meteen duidelijk dat zo'n trip uit drie dingen bestaat: eten, slapen en duiken. Een gemiddelde dag zag er als volgt uit: opstaan om 5.30u, pré-onbijt om 6u, duiken om 7u. Daarna ontbijt en weer een duik. Ondertussen was het al tijd om te lunchen en na een korte middagpauze werd er terug gedoken. Op sommige dagen was er ook een nachtduik. Een hels ritme dat er voor zorgde dat de meesten 's avonds na het diner zich in hun kajuit terugtrokken. ​Onderweg stopten we o.a. bij bekende duikplaatsen zoals Mioskon, Blue magic, Melissa's garden en Nudi rock bij Misool.

Ondanks de kalme zee kregen we tijdens het varen soms toch heel dreigende luchten te zien. Af en toe werd er halt gehouden wanneer Orca's, walvissen of dolfijnen langs de boot zwommen. Eén van de deelnemers had een drone meegebracht en filmde een groep Orca's die een Maanvis gevangen hadden.

Raja Ampat staat bekend om zijn diversiteit in onderwaterleven en dat hebben we kunnen zien. Alhoewel de zichtbaarheid niet altijd meewerkte, konden we toch genieten van de kleurrijke riffen en hun bewoners.

Onderweg gingen we aan land waar we vanuit een hoger gelegen uitzichtpunt de prachtige omgeving konden bewonderen. Het was de ideale plek voor een groepsfoto.

In de buurt van het Eco resort in Misool bezochten we een kraamkamer van jonge rifhaaien. Die zwommen tussen onze benen door in het ondiepe water van de lagune.

Daarna ging het richting de Banda eilanden waar we meer te weten kwamen over het woelige koloniale verleden. Op het eiland Banda Neira bezochten we fort Belgica en een nootmuskaat plantage.

In de haven maakten we nog een duik bij zonsondergang om er mandarijnvisjes te spotten. Deze prachtig gekleurde visjes laten zich overdag amper zien, maar bij valavond zwemmen ze uit het koraal naar boven toe om zich voort te planten. 

In de wateren van de Bandazee zochten we tevergeefs naar hamerhaaien. Dat kon de pret niet bederven want er waren genoeg andere onderwerpen om te fotograferen.

De trip eindigde bij het eiland Ambon. Na de liveaboard verbleef ik met een paar landgenoten nog enkele dagen in het Spice island divers resort. Ambon is een waar macro paradijs. Sommige van deze diertjes zijn nauwelijks met het blote oog waar te nemen. Gelukkig hadden we uitstekende gidsen die heel wat onderwerpen vonden.

Het afgelopen jaar heb ik veel geëxperimenteerd met kleuren. Ook in Ambon waren de omstandigheden prima om de kleurfilters op de flitser te zetten en de foto's een creatief tintje te geven.

 Het succes van een liveaboard reis hangt niet alleen af van de mooie (duik)plaatsen of de zichtbaarheid onder water, het heeft ook te maken met het gezelschap waar je dertien dagen mee doorbrengt op een beperkte oppervlakte. Daarom wil ik mijn medereizigers bedanken voor de goede sfeer en de leuke momenten die we samen beleefd hebben. Ook de volledige crew van Iliké was erg vriendelijk en behulpzaam zodat we niks tekort kwamen.

Het volledige album vind je hier.

De tijd vliegt voorbij want het is weeral september. Toch had augustus nog een mooie afsluiter met een laatste Thema Fotoduik in de put van Ekeren. Eigenlijk waren het er twee. Als thema had ik beeld-op-beeld fotografie gekozen en visportret. Ondertussen is het ook een gewoonte geworden om bij elke themaduik iets te verloten (als ik het niet vergeet...) Johan Spanenburg maakte er een heel leuk filmpje over.

Vanmiddag vond de online prijsuitreiking van het Open Belgisch Kampioenschap (OBK) foto- en videografie plaats. Proficiat aan alle deelnemers en winnaars!
Ik kan tevreden terugblikken op mijn uitslag bij de Masters:
2de plaats Macro
2de plaats Visportret
3de plaats Groothoek met model
3de plaats Algemeen klassement
Bedankt aan de jury en vrijwilligers van de Audiovisuele commissie voor het vele werk, alsook Kevin de Saeger en Glenn De Wilde voor de assistentie en hulp bij de duiken.

