Filip Staes Fotografie
  • Blog
  • Biografie
  • Fotoalbum
  • Digirama
  • Publicaties
  • Presentaties
  • Masterclasses
  • Verkoop
  • Film
  • Wedstrijden
  • Links
  • Contact

Duiken in Tirol.

31/7/2018

0 Reacties

 
Met deze woorden antwoord ik altijd op de vraag waarheen ik op vakantie ga. Meestal krijg ik dan een verwonderde blik met de vraag: kan je daar duiken? Natuurlijk kan je dat! Oostenrijk heeft veel meren, maar het Fernstein- en Samarangermeer aan de Fernpas behoren toch wel bij de mooiste en helderste meren van de Alpen. Ik ben er reeds twee keer geweest en dus begint het voor mij stilaan een vertrouwde plek te worden. De noordkant van de Alpen hebben de reputatie van vaak slecht weer te hebben en dat mocht ik in 2014 al eens ondervinden, maar dit jaar waren de berggoden ons gunstig gezind.
Foto
Zonsopgang boven het Fernsteinmeer
De eerste dag startte nog wat bewolkt, maar de volgende dagen hadden we heel mooi weer. Volgens de receptioniste van het hotel was dat voor het eerst in weken tijd. Ik was altijd vroeg wakker en ondernam dan  ochtendwandelingen rond het Fernsteinmeer . De eerste morgen was het meer nog omgeven in een sluier van mist die het geheel een mystiek sfeertje gaf.
Foto
Toen de mist verdween kwamen de bergen te voorschijn en toverde de zon een ongelofelijk mooi landschap te voorschijn. Mijn fotografenhart begon sneller te slaan.
Foto
Het wateroppervlak leek net op een spiegel en kopieerde de omliggende bergen op een weergaloze manier, terwijl de zon haar stralen netjes op het slot en hotel liet vallen.
Foto
Gelukkig had ik mijn macrolens ook meegenomen, want vlinders en insecten lieten zich gewillig fotograferen omdat de zon hen nog niet voldoende opgewarmd had.
Foto
Na het rijkelijk ontbijt stapten we in onze wagens en reden we tot aan de rand van het meer. Het was een luxe om zo dicht tegen de waterkant te kunnen parkeren. Op alle duikinstappen liepen er  trappen tot in het water.
Foto
Vanaf daar was het puur genieten van  het prachtige onderwaterlandschap in kristalhelder water. Gelukkig hadden we onze droogpakken mee, want de watertemperatuur bedroeg 8 - 9 graden. Onze eerste duiken waren in het Fernsteinmeer, waar de reflecties tegen de onderkant van het wateroppervlek overweldigend waren.
Foto
Ik stortte me ook op half half opnames. Geen gemakkelijk onderdeel van de onderwaterfotografie, maar als het lukt krijg je er vaak een heel speciale foto voor in de plaats. Om de waterplanten die soms tot tegen het wateroppervlak groeiden te ontwijken, legde ik me op een wakeboard die ik meegekregen had van vriend Luc. Dat bleek toch niet zo vlot te gaan en ik kieperde er regelmatig af.
Foto
De kers op de taart was het Samarangermeer. Dit broertje van het Fernsteinmeer ligt op een boogscheut er vandaan en is beduidend kleiner. Waar het zich echter in onderscheid zijn de prachtige algen die in dit meertje voorkomen. Bomen en takken zijn als een suikerspin gedrapeerd  in witte en fluogroene algen.
Foto
Maar ook het kruis, de gedenkplaten, de ronde tak, de enorme boomstammen en  de grote dennenboom in combinatie met de prachtige zonnestralen die tot op de bodem dringen, waren een lust voor het oog en zorgden ervoor dat de beelden nog lang op mijn netvlies zullen gebrand staan.
Foto
Ik wil hierbij mijn dank betuigen aan alle deelnemers van deze reis. De omstandigheden waren super en jullie hebben ervoor gezorgd dat de sfeer top was. Ook een dankjewel aan Wildwater voor de uitstekende organisatie van deze reis! De combinatie van al die factoren maakt deze trip onvergetelijk!

