Gisteren vond de prijsuitreiking plaats van het Festival Eropéen de l'image sous-marine in Straatsburg. De voorbije twee jaar kon dit festival helaas niet doorgaan wegens de Covid restricties. Ik doe al vele jaren mee met het festival en heb er in het verleden al goede uitslagen behaald. Ook dit jaar mag ik tevreden zijn met mijn resultaten:
2de plaats categorie zoet water
2de plaats diaporama's
3de plaats series Masters
Voor de series bij de Masters moesten er tien foto's ingeleverd worden: 3 groothoek foto's, 3 macro's, 3 visportretten en 1 vrij thema.

Nieuw bij de Onderwater Fotografie Academie: de Zeeland roadtrips!
Vertoef je graag in de natuur en aan het water en neem je graag foto’s? Dan zijn deze roadtrips iets voor jou! Omdat er heel het jaar door wel wat te beleven valt, is er in elk seizoen een trip opgesteld waarbij je de meest fotogenieke plekjes van Zeeland ontdekt. Geen lange wandelingen, maar van het ene adembenemende uitzichtpunt naar het andere met de auto. Geen theorie, maar wel de nodige tips en tricks voor geslaagde foto’s. Je kan meerijden of zelf met je eigen auto volgen. Schrijf je in en beleef een dag vol avontuur, fotografie en plezier!
Datums:
Zaterdag 05/3/2022
Zaterdag 14/5/2022
Zaterdag 2/7/2022
Zaterdag 8/10/2022
Locaties: Tholen, Noord- en Zuid-Beveland en Schouwen-Duiveland
Voor: natuurliefhebbers en fotografen
Info en inschrijvingen: https://www.o-f-a.be/fotografie-roadtrips.html

Beeld-op-beeld foto's werden reeds in het analoge tijdperk gemaakt. Het is geen nieuwe techniek, maar sinds de komst van het digitale tijdperk moet het filmpje niet meer teruggedraaid worden en zijn er veel meer mogelijkheden. Door twee foto's over mekaar te plaatsen maak je een derde beeld. Op deze manier kan je onder andere meer invulling geven aan de achtergrond. Bij onderwaterfotografie wordt er vaak een macrobeeld gecombineerd met een groothoekbeeld, maar er zijn nog meer opties. Twee macro foto's of twee groothoek foto's bijvoorbeeld. Voeg daar dan lange sluitertijden, kleurfilters of ander technieken aan toe en je foto's worden spectaculair. De mogelijkheden reiken zo ver als je creativiteit.  In deze webinar krijg je een aantal ideeën aangereikt en leer je hoe de verschillende technieken tot stand komen. Volgende onderwerpen komen aan bod:

• Wat is beeld-op-beeld?
• Voordelen/nadelen
• Hetzelfde als meervoudige belichting?
• Voordelen van de snoot
• 2 x macro
• 2 x macro met trage sluitersnelheid
• Macro en groothoek
• 2 x groothoek
• Creatief
• Extra tips

 

• doelgroep: gevorderde fotografen die op zoek zijn naar meer creativiteit
• duur: +/- 45min.
• datum: Maandag 24/1/2022 om 20u
• prijs: €45,00
• Maximum 15 deelnemers

Inschrijven: https://www.o-f-a.be/webinars.html
​

Het schip 'De Kiekuut' werd op 25 maart 2021 in opdracht van de stichting Onderwater Recreatie Cuijk afgezonken in plas 7 van de Kraaijenbergse Plassen en dient als attractie voor duikers. Het is één van West-Europa’s grootste ondiepe zoetwaterwrakken. De Kiekuut is 27 meter lang​, 6 meter breed en ligt op een diepte tussen de 11 en 12 meter meter.  Het is een voormalig werkschip van het ontzandingsbedrijf Smals en werd gebouwd in 1938. Oorspronkelijk diende het om vuil in zee te dumpen, vanaf 1971 werd het omgebouwd tot zandzuiger en in de jaren negentig tot circa 2010  diende het als onderhoudsschip. Op het  dek van het wrak vind je een grote kraan en werden er ook een auto en kleiner schip (Daisy) afgezonken. 