Hartelijk dank aan mijn sponsors Xpozer, Hugyfot, Da Factory, AmilcoSports, BARE, Suunto Duikcomputers, Metalsub en Oceama

Vorige week vond het wereldkampioenschap onderwaterfoto- en videografie plaats bij het eiland Porto Santo in Portugal. De Belgische ploeg was vertegenwoordigd door twee fotografen met elk een assistent en een videograaf met assistent. Mijn assistent Thomas was tevens ploegkapitein. Thomas en ik reisden een week van tevoren af om er te gaan oefenen en de onderwaterwereld te verkennen. Porto Santo ligt in de buurt van Madeira, maar is niet zo bekend als het bloemeneiland zelf. Het heeft een veel droger klimaat en geen rivieren of beekjes. Toch vind je er mooie zandstranden en krijg je adembenemende uitzichten voorgeschoteld wanneer je bovenop de bergtoppen naar de Atlantische Oceaan staat te kijken.

Het wereldkampioenschap vind slechts om de twee jaar plaats en om als Vlaming te mogen uitgestuurd worden, moet je bij het Open Belgisch Kampioenschap in een periode van twee jaar de beste score behalen. Het WK had dit jaar een andere format, er waren geen vijf categorieën meer, maar zes. Helaas kon je slechts deelnemen in vier categorieën. Tijdens de trainingen vooraf viel het al meteen op dat er weinig macroleven te vinden was. Kleurrijke vissen daarentegen, waren er volop te vinden.

Dé blikvanger van de onderwaterwereld bij Porto Santo is het  in 2016 afgezonken wrak Corvette General Pereira d'Eça of kortweg het Cordeca wrak genoemd, dat dienst doet als artificieel rif . Het wrak is afgezonken en ligt in een marine reservaat. Het ligt op een diepte van 30 meter, maar het dek en de mast liggen een stuk minder diep.

De ruimtes in het wrak waren ook de moeite waard om een bezoekje te brengen. Mijn plan voor de groothoek categorie van de wedstrijd was om de machinekamer binnen te zwemmen en enkele slaveflitsers te plaatsen die de achtergrond in de foto zouden oplichten. We haalden er echter een diepte van 30,5 meter. Dat was een halve meter over de toegestane limiet en zou ons gediskwalificeerd hebben. Plan B moest bovengehaald worden...

Op en rond het wrak kregen we vaak het gezelschap van een grote Tandbaars. Voor de foto moest je wel zijn linkeroog in beeld brengen, want het arme dier leek een aandoening aan het rechteroog te hebben. 

Vooraan, rond de boeg  van het schip, kwamen we terecht in een heuse vissoep, maar tijdens de wedstrijdduik waren ze allemaal verdwenen. Rond het wrak cirkelden er altijd een school jonge Barracuda's. Die fotografeerde ik voor de categorie Groothoek en behaalde er een 12de plaats mee.

Voor de categorie Groothoek met Model had ik een mooi plekje gevonden onder de mast. Ik legde me horizontaal  op het dek van het schip en hield mijn toestel recht naar boven toe. De enorme mast bleek ideaal te zijn om een mooie compositie te vormen. Na enkele foto's met flitser leek het me beter om ze gewoon uit te zetten en er een tegenlichtopname in silhouet van te maken. Ik besprak de foto met Thomas en we besloten hem in één van de kaders te laten poseren met een rood lichtje. De foto behaalde een knappe zesde plaats. Niet slecht voor een model dat nog nooit geposeerd had.

Na onze groothoek-avonturen ging de macrolens er op. Voor de Close-up categorie waren we op zoek naar een geschikt onderwerp. Tijdens de voorbereidingen vond ik een octopus en we hoopten dat die er tijdens de wedstrijddagen ook zou zitten. Het werd nog beter. Op de tweede wedstrijddag vond Thomas er twee op nog geen halve meter van elkaar. Volgens hem was er een mannetje bij komen zitten en was die aan het wachten tot het vrouwtje uit haar schuilplaats kwam. Zo lang konden we niet wachten en de deining smeet me enkele keren ettelijke meters naar links en rechts.  De snoot op de flitser maakt het nog extra moeilijk om het dier te belichten. Dit was de foto waar ik het meeste moeite heb moeten voor doen. De foto behaalde een twaalfde plaats in de categorie close-up.

