Om het jaar goed af te sluiten stonden er nog drie duiken op het programma. De eerste was bij Sint-Annaland. Alhoewel de wind pal op de kant stond, viel de zichtbaarheid onder de waterspiegel best mee. Op verscheidene plaatsen waren er eiafzettende Wulken te zien. Een mooi gekleurde Groene zeedonderpad deed z'n best om op te vallen, terwijl een Veranderlijke steurgarnaal er alles aan deed om uit het zicht te blijven.

Daarna ging het richting Den Osse aan het Grevelingenmeer. Daar was het water glashelder tot een meter of vijf, dieper werd het al snel veel slechter. Dan maar het ondiepe deel afgezocht, maar veel meer dan wat Groene wierslakjes waen er niet te bespeuren. Gelukkig liet deze kreeft zich uitvoerig fotograferen.

Als afsluiter dan maar naar de Zeelandbrug  om er Slakdolven te gaan zoeken. Het was wel hoogtij en dan is de zichtbaarheid altijd veel minder goed dan bij laagtij. De eerste meters werd dat al meteen duidelijk. Met amper een halve meter zicht en redelijk wat stroming was het niet makkelijk om ook maar iets te spotten. Door de zoektochten van de afgelopen weken wist ik echter precies waar ik moest gaan zoeken. Hieronder staat het resultaat.

De zoektocht naar de Slakdolf was al enkele weken bezig, maar het was me nog niet gelukt om er eentje te vinden. Deze vreemd uitziende vis die tot de orde van de Schorpioenvisachtigen behoort, ligt vaak met opgerolde staart op de bodem. In de meer dan twintig jaren dat ik in Zeeland duik had ik nog maar één keertje het genoegen gehad om 'm te ontmoeten. Dat was eerder dit jaar in het Grevelingenmeer. Ondanks de berichten dat er  de voorbije weken op verscheidene plaatsen meerdere Slakdolven gezien waren, had ik nog geen geluk gehad om er eentje te ontmoeten. Eergisteren was het dan toch eindelijk prijs. In de buurt van de tweede pijler bij de Zeelandbrug stuitte ik op de zanderige bodem op dit mooie exemplaartje.

Bij Scharendijke vond ik nog een mooie Zeedahlia van wel zeker vijftien centimeter doorsnede. Rond tien meter diepte zag ik ook nog enkele Rosse sterslakken. De zichtbaarheid was op beide duikstekken niet geweldig, maar dat kon ook niet anders na de storm van de voorbije week.

Afgelopen dinsdag was het een heerlijke dag aan de Oosterschelde en Grevelingenmeer. Het zonnetje scheen volop en het water was net een spiegel. De mist en laaghangende nevel zorgde voor een feeëriek decor.

Laag water lag heel vroeg op de dag, dus hebben we een mooie zonsopgang aan de Zeelandbrug gezien. De duik zelf viel ook best mee dankzij een goede zichbaarheid. Momenteel zijn er enorm veel eiafzettende Wulken te zien, maar ook zeedonderpadden,  Pitvissen, Galathea's,  en hier en daar nog wat Blauwtipjes. Bij de tweede pijler zijn er grote Boompjesslakken te zien en vindt Gino de laatste tijd vaak Slakdolven. Twee Heremietkreeftjes  leken onafscheidelijk en sommige Botervisjes hebben mooie paaikleuren.  Genoeg te beleven dus, ook al koelt het water fel af waardoor hele lange duiktijden niet meer mogelijk zijn. We hebben nog gewacht op hoog water, maar dat was echter een domper op de feestvreugde. De zichtbaarheid was nog amper een halve meter en dus hield ik het al snel voor gezien.

Na de zonsondergang bij de Zeelandbrug zijn we dan bij Dreischor parking gaan duiken.  De zeedonderpadden zijn nog geen eieren aan het afzetten, maar hebben al wel hun mooie paaikleuren.

Verder waren er nog ontzettend veel garnalen te vinden en mooie grondels. Ik had de indruk dat ze zich allemaal 's nachts  makkelijker laten fotograferen. Behalve die ene kreeft dan...