​In het wrak staan er o.a. ijzerrekken, een zaagmachine en een voormalige drinkwatertank. Het wrak is gemakkelijk binnen te zwemmen door een groot gat dat achteraan op het dek ligt. Via een trap zwem je de donkere binnenruimte in waar een grote school baarsjes je tegemoet zwemt. Er zijn geen afgesloten delen. Je kan dan via een luik dat op het voordek uitkomt, er weer uit gaan. Wel moet je opletten voor stofopwerveling wanneer je het wrak doorzwemt.
Met dank aan Patrick Kranenbroek voor het gidsen.

Meer foto's vind je hier.

Onlangs hielden we een leuke fotoshoot die geïnspireerd was op Lara Croft, personage uit de gelijknamige films.
Model van dienst was de knappe Nederlandse Sunniva Verheij die al ervaring had met het vrijduiken. Toch is poseren zonder masker  moeilijker. Er is onderwater amper communicatie mogelijk omdat je zonder masker een wazig zicht hebt. Sunniva deed het echter geweldig zoals je kan zien in onderstaand 'behind the scene' filmpje. Binnenkort publiceer ik hier de foto's van de shoot en ga ik ook een artikel schrijven. Sunniva is actief bezig met de bescherming en heropbouw van koraalriffen en daar valt heel wat over te schrijven!

Vanmiddag vond de online prijsuitreiking van het Open Belgisch Kampioenschap (OBK) foto- en videografie plaats. Proficiat aan alle deelnemers en winnaars!
Ik kan tevreden terugblikken op mijn uitslag bij de Masters:
2de plaats Macro
2de plaats Visportret
3de plaats Groothoek met model
3de plaats Algemeen klassement
Bedankt aan de jury en vrijwilligers van de Audiovisuele commissie voor het vele werk, alsook Kevin de Saeger en Glenn De Wilde voor de assistentie en hulp bij de duiken.

Hartelijk dank aan mijn sponsors Xpozer, Hugyfot, Da Factory, AmilcoSports, BARE, Suunto Duikcomputers, Metalsub en Oceama

Gewoonlijk duik ik in de wintermaanden met 7mm dikke wanten. Die voldoen net  genoeg om de koudste wintermaanden te overbruggen. Ik heb eigenlijk nooit overwogen om droge handschoenen te proberen omdat ik fotografeer en denk dat de knoppen van mijn camera moeilijker of zelfs onmogelijk te bedienen zijn. Ik huiver ook bij de gedachte dat er een lek zou ontstaan.
 
BARE lanceerde onlangs een nieuw gamma van producten die de OMNIRED technologie bevatten. OMNIRED is technologie van de volgende generatie, waarvan bewezen is dat het thermische warmte, bescherming en sneller herstel in alle condities biedt. Thermo-reactieve mineralen die in de kleding verweven zijn zetten lichaamswarmte om in infrarood energie en reflecteert het terug naar je lichaam. Volgens Bare zullen fans van watersporten langer warm blijven met OMNIRED. Deze technologie wordt toegepast in duikpakken, hoofdkappen, handschoenen, duikbotjes en vesten met vaste kap voor zowel dames als heren.  Ook in de Base layers (onderkleding voor droogpakken) en de Exowear (3-lagen stof die je kan dragen tijdens alle vormen van watersporten, zowel op als onder water)  van Bare is de OMNIRED technologie terug te vinden.