Foto
Meer foto' s vind je hier.
0 Reacties

Sepiola's

9/7/2018

0 Reacties

 
De kleinste inktvis van Zeeland is zonder twijfel de Atlantische dwerginktvis (Sepiola atlantica). Met een totale lengte van maximum 5 cm heeft hij zijn naam niet gestolen. In duikerskringen spreken we kortweg van de Sepiola. Deze bodembewoner van ondiepe kustwateren en estuaria graaft zich in het zand in en wacht geduldig op een prooi die vanuit deze hinderlaag wordt buitgemaakt. Het voedsel bestaat vooral uit jonge garnalen en aasgarnalen.
Foto
De Sepiola is een tienarmige inktvis en heeft een klein zakvormig  lichaam dat met de kop vergroeid is aan de rugzijde. Hij is melkachtig transparant  en beschikt over bruinrode en gele pigmentvlekjes die in een oogwenk van kleur kunnen veranderen.
Foto
 Aan de kop heeft hij 5 paar armen, waarvan één paar langer. Hiermee gooit het diertje zandkorrels over zijn lichaam om zich te camouflereren. Een grappig moment om waar te nemen!
Foto
De Sepiola is op verschillende vlakken best een grappige inktvis. Als hij zich bedreigd voelt neemt hij een soort van karate houding aan en spreidt zijn tentakels in een dreigende houding open.
Foto
Als deze dreighouding geen resultaat oplevert, dan kiezen ze net als hun grotere neefjes de Zeekatten om weg te vluchten, soms met een wolk van inkt achterlatend om de aanvaller te misleiden.
Foto
Deze prachtige inktvisjes fotografeerde ik bij Scharendijke op een diepte tussen 3 en 7 meter. Ik zocht vooral op de plekken waar er zandbodem was.
Foto
Meer foto's vind je hier.
0 Reacties

Met Liane naar TODI.

28/6/2018

0 Reacties

 
Het is weeral even geleden dat ik nog een blogberichtje schreef. Dat komt omdat ik de voorbije weken druk bezig was met de wedstrijden van het Nederlands en Belgisch kampioenschap onderwaterfotografie.  Die foto's mag ik volgens de reglementen niet publiceren voor de prijsuitreiking. Afgelopen maandag kon ik nog eens een fotosessie houden met Liane, mijn model waar ik op het wereldkampioenschap in Mexico  succesvol mee samenwerkte. Voor de gelegenheid hadden we het prachtige decor van TODI ter beschikking.
Foto
Hier was ik een tijdje geleden ook aan het werk geweest met de zeemeerminnen. ik kende de fotoinstellingen die ik toen gebruikte nog uit het hoofd, wat me van bij het begin enorm hielp.
Foto
De vorige keer was een zondag en toen waren er vele andere duikers aanwezig die vaak onopzettelijk in beeld zwommen. Maar nu hadden Liane en ik de plek voor ons alleen en konden we eerst een toertje doen om te zien wat de meest fotogenieke plekken waren.
Foto
Bij de tunnel waar er twee spoorlijnen doorlopen, hing er een speciale sfeer. Ik vroeg Liane om aan de uitgang langs beide kanten te poseren en onderstaande foto zette ik nadien om in zwart-wit om het geheel nog een mysterieuzere tint te geven.
Foto
De tijd vloog voorbij, maar na dik twee uren moesten we toch het water verlaten.  Ik had me reuze geamuseerd en was enorm blij dat ik ongestoord had kunnen fotograferen. Bedankt Liane voor het harde werk en om je beste beentje voor te zetten en ook een dikke merci aan TODI voor de ontvangst en de kans die ik gekregen heb!
Foto
Meer foto's vind je hier!
0 Reacties

Fotografiereis naar Oostenrijk

13/3/2018

0 Reacties

 
Foto
Foto
0 Reacties

De koorddansers.

6/1/2018

0 Reacties

 
In april van vorig jaar kwam ik voor het eerst in contact met een aantal vrijduikers van NELOS  via een samenwerking tussen de Audiovisuele Commissie  en de Sportcommissie. De meeting, die doorging in de duiktank Transfo in Zwevegem, had twee doelen: enerzijds kennis opdoen over het vrijduiken door middel van een initiatie  en anderzijds contacten leggen tussen de fotografen en de vrijduikers. Ik ontmoette er Bart Denys en Sophia Dequeker, een sympathiek koppel, die me van bij de start opvielen. Van het één kwam het ander en al snel maakten we na afloop afspraken om een fotografie-sessie te doen in de Put van Ekeren. Het thema van het Open Belgisch Kampioenschap onderwaterfotografie bij de Masters was namelijk vrijduiken.  Veel uitleg over hoe je zo'n foto moest nemen kregen we er niet bij, enkel een verwijzing naar de website
https://www.nelos.be/programma/vrijduiken.
De oefensessie, begin augustus, viel goed mee en ik kon enkele ideeën uitwerken zoals onderstaande foto.

