September is vaak nog een mooie maand. Ook in Zeeland is er nog volop leven te bespeuren onder de waterspiegel. Het wordt stilaan bijna traditie dat de enorme Zeepaddestoelen ons een bezoekje brengen, alhoewel er jaren genoeg geweest zijn dat we er geen enkel zagen. Het is de grootste kwal die voorkomt in de Zeeuwse wateren en met zijn blauwe koepel een mooie verschijning.
Deze foto's nam ik bij het Gemaal van Dreischor. Het Gemaal pompt overtollig water uit het omliggende land naar het Grevelingenmeer en is mooi begroeid met allerlei organismen.
Onder de Zeelandbrug is er ook altijd wel wat te vinden. De laatste jaren worden er steeds verscheidene zeepaardjes ontdekt. Ze houden zich meestal op bij de sepiatentjes die duikers daar plaatsen. Sepiatentjes zijn stokken die in de bodem geplaatst worden om ervoor te zorgen dat de Sepia's een plek vinden om hun eieren af te zetten. Ze komen in het voorjaar rond mei naar de kust gezwommen om er zich voort te planten. In september zie je vaak de kleine nakomelingen rondzwemmen.
In september valt de zichtbaarheid onder water soms ook goed mee. Het is dan tijd om de fish-eyelens boven te halen. De beste zichtbaarheid is tussen de hangmosselculturen te vinden. Mosselen zijn geweldige filteraars en de zichtbaarheid in de buurt van zo'n hangculturen kan vaak ettelijke meters ver zijn. Zelfs de boeien zijn langs onder overwoekerd met mosselen.
En 'last but not least' bezocht ik nog eens mijn kleine speelvriendjes: de Steenslijmvisjes. Kleine rakkers die vliegensvlug en onbevreesd zijn en een heel guitig kopje hebben. Ze leven tijdens de zomermaanden in ondiep water, zelfs zo ondiep dat het beter is om ze met de hoogwaterkentering te bezoeken.
Een gemakkelijk manier om ze te lokken is gewoon met je vinger op de bodem tikken en al snel komen ze langs alle kanten toegezwommen. Maar, denk zeker niet dat ze eenvoudig te fotograferen zijn, want ze vinden het erg prettig om er- net als je de ontspanknop wil indrukken - ervandoor te gaan...
Meer foto's vind je hier.
RSS Feed