Voor de nieuwe categorie 'Creatief' maakte ik ook enkele foto's. Om tactische redenen diende ik uiteindelijk geen foto in deze categorie in.  Ik had al veel fotografen met speciale accessoires zien rondlopen en dacht dat dit de felst bevochten categorie ging zijn. of het uiteindelijk een goede keuze was, zal ik wellicht nooit te weten komen. De foto's zijn beeld-op-beeld opnames van macro onderwerpen in combinatie met het hoofd en duikmasker van Thomas. De beelden werden in de camera samengevoegd, want van zodra je bovenwater kwam, mocht je je toestel niet meer bedienen.

Voor de categorie visportret vonden we voldoende onderwerpen. De schorpioenvissen leken goede modellen te zijn. Wanneer ik ze voorzichtig benaderde, bleven ze meestal wel op de bodem liggen. Hun felrode kleuren gaven een mooi contrast op het scherm. Ik combineerde de foto's vaak met de zon of een landschap in de achtergrond door de beeld-op-beeld instelling te gebruiken.

De foto die ik uiteindelijk indiende, nam ik tijdens de laatste minuten van de vierde en  laatste wedstrijdduik. Het blauwe venstertje rechts op de foto was een doorkijkje in het rif dat ik zonder flitser met een kleine diafragma-opening fotografeerde. Net voor ik opsteeg zette ik de 2 foto's samen. De moraal van het verhaal?  Smijt jezelf tot de laatste seconde, het zou wel eens je beste foto kunnen worden...

Mijn dank gaat uit naar Thomas van Puymbroeck die het uitstekend deed als kapitein en assistent, de andere Belgische deelnemers Gery, Karen, Danny en Thierry voor het gezelschap en de hulp, de audiovisuele commissie van NELOS en BEFOS voor de ondersteuning en al de sponsors van fantastisch materiaal: Hugyfot, Sea &Sea, Amilcosports, Bare, Suunto, Metalsub, Oceama en Da Factory.
​Het volledige album vind je hier.

Onlangs was ik in TODI voor een reportage met RTV. Jean Cassimon maakte er een leuk filmpje van: Behind the scene. Je ziet o.a. hoe ik met model Merel Bocken aan het oefenen ben in aanloop naar het wereldkampioenschap in Portugal. 
Met dank aan Suunto D5 copper duikcomputer, duo Sea &Sea YS-D3 flitsers, Hugyfot behuizing en Bare  7mm Velocity Ultra Full Black suit.

De Engelse term voor beeld-op-beeld fotografie is image overlay. Deze techniek kan tegenwoordig in bijna alle fotocamera's toegepast worden. Door twee foto's over mekaar te plaatsen krijg je een zogenaamde derde beeld. Het resultaat is een beeld dat zowel creatief als natuurlijk kan zijn. in de onderwaterfotografie wordt het vaak toegepast door een macro foto te combineren met een groothoekopname. 

In internationale fotowedstrijden en shoot-outs zie je regelmatig foto's in de prijzen vallen die op deze manier gemaakt zijn. De reden hiervoor is dat de beelden opvallen tussen andere foto's doordat er creatieve toepassingen zijn van deze techniek. 

Zo kan een macro foto gecombineerd worden met een andere macro foto of kunnen twee groothoekopnames over mekaar gezet worden en kunnen bovenwaterfoto's met onderwaterfoto's samensmelten tot één beeld.

Op zaterdag 14/8/2021 om 19u geef ik samen met Olympus visionair Thomas Van Puymbroeck een uiteenzetting over deze techniek tijdens een Thema Fotoduik in de put van Ekeren. De verschillende toepassingen zullen dan besproken worden en onmiddellijk in de praktijk kunnen gezet worden. Nadien volgt er nog een gezellige drink met nabespreking. Voor meer info en inschrijvingen kan je hier terecht: 
​https://www.o-f-a.be/thema-fotoduiken.html