Close up van een Zeedahlia.

Onlangs was ik  een Zeedahlia bij Den Osse aan het Grevelingenmeer aan het fotograferen. Eerst had ik wat afstand genomen om de dahlia in zijn geheel te fotograferen. Vermits ik mijn 60mm macrolens had opstaan  en ook de CMC  macro voorzetlens van Nauticam bijhad,  kon ik ook enkele details van dit prachtig dier fotograferen.

Zeedahlia's kunnen verschillend van kleur en grootte zijn. Kenmerkend zijn de heldere meestal rode lijnen die rond de mondopening en de tentakels loopt. Na een tijdje zag ik een diertje dat ik ook al eens gespot had bij een zeenaaktslak: het Zeenijntje (Doridicola agilis).

Zeenijntje (Doridicola agilis).

Het Zeenijntje is een roeipootkreeftje en behoort tot de Geleedpotigen.  Het is een exoparasiet, dat wil zeggen dat het op de buitenkant leeft en zich voedt met het slijm van zijn gastheer. Toen ik de mondopening van de dahlia wou fotograferen zag ik  verschillende exemplaren.

De vrouwelijke exemplaren zijn  herkenbaar aan twee eizakjes die aan het achterlijf gehecht zijn. Sommige waren wit, andere dan weer roze. Zeenijntjes zelf kunnen transparant, lichtbruin, lichtgeel tot fel oranje gekleurd zijn. Ze zijn slechts enkele millimeters groot, wat het moeilijk maakt om ze met het blote oog te zien.

 Update 12/08/2015:  Blijkbaar zou het niet om een Zeenijntje gaan, maar de mariene biologen aan wie deze foto's voorgelegd zijn, zijn er nog niet uit over welke soort het hier precies gaat. Het zou kunnen gaan om Paranthessius anemoniae of Critomolgus actiniae of een totaal nieuwe soort, maar om dat precies te achterhalen is er microscopisch onderzoek nodig.

In tegenstelling tot wat men zou denken, kunnen ze zich ook heel snel verplaatsen. Blijkbaar trokken ze zich bij het minste gevaar terug tussen de tentakels of de mondopening van de Zeedahlia. In totaal heb ik er twee volledige duiken mee zoet geweest. Een uitdaging voor mijn ogen, die stilaan minder en minder scherp van dichtbij kunnen zien. Tijd voor een brilletje?

Meer foto's vind je hier.