Foto
Bart op 8 meter diepte.
Deze pose hadden we al eens eerder gedaan in de duiktank en het leek me een mooie weergave van wat "a state of mind" betekent. Ik had deze foto al in m'n hoofd voor de wedstrijd toen Sophia  op het einde van onze oefenronde over de koord begon te lopen. Ik was meteen weg van het beeld dat ik voor ogen kreeg.
Foto
Sophia in een creatieve pose.
Het leek me de ultieme vorm van lichaamsbeheersing met een vleugje creativiteit. Geen gewone afdaling of opstijging langs de koord, maar  er over lopen zoals een koorddanser dat doet. Dit wou ik absoluut tijdens de wedstrijd doen.
Foto
Even poseren aan de afdaallijn.
Maandag 11 september was het zover: wedstrijddag. De foto zat in mijn hoofd, maar om niet op één paard te gokken begonnen we met enkele andere poses.
Foto
Bart in een "state of mind".
Foto
Sophia op de uitkijk.
Foto
Vrijduikers in Snell's window.
Daarna begonnen we aan het koorddansen. Beide vrijduikers liepen -mekaar afwisselend- over het touw zoals we het geoefend hadden. De zichtbaarheid viel beter mee dan tijdens onze oefensessie waardoor ik de vrijduiker aan de oppervlakte mee in beeld kon brengen.
Op het einde liet ik hen allebei langs de koord lopen. Omdat ik er geen zonnetje bij had koos ik voor een beeld-op-beeld opname. Dat zijn twee foto's die je over mekaar plaatst. De tweede foto was een groothoekopname die ik onderwater tegen de oever had genomen. In het retoucheermenu van de camera kan je dan de twee foto's samenvoegen.
Foto
Beeld-op-beeld foto van Bart en Sophia.
Bovenstaande foto (in kleur) werd uiteindelijk mijn inzending voor de wedstrijd. Deze foto vond ik de perfecte belichaming van een creatieve weergave  over vrijduikers.  De foto behaald geen top drie plaats, maar de weg die ik volgde om tot dit beeld te komen was een geweldige ervaring en betekende voor mij véél meer dan een medaille. Bedankt Bart en Sophia!
0 Reacties

Marmara festival in Turkije.

10/9/2017

0 Reacties

 
Onlangs vond de prijsuitreiking van het Marmara festival in Turkije plaats. Het duurde even voor de uitslag online werd geplaatst en ik keek er met grote belangstelling naar uit. Met grote fierheid kan ik wel stellen dat ik het niet slecht heb gedaan, ik ben er als beste fotograaf van het festival bekroond.
Foto
1ste plaats in de categorie "Thema". (Kwalvlooien in een oorkwal)
Foto
1ste plaats in de categorie Groothoek.
Foto
1ste plaats in de categorie zwart-wit. Model: Marlène Terpstra.
Foto
2de plaats in de categorie Portfolio.
0 Reacties

Een ongewone zomer!

