Vodelée

Gisteren ben ik voor het Open Belgisch Kampioenschap onderwaterfotografie naar de steengroeve in Vodelée gaan duiken. Ik was er wel al eens geweest, maar dat is ondertussen al vele jaren geleden. Ik duik inmiddels al 23 jaar. Van collega fotografen die zaterdag al ter plaatse hadden gedoken, hoorde ik dat de zichtbaarheid niet geweldig was. Toch had ik de fisheye-lens opstaan omdat de beste kansen voor groothoekfotografie zich toch meestal 's ochtends voordoen.

de steengroeve van Vodelée

Mijn plan was om eerst naar de tank te gaan en daar foto's te maken met model. Ik had op internet enkele leuke filmpje gezien en dacht dat het wel mogelijk was om binnenin de tank foto's te maken. Ik had Erwin, mijn mededuiker en model, op de hoogte gebracht van mijn plannen om ervoor te zorgen dat  we er niet teveel tijd zouden mee verliezen. Wat ik echter niet van tevoren wist, was dat de opening langs mijn zijde veel kleiner was om door te geraken.

mijn kant om de tank binnen te zwemmen

Na wat wringen en op mijn zij te gaan liggen kon ik er toch door geraken terwijl Erwin vlotjes van de andere kant binnenzwom. Het is daar écht krap binnenin en ik denk dat mijn voeten nog buiten lagen, maar daar kreeg ik het beeld voor ogen dat ik wou nemen. Nu was het enkel nog kwestie van mijn model op de juiste plek te krijgen. Om het geheel wat meer sfeer te geven had ik hem een rode duiklamp gegeven.

O ja, nog vergeten te zeggen, op het dak had ik twee slaveflitsers geplaatst zodat er licht naar binnenkon door de gaten. Veel daglicht hadden we daar niet want we zaten toch wel op een diepte van elf meter. Op voorgaande foto zie je daar weinig van en dat zag ik ook op mijn LCD schermpje. Daarom nam ik een kortere sluitertijd, kleinere diafragmaopening en dimde ik mijn vaste flitsers wat meer.

De slaveflitsers op het dak creëren het effect van zonlicht

De ISO stond inmiddels op 800 want er viel heel weinig licht binnen. Dat maakte het lastig om een andere pose aan het model te vragen. Toch begreep Erwin me en volgde hij  de bevelen bijna blindelings op.  Stilaan begon het zweefvuil echter te veel  op te dwarrelen en moesten we de tank verlaten.

Even een andere pose aan het model vragen

Tijdens de tweede duik vonden we nog enkel andere onderwerpen zoals deze snoek, die de wacht hield bij een klein wrakje.

Snoek op wacht

Erwin had inmiddels zijn rebreather aangetrokken wat deze Snoek heel erg apprecieerde. Zonder luchtbellen kan je vissen veel gemakkelijker benaderen.

Benaderbare Snoek

Desondanks het iets mindere zicht kon ik toch nog enkele leuke opnames maken in de ondiepe gedeeltes van de steengroeve. De zon was inmiddels wat hoger aan de horizon gaan staan en het onderwaterlandschap kreeg een bijzonder sfeertje.

zonnestralen doorklieven het wateroppervlak

Voor de derde duik  had ik de macrolens opgeschroefd. Tegen alle verwachtingen in vonden Erwin en ik toch enkele fotogenieke onderwerpen. Die kan ik helaas niet laten zien, want foto's die deelnemen aan de wedstrijd mogen voor de prijsuitreiking niet openbaar gemaakt worden. Eén foto wil ik u echter niet onthouden: de Steur die bijna tot tegen mijn lens zwom! Na alle achtervolgingen van Snoeken en karpers gedurende de voorgaande duiken, kwam dit exemplaar zich gewoon aanbieden. Had ik dat geweten...

Gewillige Steur