​Van nature ben ik nogal kritisch ingesteld en dus wou ik wel eens weten of er nu werkelijk verschil was tussen de OMNIRED producten en de “gewone” neopreenspullen waar ik al jaren mee duik. Ik trok de Bare 5mm Ultrawarmth handschoenen en de 7mm Ultrawarmth hoofdkap aan tezamen met mijn neopreen droogpak en sprong bij Dreischor in het water op zoek naar zeedonderpadden. De watertemperatuur was 5°C. Na een halfuur rondzwemmen op 12 meter diepte begon ik de kou aan mijn handen te voelen, terwijl de hoofdkap nog voldoende isolatie gaf. Ik keerde terug richting de reefballs en bleef er nog een tijdje groothoekopnames maken. Daarna hing ik nog een hele tijd onder de steiger om uiteindelijk na 70 minuten het water te verlaten. 

​Niet omdat mijn handen het te koud hadden, maar omdat ik geen interessante onderwerpen meer vond om te fotograferen. Ik vond zelfs dat de koude aan mijn handen minder werd door wat ondieper te gaan hangen. 70 minuten kunnen duiken met 5mm handschoenen had ik totaal niet verwacht. Toen ik bij de auto mijn handschoenen en hoofdkap uittrok voelde de binnenkant zelfs een beetje warm aan.  

Conclusie: ik ben overtuigd! De Omnired technologie is een enorme verbetering. Het is nu niet dat ik iedereen ga aanraden om in water van 5 graden Celsius te gaan duiken met de BARE 5mm Ultrawarmth handschoenen, want iedere duiker ervaart koude op een andere manier. Fotografen voelen meestal de koude minder omdat ze gefocust zijn op het maken van een foto. Voor mij was het gewoon een test om te zien of deze producten van Bare doen wat ze beloven, namelijk een betere bescherming tegen koude door lichaamswarmte om te zetten naar infrarood energie en daardoor de watersporter langer warm houden. De 7mm Ultrawarmth hoofdkap krijgt een vaste plek in mijn basisuitrusting. Daar kan ik in de winter mee door duiken. De volgende keer breng ik verslag uit over het BARE X-MISSION EVOLUTION droogpak. Na meer dan twintig jaar in een neopreen droogpak wil ik wel eens zien en voelen wat de verschillen zijn met een trilaminaat pak.
Interessante links:
https://www.baresports.com/ultrawarmth-technology/
https://www.baresports.com/exowear/
https://www.amilcosports.be/NL/Bare
​

Ik ben heel blij met mijn 3de plaats in de DSLR categorie van de internationale onderwater foto competitie PROTEUS 2021 in Bulgarije. Het is leuk om te zien dat mijn disco anemoon, gefotografeerd in het Grevelingenmeer in Nederland, in de top 3 eindigde.
Hartelijk dank aan Hugyfot voor de ontwikkeling van de "Bokeh maker".

​Ik had ook nog enkele foto's in de finale ronde.
De beeld-op-beeld opname van het zeepaardje nam ik tijdens een fotografen groepsreis in het
Bastianos Lembeh resort in Sulawesi.
De 'Waterlelie' en de 'grot van waterplanten' nam ik in zoet water in België. Met dank aan model Merel Bocken.

​DA Factory is een winkel die gespecialiseerd is in onderwaterfotografie en -video en gevestigd in de bedrijfsruimtes waar de Hugyfot onderwaterbehuizingen en Greenforce duiklampen worden geproduceerd  (BE).  DA Factory is officieel verdeler van de merken Supe, Sea & Sea, Saga en Inon en natuurlijk ook Hugyfot en Greenforce. Bij DA Factory kan je online en in de winkel ondermeer terecht voor duiklampen, onderwaterbehuizingen voor Nikon en Canon, onderwaterflitsers, armen en vlotters, voorzetlenzen en flipadapters.

Het is altijd leuk om met een foto van je hand op de cover van een magazine te staan. Het was eventjes geleden, maar nu vond Rob Aarssen, hoofdredacteur van het magazine Onderwatersport, het terug tijd om een foto van mij op de voorpagina te plaatsen. Ik nam de foto tijdens het Open Nederlandse Kampioenschap Onderwaterfoto- en videografie en behaalde er de derde prijs mee in de categorie groothoek met model.  De foto van model Merel maakte ik tussen de hangmosselculturen bij Anna Jacoba polder in de Oosterschelde.