28/8/2017

1 Reactie

 
Wat gaat de tijd tegenwoordig snel! Het is inmiddels weer bijna 3 maanden geleden dat ik nog een bericht geplaatst heb en daar is een goede reden voor: ik heb niet veel meer in het water gelegen! De afgelopen 25 jaren is me dat niet vaak overkomen, maar nu was er daar een goede reden voor, namelijk de geboorte van onze dochter Océane. Jawel, u leest het goed en voor alle duidelijkheid: ik mocht de naam kiezen!
Océane werd pas begin september verwacht, maar kon niet meer wachten en sprong er op 22 juli al uit. Onderstaande foto nam ik nog in juni tijdens een shoot in het bad. En als u zich afvraagt hoe we dat water zo wit kregen dan is het antwoord daarop: melk! De bloemen en de bladeren waren trouwens echt.
Foto
Net voor het grote gebeuren lag ik bij Strijenham aan de Oosterschelde nog bij enkele honderden Steenslijmvisjes (Lipophrys pholis). Die waren erg actief op zoek naar voedsel en gingen meermaals de confrontatie  met de krabben aan. Wat een lefgozers!
Foto
Steenslijmvisje (Lipophrys pholis).
Het mooiste moment was toen er drie Steenslijmvisjes op een rij gingen liggen. Ik mikte met mijn snoot boven het middelste visje in de hoop de twee anderen er ook op te krijgen.
Foto
Drie op een rij.
Bij de Bergse Diepsluis toonde mijn buddy Frank Visser een mooie Groene zeedonderpad (Taurulus bubalis).  Bedankt voor de vondst!
Foto
Groene zeedonderpad (Taurulus bubalis).
Er zwommen die dag veel Oorkwallen (Aurelia aurita)  en Kompaskwallen (Chrysaora hysoscella) rond. Ik spendeerde heel wat tijd om de kwalvlooien (Hyperia galba)  die zich in deze kwallen bevinden te fotograferen. Een werkje waarvoor je veel geduld moet hebben.
Foto
Kwalvlo (Hyperia galba) in een Kompaskwal (Chrysaora hysoscella)
Begin augustus lag ik dan nog eens in het water om samen met vrijduikers Bart en Sophia wat te oefenen voor het tweede luik van het Open Belgisch Kampioenschap. Dat gaat door in zoet water tijdens de tweede week van september. Natuurlijk kan ik daar nog niet veel over tonen, want ik wil niet teveel in mijn kaarten laten zien. De concurrentie loert mee ;-)
Foto
En zo is de zomer razendsnel aan het voorbij vliegen. Ik pendelde voortdurend tussen werk en ziekenhuis, want Océane moest nog enkele weken op de afdeling neonatologie verblijven, maar bij de geringste kans profiteerde ik er van om in het water te springen. (Iets dat mijn dochtertje trouwens ook al graag doet...)
Enkele dagen geleden kreeg ik nog eens zo'n kans en trok ik naar de Zeelandbrug. Wat was het zalig om nog eens in het zilte nat te vertoeven bij een heerlijke watertemperatuur van 20°C en een uitstekende zichtbaarheid. De jonge Zeekatjes zijn alom tegenwoordig.
Foto
Juveliele Zeekat (Sepia officinalis).
Behalve de Bruine plooislakken kon ik geen naaktslakken vinden, maar dat kon de pret niet bederven. Er waren genoeg andere onderwerpen te vinden, zoals onderstaande pubers...
Foto
Fluwelen zwemkrabben (Necora puber).
Tot slot vond ik nog een zeepaardje.  Ik maakte er in Photoshop een dubbelopname van. De perfecte afsluiter van een ongewone zomer.
Foto
Meer foto's vind je hier.
1 Reactie

Een lang verhaal over zoet water en het OBK.

26/9/2016

4 Reacties

 
De afgelopen weken was ik in volle voorbereiding voor het Open Belgisch Kampioenschap onderwaterfotografie. Het tweede luik van deze wedstrijd moest afgewerkt worden in zoet water. Voor het eerst mochten we als deelnemers zelf een keuze maken waar we wilden fotograferen, zolang het maar officieel duikwater in België of Nederland was. Omdat een goede voorbereiding het halve werk is, trok ik de grens over en ging ik op verkenning bij Zandeiland 4 in de Vinkeveense plassen.
Foto
Met Marlène als model en gids maakte ik er een mooie duik waarbij we heel wat onderwerpen vonden die zouden kunnen dienen voor de wedstrijd. Het unieke aan deze plas vond ik de goud-gele kleur van het water en de snoeken en snoekbaarzen die zich redelijk goed lieten benaderen.
Foto
Een andere bijzondere plek die ik bezocht was de Haarlemmermeerse bosplas. Daar hielden zich ook enkele grote snoeken op. Die zaten onder  het platform van het plaatselijk restaurant, waar ze op kleine baarsjes aan het jagen waren. Enkele enorme palingen zwommen op en neer langs de pijlers.
Foto
Iets verder vond ik nog een plek waar enkele karpers zich schuil hielden. Dicht tegen de oever en tussen de takken van een omgevallen boom vond ik hun schuilplaats.  Ze waren echter zo schuw dat ik er amper nog eentje kon fotograferen toen ik dicht genoeg was genaderd.
Foto
Na al die mooie avonturen over de landsgrens, besloot ik om ook nog eens in de Put van Ekeren te gaan duiken. Ekeren is bijna mijn tweede thuis als het op zoet water aankomt. Ik duik er al jaren en ken bijna ieder hoekje van de put. Soms kan het er glashelder zijn en in de zomer is er altijd veel onderwaterleven te zien en staan de waterplanten op hun hoogst. 
Foto
Gedurende de maand augustus maakte ik er verscheidene duiken en werd ik overrompeld door al het leven dat voor mijn lens verscheen. Ook Marlène kwam speciaal uit Nederland af om enkele oefensessies te houden.  Ik had speciaal een fluo geel/groen lycra duikpak  voor haar besteld omdat deze kleur onderwater wat meer opvalt. Een echt modellenpakje dus, dat ze over haar neopreen duikpak kan dragen. (Vanaf toen was de naam Tweety geboren;-) Iedere duik zagen we heel wat snoeken die soms zo benaderbaar waren dat we ze bijna konden aanraken.
Foto
Uiteindelijk begonnen de oefensessies hun vruchten af te werpen en raakten we meer en meer op mekaar ingespeeld. Omdat het water nog redelijk warm was voor de tijd van het jaar, vroeg ik Marlène om zonder kap te duiken.
Foto
De mooiste foto's vind ik nog steeds diegene waar de zonnestralen het wateroppervlak doordringen en het geheel een magisch tintje geven. Alhoewel ik genoeg kunstlicht meeheb, doet het omgevingslicht een foto pas écht opleven.
Foto
Zonlicht is echter iets dat je op een wedstrijddag niet kan reserveren. Ondertussen is de wedstrijd afgelopen en is het wachten op de prijsuitreiking die einde november zal plaatsvinden in Oostende. Tot die tijd mag ik volgens het reglement geen foto's publiceren die tijdens de wedstrijd genomen zijn. Die heeft u nog tegoed van me.
4 Reacties

