Paddengekte

Vorig jaar maakte ik voor het eerst de voortplanting van de padden mee in een vijver bij Turnhout. Regelmatig keerde ik er toen terug naar toe om de evolutie te fotograferen. Ik deed wat opzoekwerk en schreef er zelfs een artikel over voor Onderwatersport. Dit jaar wou ik nog wel eens terugkeren, maar vakantieplannen gedurende de maand maart leken mijn plannen te dwarsbomen.  Mijn duikvrienden hadden al uitvoerig verslag gebracht en het leek erop dat ik te laat ging zijn. Toch kon ik gisteren nog eens een kijkje gaan nemen en het bleek dat ik nog niet te laat was.

Tegen de oever was het landschap bezaaid met meterslange eiersnoeren. Overal waren er parende padden te zien die soms bovenop de waterplanten en takken zaten, een overweldigend zicht. Ook  iets verder van de kant af lagen er overal eiersnoeren en kikkerdril.

Hier en daar ging het er wild aan toe. Het is bekend dat meerdere mannetjes soms één vrouwtje bespringen. Niet zelden eindigt dat desastreus voor het vrouwtje. Met zoveel gewicht op haar kan ze niet meer naar de oppervlakte om te ademen en verdrinkt ze.

Bij padden gebeurt de bevruchting uitwendig. Het mannetje zit bovenop het vrouwtje en omknelt het vrouwtje achter de voorste armen. Wanneer ze haar eitjes begint af te zetten worden ze onmiddellijk bevrucht door het mannetje.

Ik las vorig jaar ergens dat mannetjes een geluidsignaal geven wanneer ze besprongen worden door een ander mannetje.  Een soort van alarmsignaal dat weergeeft dat de belaagde hier niet van gediend is. Dit geluid heb ik nu meermaals gehoord. Niets is veilig voor de mannetjes, zelfs mijn camera niet. Hieronder zie je hoe een mannetje recht naar de lens toe zwemt.

Het zal niet lang meer duren eer de padden terug landinwaarts keren om er een verborgen bestaan op na te houden. Binnenkort komen dan de eitjes uit en zal het water weer bezaaid worden met paddenlarven. Misschien dat ik dan nog eens terugkeer.
Meer foto's vind je in dit album.