Het was lang geleden voor mij dat de zichtbaarheid onder de Zeelandbrug nog zo goed geweest was. Een rustige Oosterschelde en het laagwatergetij waren hier mee de oorzaak van. Mijn besluit om tot aan de tweede pijler te duiken stond vast. Doordat ik iets te vroeg te water gegaan was, bracht de stroming me echter iets ten oosten van de pijler. Ik kwam er terecht in een landschap dat bezaaid was met kokerwormen.
Deze sierlijke diertjes zijn echter zeer schuw. Bij de minste beweging trekken ze zich bliksemsnel terug in hun koker. Het is dus kwestie om ze zo stil mogelijk te benaderen en zo bewegingsloos mogelijk te fotograferen. Soms heb je geluk en kan je meerdere foto's maken, maar het kan evengoed al na één foto afgelopen zijn. Met wat geduld komen ze wel weer tevoorschijn, echter veel tijd heb je op die dieptes niet.
Met wat geluk botste ik uiteindelijk tegen de tweede pijler aan, maar lang bleef ik er niet rondhangen. Enkel een Fluwelen zwemkrab trok mijn aandacht..Vroeger kwam ik ze wel vaker tegen, maar de laatste jaren is dat eerder uitzondering geworden. Dit exemplaar zat net een Hooiwagenkrab op te peuzelen.
Op de terugweg naar de kant zocht ik nog tevergeefs op de zanderige vlaktes naar jonge slakdolfjes. Afgelopen winter had ik namelijk vele eitjes in de Geweisponzen aangetroffen. Al vlug kwam ik de eerste Pitvis tegen die na een paar flitsen het hazenpad koos. toch kwam ik in de volgende minuten nog verscheidene exemplaren tegen.
Ik nam ook nog uitvoerig de tijd om enkele prachtige Bloemdieren met de snoot te fotograferen. Alhoewel ik er al vele foto's van heb blijven deze prachtig gekleurde dieren me boeien.
Na een dik uur keerde ik terug naar de ondiepe gedeeltes van de Oosterschelde om er te desatureren. Veel naaktslakken was ik tot op dat moment niet tegengekomen, maar daar kwam al gauw verandering in. Enkele Blauwtipjes , Harlekijnslakken en Bruine plooislakken maakten de duik meteen tot eentje om in te kaderen.
RSS-feed