In hetzelfde magazine verscheen ook een artikel dat ik schreef over een bijzonder natuurfenomeen. Afgelopen zomer vormden waterplanten in de put van Ekeren een enorme grot waar je in kon duiken. De goede zichtbaarheid en de zonnestralen die tussen de planten door tot op de bodem schenen deden me terugdenken uit de tijd dat ik in de cenotes van Yucatan dook. De ervaring was onvergetelijk. Het volledige artikel kan je hier lezen.

“We may have all come with different ships but we’re in the same boat now.”
Martin Luther King Jr.
Een nieuw jaar, nieuwe samenwerkingen! Met grote trots stel ik een nieuwe samenwerking voor met het bedrijf AmilcoSports, gevestigd in Tholen (NL) en importeur en distributeur in de Benelux van topmerken in duikmaterialen, zwemartikelen en aanverwanten. Als ambassadeur zal ik de merken Bare, Suunto, Metalsub en Oceama mee helpen promoten en hierover geregeld verslag uitbrengen.
Consumenten kunnen zich bij AmilcoSports informeren over merken, producten en dealers.  Alle verkopen, herstellingen, service en garantieafhandelingen verlopen via het dealernetwerk.  
Meer info vind je op de website van AmilcoSports: www.amilcosports.com
​

 Ocean Art Underwater Photo Contest uit de Verenigde staten heeft voor de 9de keer plaatsgevonden. Het is een wedstrijd waarbij je online je beste foto's kan insturen in verschillende categorieën. Met een prijzenpot van 45.000 US Dollar en deelnemers uit 80 verschillende landen is dit een van de meest prestigieuze wedstrijden ter wereld voor onderwaterfotografen. Geen gemakkelijke opgave dus om daar in de prijzen te vallen. Toch doe ik al enkele jaren mee en won ik al twee keer een eervolle vermelding. Ook dit jaar werd het een eervolle vermelding met onderstaande foto van een waterlelie. Het is toch altijd leuk om erkenning te krijgen in een grote internationale wedstrijd met een foto die ik hier in de lokale vijver nam.

Samen met Luc Rooman, bekend onderwaterfotograaf en Geert Nies van Marine Expedition Services was ik te gast bij  Glenn van The Polygon Seahorse podcast (de eerste Nederlandstalige podcast over duiken). Natuurlijk werd er over onderwaterfotografie gesproken en voornamelijk over wedstrijdfotografie. Uiteindelijk werd het een lange en boeiende aflevering, want over onderwaterfotografie valt er veel te vertellen!
Bekijk of beluister 'm zeker eens als je meer wilt te weten komen over hoe 2 oude rotten in het vak gerold zijn, we hebben er zeker een aantal goed bruikbare tips ingestoken.
YouTube: https://youtu.be/ztRK7u0mXtE
Spotify: https://open.spotify.com/episode/7IWjxyZX2wL3klFDV4fc0n?si=suMkEGECRgCNu0DnRaNvzQ

Het is alweer een hele poos geleden dat ik nog eens iets neerschreef en dat had niet alleen met het fameuse Coronavirus te maken. Na 27 jaar zelfstandig haarkapper geweest te zijn heb ik mijn schaar aan de haak gehangen. Net voor de grote doorbraak van het virus eigenlijk. Het was een hectische periode waar ik tot op vandaag nog heel wat papier- en ander werk mee gehad heb. Meer dan me lief was, want de voorbije maanden ben ik niet meer in het water geraakt. Op twee uitzonderingen na ben ik dus al meer dan vier maanden niet meer gaan duiken. En eigenlijk was het dan nog niet eens duiken, maar pootje baden. Mijn beide uitstapjes naar de padden eindigden net zoals andere jaren met een pijnlijke nek. Dat komt doordat het water zo ondiep is dat ik mijn hoofd bijna continu moet achterover houden. Maar zelfs in kniediep water liggen bij deze eigenaardige schepsels maakte mijn dag goed en ik genoot er met volle teugen van. De eerste keer dat ik er naartoe gegaan ben was het onderwaterspektakel nog niet op gang gekomen en regende het pijpenstelen.

