Blog Archives

Van Waterlelie tot Snoek.

27/7/2014

Na mijn avonturen in Tirol van enkele weken geleden, was het terug tijd om in onze lokale wateren te springen. De berichten op de forums over de zichtbaarheid in de Zeeuwse wateren waren echter alles behalve rooskleurig. Het deed me besluiten om een dagje in zoet water door te brengen. Eerst bezocht ik de Waterlelies, die volop in bloei stonden.

Half-half opname van kleurrijke Waterlelies

Close-up van een sierlijke Waterlelie

Daarna trok ik richting Ekeren om er te gaan duiken in de Put van Ekeren. Dit jaar was ik er nog niet geweest, dus was ik benieuwd hoe de waterplanten het daar deden. Ik liet de breedhoeklens opstaan, want het zonnetje was van de partij. Ideaal dus om mooie zonnestralen vast te leggen op de foto.

Zonnestralen geven het decor een surrealistische sfeer

Maar al snel wil een fotograaf meer op de sensor vastleggen dan wat waterplantjes en zonnestralen. Ik hield mijn ogen dus goed open op zoek naar dierlijk leven. Net toen ik het bijna wou opgeven stuitte ik op een redelijk grote Snoek. Ik kreeg slechts één kans om af te drukken want het dier vertrouwde me niet.

Een schuwe Snoek tussen de waterplanten.

Kleine Baarzen zwemmen hier en daar in groepjes rond.

Gelukkig kreeg ik wat meer kansen bij de kleine Baarsjes die op sommige plaatsen massaal rondzwommen. Zelfs toen ik -na bijna twee uren duiken- terug bij de trap aankwam, werd ik nog steeds vergezeld door jonge Baarsjes. Het bruist dus volop van leven in de Put. Wat kan een duiker zich nog meer wensen...

Meer foto's van de Waterlelies vind je hier. Foto's van de Put van Ekeren vind je hier.

0 Reacties

Duiken in Tirol.

14/7/2014

0 Reacties

Vorige week verkeerde ik in hogere sferen. Niet alleen figuurlijk, ook letterlijk: op 968 meter om precies te zijn. Ik ben er gaan duiken in twee bergmeren, die tot ver over de Oostenrijkse grenzen bekend zijn. Het Fernsteinmeer is het grote broertje van het Samerangermeer, maar beide zijn ze niet dieper dan 15 meter.

Zicht op het Fernsteinmeer.

De zon schijnt niet altijd in Tirol en dat hebben we mogen ondervinden. Toch waren er momenten dat de hemel uitklaarde en mooie zonnestralen het water doorkliefden.

De zon werpt zijn magische stralen over het Fernsteinmeer.

Het Samerangermeer is op sommige plaatsen overwoekerd met Slijmalgen. Dat klinkt niet echt smakelijk, maar in werkelijkheid is dit heel mooi om te zien. Het lijken net slierten van watten, die gedrapeerd zijn over takken en boomstammen.

een sprookjesachtig uitzicht.

Boomstammen liggen hier en daar als in een mikadospel over mekaar gegooid. De zichtbaarheid in het Samerangermeer is enorm ver.

Boomstammen liggen als een mikadospel door elkaar.

Bij gebrek aan model - mijn buddy is zelf fotograaf- plaatste ik de camera op een statief en zette het toestel op interval. Om de 20 seconden nam het toestel een foto, dus was het een kwestie van op tijd in positie te hangen. Model spelen is vermoeiend, maar loont wel, omdat de fotograaf weet waar hij moet hangen ;-)

De fotograaf langs de andere kant van de camera.

Meer foto's vind je hier in dit album.

0 Reacties

Van Kokerwom tot Bruine plooislak.

3/7/2014

0 Reacties

Het was lang geleden voor mij dat de zichtbaarheid onder de Zeelandbrug nog zo goed geweest was. Een rustige Oosterschelde en het laagwatergetij waren hier mee de oorzaak van. Mijn besluit om tot aan de tweede pijler te duiken stond vast. Doordat ik iets te vroeg te water gegaan was, bracht de stroming me echter iets ten oosten van de pijler. Ik kwam er terecht in een landschap dat bezaaid was met kokerwormen.

Deze sierlijke diertjes zijn echter zeer schuw. Bij de minste beweging trekken ze zich bliksemsnel terug in hun koker. Het is dus kwestie om ze zo stil mogelijk te benaderen en zo bewegingsloos mogelijk te fotograferen. Soms heb je geluk en kan je meerdere foto's maken, maar het kan evengoed al na één foto afgelopen zijn. Met wat geduld komen ze wel weer tevoorschijn, echter veel tijd heb je op die dieptes niet.

Met wat geluk botste ik uiteindelijk tegen de tweede pijler aan, maar lang bleef ik er niet rondhangen. Enkel een Fluwelen zwemkrab trok mijn aandacht..Vroeger kwam ik ze wel vaker tegen, maar de laatste jaren is dat eerder uitzondering geworden. Dit exemplaar zat net een Hooiwagenkrab op te peuzelen.

Op de terugweg naar de kant zocht ik nog tevergeefs op de zanderige vlaktes naar jonge slakdolfjes. Afgelopen winter had ik namelijk vele eitjes in de Geweisponzen aangetroffen. Al vlug kwam ik de eerste Pitvis tegen die na een paar flitsen het hazenpad koos. toch kwam ik in de volgende minuten nog verscheidene exemplaren tegen.

Ik nam ook nog uitvoerig de tijd om enkele prachtige Bloemdieren met de snoot te fotograferen. Alhoewel ik er al vele foto's van heb blijven deze prachtig gekleurde dieren me boeien.

Na een dik uur keerde ik terug naar de ondiepe gedeeltes van de Oosterschelde om er te desatureren. Veel naaktslakken was ik tot op dat moment niet tegengekomen, maar daar kwam al gauw verandering in. Enkele Blauwtipjes , Harlekijnslakken en Bruine plooislakken maakten de duik meteen tot eentje om in te kaderen.

0 Reacties

Van Waterlelie tot Snoek.

Duiken in Tirol.

Van Kokerwom tot Bruine plooislak.

Nieuw op de website

Archieven

Categorieën