Eerder deze week mocht ik voor de eerste keer een presentatie in mijn thuisstad geven. Het werd een boeiende avond met een zeer geïnteresseerd publiek. Na de openingsspeech, gegeven door de voorzitster van Markant Sint-Jan Bergmans, nam ik de aanwezigen mee op reis. Ik vertelde hen over de mooie natuur bij het domein Muisbroek in Ekeren en de unieke onderwaterwereld waar in een heel ver verleden de grootste haai aller tijden rondzwom. Daarna vertelde ik het verhaal van de padden die ik al enige jaren ga fotograferen in een vijver bij Turnhout. Ook de prachtige Waterlelies die daar elke zomer verschijnen, kwamen aan bod. Bij de foto's van Zeeland, waar ik wekelijks vertoef, raakte ik bijna niet uitgepraat. Zowel de landschappen als de dieren onder de waterspiegel blijven me na vele jaren nog steeds boeien. Ik toonde mijn digirama "A bout de souffle". Na de pauze sprak ik over de West-Kaap bij Zuid-Afrika, de tempels in Bali en de rare onderwatercreaturen bij Lembeh in Sulawesi. Als afsluiter sprak ik over de enorme biodiversiteit van Raja Ampat. Dat zijn enkele eilanden bij West-Papua. Na afloop kreeg ik bloemen van een charmante dame ;-)
0 Comments
Ze hebben even op zich laten wachten, maar nu beginnen de Snotolven toch hier en daar op te duiken. De mannetjes laten zich in hun mooiste paaikleuren zien. Sommigen hebben een roos kleurtje terwijl anderen er dieprood uitzien. Ik heb ook gemerkt dat Snotolven verschillende karakters hebben. Normaal gezien zijn ze redelijk strijdvaardig als ze hun nest bewaken, maar sommige exemplaren kan je toch redelijk dicht benaderen zonder een uitval te moeten trotseren. Hopelijk kan ik ze in de komende weken nog een keertje bezoeken, want eens de eieren uitkomen keren ze terug naar diepere wateren. Dan is het weer een jaartje wachten vooraleer ze zich terug laten zien. Meer foto's vind je hier.
Gisteren ben ik nog eens een dagje met de fish-eye lens op stap geweest. De eerste duik was bij Den Osse in het Grevelingenmeer. Al meteen zag ik dat er heel veel Zeedruifjes (Pleurobrachia pileus) rondzwommen. Natuurlijk heb ik de foto wat moeten uitsnijden want zo'n zeedruifje is niet groter dan 2 à 3 cm. Er waren ook nog heel wat kwalletjes van een andere soort die ik nog nooit gezien had. Bij navraag blijkt het om de hydromeduse Eutonina indicans (Umbrella jelly) te gaan. Even verder kwam ik een groepje Zeeanjelieren tegen. Onder de steiger was het leuk vertoeven in helder water. Tijdens het weekend komen hier vele duikers langs en is de zichtbaarheid er vaak slecht. De palen zijn mooi begroeid en de zonnestralen gaven het geheel een bijzonder sfeertje. Bij de tweede duik van de dag vond ik een jonge Snotolf met een mooi blauw kleurtje. Ik heb al vele kleine Snotolfjes gezien, maar eentje in deze kleur was toch de eerste keer. Wat kan Zeeland toch nog steeds verrassend zijn. Meer foto's vind je hier.
|
Nieuw op de websiteCategorieën
Alles
|