Hier en daar waren er al wel wat eierafzettingen te zien, vooral van de kikkers. Die zijn er altijd vroeger bij dan de padden, maar de diertjes zelf waren nergens te bespeuren.

Veel padden vond ik niet maar deze drie hadden het kennelijk wel naar hun zin.

Voor de kikkers was ik waarschijnlijk al te laat, maar met de padden moest het allemaal nog beginnen. De week erna kon ik me nog een keertje vrijmaken. Een geluk eigenlijk, want de "lockdown" kwam net erna. Het was een zonovergoten dag en ik kreeg de volle drie uren tijd om in het water te liggen.

De eerste meters bleef het nog vrij rustig, maar hoe  verder ik langs de oever zwom, hoe meer leven er in beeld kwam.

De zichtbaarheid viel best mee en de koude temperatuur van het water deerde me niet. Ik zat comfortabel in een droogpak met heel veel onderkleding aan en een thermisch vestje dat aangename warmte op mijn rug afgaf. Sommige padden zaten net onder de oppervlakte in de oeverbegroeiing. Dat was dan weer het ideaal decor om half-half opnames te maken. Niet evident in heel ondiep water, want bij de minste opwerveling heb je in het onderwatergedeelte geen zichtbaarheid meer.

Onderweg kwam ik nog dit eigenaardige diertje tegen. In feite wat te klein voor een fish-eye lens, maar ik vond het zo'n bijzondere verschijning dat ik het op de plaat wou zetten. Ik kreeg maar enkele pogingen de kans om er een foto van te maken en achteraf gezien zat er geen enkele scherpe tussen, maar ik wil 'm toch tonen in de hoop dat iemand met zekerheid kan zeggen wat het eigenlijk is. Ik gok op een libelle...
UPDATE: het gaat hier om de larve van een waterjuffer. Bedankt Stefan Verheyen.

Op sommige plaatsen  hingen de snoeren massaal om de takken en waterplanten heen. Dan  weet je dat je op het juiste moment op de juiste plek bent, al is het vaak toch nog goed zoeken waar ze zich verstopt hebben. Op andere plekken zie je de koppeltjes dan weer vlak voor je neus zwemen of hangen ze  gewoon tussen de takken.

Na drie uren begon mijn flitser het op te geven. Zijn werk zat er op en ik keerde voldaan terug naar huis. Het was weer een schouwspel geweest en ik besefte op dat moment dat het wel eens de laatste keer van dit jaar zou kunnen geweest zijn dat ik de padden nog kon bezoeken. 

​We zijn nu 14 dagen verder en evenveel dagen opgesloten tussen vier muren. Het is niet te geloven dat een virus zich zo wereldwijd heeft verspreid met desastreuse  gevolgen. Niemand weet hoe lang we nog in quarantaine zullen moeten blijven en wat de uiteindelijke tol gaat zijn die we er zowel op menselijk als economisch vlak zullen moeten voor betalen. Ik hoop en wens iedereen veel moed en sterkte toe in de komende weken en maanden. Eén ding is zo goed als zeker: het leven gaat voort en de padden zullen er volgend jaar terug zijn...

Meer foto's over de padden vind je hier.