Domein Muisbroek.

11/8/2016

0 Reacties

 
Het was weeral een tijdje geleden, maar deze week heb ik mijn favoriete Belgische zoetwater put nog eens bezocht. Gewapend met de fish-eye lens stapte ik vol goede moed het schijnbare heldere water in. Vanaf de steiger kon je namelijk gemakkelijk de bodem zien. De zon scheen en ik volgde de kant op zoek naar mooie onderwerpen.
Foto
Al snel bleek dat de bloei in het water zat. Vorig jaar had ik dit fenomeen ook opgemerkt en dan kan je bijna niet met een groothoeklens uit de voeten. Er zijn dan simpelweg teveel partikels in het water die bij het flitsen opgelicht worden. Vooral in de buurt van waterplanten leek het me veel erger, dus ik veronderstel dat die de oorzaak zijn van de sneeuwstorm. Om eens een goed voorbeeld te laten zien plaats ik hieronder een onbewerkte foto die ik nam zonder gebruik van mijn flitsers. De partikels die te zien zijn, worden belicht door een bundel zonnestralen die tot op de bodem reiken.
Foto
Daarom heb ik deze keer wat meer werk gehad in de nabewerking. Ik vond enkele foto's toch de moeite waard om mee aan de slag te gaan. Hieronder werd het gedeelte met de partikels vervangen door een zwarte achtergrond.  Bijkomend voordeel is dat de foto hiermee een versterkend effect geeft bij de bloemen op de voorgrond.
Foto
Snoeken waren er ook in verschillende afmetingen te vinden. De grootste moet toch wel een stevige meter lang geweest zijn. Het dier zwom schijnbaar langzaam voort, maar ik moest toch serieus wat gas geven om gelijke tred te houden.  Nu heb ik in al die jaren al heel wat snoeken gefotografeerd, maar onderstaand exemplaar vertoonde toch een ietwat vreemd gedrag. In de tien minuten dat ik het dier volgde is het zeker drie keer tot aan de oppervlakte gezwommen en leek het een hap lucht te nemen en terug onder te duiken. Daarna ging de snoek even rusten tussen de waterplanten.
Foto
Na meer dan twee uur duiken verliet ik het water. Het was tijd om nog eens een wandelingetje te maken langs de oevers van de vijver. Ik moet eerlijk toegeven dat ik de natuur rondom het water nog niet zo heel lang geleden ontdekt heb.
Foto
Na heel wat jaren duiken kwam het er toch eens van om een toertje rond de put te maken. Sindsdien neem ik altijd mijn macrolenzen mee om er de vlinders, waterjuffers, spinnen, bloemen en allerlei andere dingen te fotograferen.
Foto
Bij libellen en waterjuffers hoor ik vaak zeggen dat je 's ochtends vroeg op pad moet gaan om ze te fotograferen. Dan zitten ze nog onder de dauw en moeten ze eerst nog opdrogen en opwarmen voor ze kunnen wegvliegen. Dat viel echter goed mee, want ik kon met de Nikkor 60mm macrolens heel dichtbij komen. Voor sommige opnames gebruikte ik de Nikkor 70-300 mm telelens.
Foto
Meer natuur- en onderwaterfoto's van domein Muisbroek vind je hier.
0 Reacties

Amsterdam en omgeving.

31/7/2016

0 Reacties

 
We hadden het al even gepland en nu was het zover: enkele dagen op bezoek bij onze Nederlandse vrienden Jeroen en Marlène. Die wonen even buiten Amsterdam bij Landsmeer in een prachtige landelijke omgeving.  Ook zij hebben zoals elke rechtgeaarde Nederlander een bootje bij de tuin liggen waarmee we een uitstapje maakten tot op de grachten van Amsterdam. We moesten langs enkele sluizen varen en hier en daar konden we net onder de bruggetjes door met de boot.
Foto
Langs een wirwar van kanalen kwamen we steeds dichter bij onze bestemming. Het landschap wisselde sterk af: soms bevonden we ons tussen de watervogels en op andere momenten zagen we prachtig aangelegde tuinen.
Foto
De kanalen werden steeds groter. Bij een appartementsgebouw viel mijn oog op enkele kleurrijke parasolletjes en naast een aangemeerd schip zag ik enkele cannabisplantjes op een kleiner bootje. Volgens onze vrienden is dit in Nederland beperkt toegelaten voor eigen gebruik. 
Foto
Naarmate we de stad naderden werd het steeds drukker. Op het IJ lag er zelfs een cruiseschip bij de kade.
Foto
Tijdens de lunch hadden we een mooi uitzicht op een replica van een voormalig VOC-schip. Enkele kleinere schepen die aangedreven werden door  bemanning met roeispanen passeerden de revue .
Foto
In hartje Amsterdam werd het pas echt druk. Het was prachtig om over de grachten te varen en de stad op deze manier te bezoeken.
Foto
De zon kwam tevoorschijn en het leek wel of iedereen op of langs het water vertoefde. Hier en daar waren er enkele eigenaardige dingen te zien, zoals het bootje in de vorm van een klomp.
Foto
Amsterdam is ook bijzonder qua architectuur. Prachtig gerestaureerde gevels en moderne gebouwen met speciaal gevormde structuren geven de stad een internationale uitstraling.
Door de drukte op het water moesten we  af en toe wachten bij de nauwe passages.
Het werd stilaan tijd om terug te keren en langzaam maar zeker vaarde onze schipper terug langs de polders richting Landsmeer. Het was een boeiende uitstap in het gezelschap van een uiterst charmante gastheer en gastvrouw. Bedankt Jeroen en Marlène!
Foto
0 Reacties

Zwangere garnalen.

20/7/2016

0 Reacties

 
Ik kijk altijd uit naar de maand juli. De barbecue kan bovengehaald worden, de dagen zijn extra lang, het water lekker warm en de duiken lopen vaak uit tot twee uur en langer. Gisteren was zo'n dagje waar al deze elementen samenvielen. Ook de dertig graden moesten we erbij nemen, wat een extra reden gaf om nog langer in het water te liggen. Bij Sint-Annaland zag ik leuke grondeltjes en de Bruine plooislakken zijn er al de ganse maand te vinden.
Foto
Foto
De Zwarte grondels zijn nog steeds druk bezig om hun eieren af te zetten. op onderstaande foto zie je de eitjes die door  het vrouwtje in een lege oester afgezet zijn. Ze worden zowel door het vrouwtje als het mannetje bewaakt en regelmatig schoongemaakt.
Foto
Bij de eieren van de Zeekatten oftewel Sepia's kwam ik weer enkele bijzondere exemplaren tegen. De vrouwtjes leggen een laagje inkt rond hun eieren wanneer ze deze afzetten, maar soms gebeurt het dat de inkt op is en dan kan je het foetusje binnenin zien zitten. Ik vind dit altijd een bijzonder fenomeen en daarom bleef ik er geruime tijd fotograferen en probeerde ik het licht van mijn flitser langs achter te plaatsen. Zo kan je de transparantie van het eitje beter zien.
Foto
Ik kon ook een pasgeboren zeekat fotograferen.  Zo klein had ik ze nog nooit gezien. Op onderstaande foto zie je al duidelijk het kalkskelet zitten bij het nog half transparante diertje.
Foto
Juli is ook de tijd dat je overal garnalen onder de waterspiegel tegenkomt. Ik heb me dan ook al flink geamuseerd met ze te fotograferen. Vooral de Veranderlijke steurgarnaaltjes zijn een uitdaging voor mijn sterk achteruitgaande ogen. Zij herinneren me er steeds aan dat ik dringend een afspraak bij de oogarts moet  maken. Bij de kleinste exemplaren zie ik vaak pas achteraf op het computerscherm dat ze zwanger zijn.
Foto
Ze zijn dan ook vaak kleiner dan één centimeter. Gisteren vond ik er zelfs vijf bij mekaar in allemaal verschillende kleuren.
Foto
Het bijzonderste exemplaar was onderstaande  (bijna) zwarte garnaaltje. Die zat verborgen tussen de sepia eitjes en had zich prima gecamoufleerd. Ik moest flink overbelichten om het diertje op de foto  te laten uitkomen, want zwart op zwart is moeilijk te zien.
Foto
De natuur is nu volop in beweging, tijd om er op uit te trekken!
Meer foto's vind je hier.
0 Reacties

Tijdloze Oosterschelde.