Ik beloofde in mijn vorig blogbericht om iets te schrijven over mijn bevindingen met het externe Vision scherm in Hugyfot behuizing dat bovenop mijn onderwaterbehuizing prijkt. Ik heb er nu twee duiken mee gedaan en dit zijn mijn eerste bevindingen:

De eerste duik was bij Sint Annaland waar we op zoek gingen naar de Snotolven.  De zichtbaarheid was eigenlijk heel slecht en met de fish-eye lens werd dit geen groot succes. Tot overmaat van ramp vond ik geen enkele Snotolf. Dan maar  foto's genomen met het doel om beeld-op-beeld foto's te verkrijgen. Ik koos enkele onderwaterlandschappen uit en richtte de camera ook naar de zon die  af en toe door het wateroppervlak kwam gluren. Voor beeld-op-beeld  opnames heb je altijd een donker vlak nodig in je foto om dat dan met een andere foto op te vullen. Als het vlak niet donker genoeg is, loop je het risico dat het tweede beeld er niet zuiver doorkomt. Om dat te beoordelen op het kleine LCD schermpje van de camera is  niet altijd evident. Ik maakte dus al meteen gebruik van het grotere scherm  en kreeg hierdoor een veel duidelijker beeld te zien.

De tweede duik had ik mijn macrolens opgeschroefd en de snoot op de flitser gedraaid. Al vrij vlug vond ik enkele Brede ringspriet- en Harlekijnslakken. Dat was het gedroomde onderwerp voor mijn beeld-op-beeld foto's. Ik belichtte de slakjes met een zo klein mogelijke lichbundel en korte sluitertijd van soms wel 1/320ste zodat de rest van de foto zo donker mogelijk bleef.

Eenmaal ik een foto had die me voldoende aanstond, ging ik in het menu op zoek naar de beeld-op-beeld functie. Als ik tevoren de foto's moest bijeenplaatsen op het LCD schermpje van mijn camera was dat meer gokwerk omdat de twee foto's zo klein werden afgebeeld, dat ik het nauwelijks kon beoordelen. En hier kwam het grotere scherm dus werkelijk tot zijn recht. Ik kon niet alleen de beelden beter zien, maar ook kijken of er niet teveel zweefvuil in het beeld zat. Dat was dus een hele verbetering. Nu ben ik geen voorstander om mijn tijd onderwater te spenderen aan fotobewerking, maar ik vond het zo leuk dat ik er toch een hele tijd aan spendeerde.

De beoordeling van de samengestelde foto's verliep dus prima, al maakte ik me de bedenking dat ik in een ideale omgeving zat om de foto's te bekijken. Ik zat namelijk ronde de 15 meter diepte waar er voldoende duisternis was om het scherm goed te zien. Wanneer je ondiep zou liggen op een zonnige dag zou dit wel eens moeilijker kunnen zijn. Er is wel een afschermkap voorzien, maar de vraag is of die voldoende licht afschermt op zo'n momenten. Ik ga het alleszins nog uitproberen en de nodige feedback aan Hugyfot bezorgen hieromtrent, want het is zeker niet onmogelijk om zo'n afschermkap wat groter te maken.

Ik zag ook dat het grote scherm de foto's iets donkerder weergaf dan het kleine scherm. Dat is echter op het droge prima op te lossen door de instellingen van het scherm aan te passen. 
Nu heb ik bovenwater weer wat extra gewicht mee te sleuren, maar onderwater bleek alles toch positief te zijn. Ik ga dus mijn configuratie moeten aanpassen, maar dat is heel simpel te verhelpen door  enkele elementen te verwijderen uit de HugyFloat Compact flitsarmen.

Conclusie: tot nu toe niets dan lof van mijn kant. Alles werkte perfect en zelfs verticale foto's maken bleek geen probleem te zijn. Het is nu veel aangenamer om foto's te beoordelen en zelfs onderwater te bewerken. Na de duik een foto laten zien om je collega duikers jaloers te maken gaat ook prima ;-)
 In de toekomst ga ik de life view nog eens uittesten. Ik denk dat het externe scherm een vast attribuut gaat worden.