7/7/2016

0 Reacties

 
Onlangs behaalde ik de eerste prijs in de onderwaterfotografiewedstrijd georganiseerd door Sub Ocean Services in Oud-Vossemeer. Het thema was "tijdloze Oosterschelde". De foto's werden door het publiek beoordeeld tijdens de havenfeesten in Tholen. Deze week mocht ik mijn splinternieuwe 12 liter duikfles van Koos in ontvangst nemen. Daarbovenop kreeg ik nog een gratis vulkaart voor één jaar. Bedankt Sub Ocean Services!

http://subocean.nl/
Foto
Foto
De winnende foto.
0 Reacties

Waterlelies.

3/7/2016

0 Reacties

 
De zomer is aangebroken en net als de vorige jaren keek ik er naar uit om nog eens tussen mijn favoriete water-bloemen te liggen. Door de overvloedige regen van de afgelopen maand was de zichtbaarheid niet optimaal. Maar zelfs met een beperkte zichtbaarheid was het mogelijk om toch enkele geslaagde onderwateropnames te maken.
Foto
Foto
Wanneer je met een groothoeklens onder water recht naar boven richt krijg je een fenomeen dat Snell's window heet. Je kijkt als het ware door een rond venster naar de wereld boven water. Bij de waterlelies vond ik het moment geschikt om dit toe te passen.
Foto
Foto
Daarna was het tijd om enkele half-half opnames te maken. Het moment was uitstekend, want de blauwe lucht met witte wolken  was het ideale decor om de bovenste helft van de foto te sieren.
Foto
Foto
Waterlelies fotograferen blijft een aparte bezigheid. Het is een combinatie tussen duiken en snorkelen want alles speelt zich dicht tegen de oppervlakte af. De voldoening die ik er uit haal doet me jaar na jaar terugkeren naar deze prachtige plek.
Meer foto's vind je hier.

0 Reacties

De jacht op zeepaardjes.

23/6/2016

0 Reacties

 
Op de sociale media in het duikerswereldje staan  al weken vele afbeeldingen van zeepaardjes die recent gefotografeerd zijn bij de Zeelandbrug. Ik kon dus niet achterblijven en nam afgelopen dinsdag een poging om mee te doen aan de huidige trend. Een beetje met gemengde gevoelens weliswaar, want als zoiets bekend gemaakt wordt en de vindplaats vrij wordt gegeven, dan komen daar een massa pottenkijkers op af. Spijtig genoeg kan men dan de vraag stellen of dat dan nog wel gezond is voor zo'n diertje om massaal belaagd te worden door een horde kijklustigen die niet altijd omzichtig te werk gaan.
Foto
Ik besloot dan ook om ruim een uur voor de kentering  het water in te springen in de hoop dat ik wat tijd alleen kon doorbrengen met dit prachtig diertje. Het was even zoeken tussen de sepia stokken, maar na een tijdje had ik er dan toch eentje gespot. Om geen stof te maken legde ik mezelf tegen de stroming in. De zichtbaarheid viel goed mee en het diertje zwom van de ene tak naar de andere. Geduldig wachtte ik af tot ik de kans kreeg om enkele foto's te maken.
Foto
Dat was niet altijd mogelijk omdat het zeepaardje bij het minste licht zijn rug naar me keerde. Ze houden er namelijk niet van om in de schijnwerpers te staan.  Na een  goed half uurtje was het gedaan met de pret. Er waren andere duikers in aantocht en die ploften zich vlak naast mij neer. Ik kon nog net op tijd mijn toestel wegtrekken want ze hadden haast en er moest van heel dichtbij gefilmd worden. Nog geen minuut later landden er twee duikers langs de andere kant naast me.
Foto
Het werd stilaan druk en ik besloot de anderen de kans te geven om hun gang te gaan. Ondertussen was er trouwens al heel wat stof opgeworpen. Ik keerde nog twee keer terug  om te kijken of er nog duikers waren. Dat was het geval en ik kreeg stilaan medelijden met het populaire zeepaardje dat te lijden had onder de vele aandacht  van de bewonderende duikers.
Foto
Ik kan natuurlijk begrijpen dat elke duiker zo'n zeepaardje in het echt wil zien, maar ik denk dat het voor het welzijn van het diertje niet goed is als  het overal op de sociale media opduikt. Tenminste niet op het moment dat het er nog zit.  Ik zal er in de toekomst voor mezelf op waken dat ik aan deze huidige trend dus niet mee zal doen.
Foto
0 Reacties

Het vernieuwde Sint-Annaland.

14/9/2015

0 Reacties

 
Onlangs ben ik nog eens gaan duiken bij Sint-Annaland. Dat was eventjes geleden. De  dijkwerken in de haven en ter hoogte van het strandje zijn nu voltooid en er mag terug gedoken worden. In de haven, langs de kant van het strand, zijn er wat minder parkeerplaatsen dan voorheen. Dat wordt dus drummen  in het weekend. Ik heb echter vernomen dat er een tweede "duikers" parking gaat komen, die iets verderop zal liggen, ter hoogte van de nieuwe trap.
Foto
Het strandje lijkt ook wat kleiner dan voorheen te zijn, maar het ziet er wel mooi uit.
Foto
Onder de waterspiegel leek alles zoals voorheen. Sint-Annaland is nog steeds één van de mooiste duikplekken die ik ken in de Oosterschelde.  Al gauw kwam ik heel wat eitjes tegen van de Bruine plooislakken. Het was wat zoeken, maar eventjes later zag ik ook de slakken zelf die nog volop bezig waren om hun eitjes af te zetten.
Foto
Een Bruine plooislak (Goniodoris castanea) heeft net haar eitjes afgezet
Het tweede dat me opviel was het aantal zeenaalden. Die waren alom tegenwoordig. Het gebeurt niet vaak dat ik op één duik zoveel familieleden van het zeepaardje zie. Dit exemplaar trachtte zich te verstoppen tussen Geweisponzen.
Foto
Meestal zwemmen ze tegen de bodem op zoek naar voedsel. Op onderstaande foto zie je een zeenaald die een lifter op de rug meeheeft. Eén of ander vlokreeftje?
Foto
Hooiwagenkrabben en Heremietkreeftjes heb ik al heel veel gefotografeerd en ze blijven me nog steeds boeien. Ieder exemplaar ziet er anders uit, of heeft zich een andere vorm van camouflage aangemeten. Wanneer je ze behoedzaam benadert laten ze zich ook makkelijk fotograferen.
Foto
Bij vissen is dat wat anders. Grondels hebben zo de eigenschap om net als je de sluiterknop wil indrukken, weg te vluchten. Een vervelende gewoonte! Deze bleef toch eventjes zitten.
Foto
Sint-Annaland is dus nog steeds een fijne duikstek waar het goed vertoeven is. Vooral de stroming die met laag water meestal mild is en het uitbundige onderwaterleven,  maakt het voor onderwaterfotografen een waar paradijs.

Meer foto's vind je hier.
0 Reacties
<<Vorige

    Nieuw op de website

    Foto
    Nieuw album: Toscane
    Foto
    Nieuw album: Oostenrijk 2018
    Foto
    Nieuw album: Mermaids @TODI
    Foto
    Nieuwste foto's uit Zeeland

    RSS-feed

    Archieven

    Januari 2019
    December 2018
    November 2018
    Oktober 2018
    September 2018
    Juli 2018
    Juni 2018
    Mei 2018
    April 2018
    Maart 2018
    Februari 2018
    Januari 2018
    December 2017
    November 2017
    Oktober 2017
    September 2017
    Augustus 2017
    Juni 2017
    Mei 2017
    April 2017
    Maart 2017
    Februari 2017
    December 2016
    November 2016
    Oktober 2016
    September 2016
    Augustus 2016
    Juli 2016
    Juni 2016
    Mei 2016
    April 2016
    Maart 2016
    Februari 2016
    Januari 2016
    December 2015
    November 2015
    Oktober 2015
    September 2015
    Augustus 2015
    Juli 2015
    Juni 2015
    Mei 2015
    April 2015
    Maart 2015
    Februari 2015
    Januari 2015
    December 2014
    November 2014
    Oktober 2014
    September 2014
    Augustus 2014
    Juli 2014
    Juni 2014
    Mei 2014
    April 2014
    Maart 2014
    Februari 2014
    Januari 2014
    December 2013
    November 2013
    Oktober 2013
    September 2013
    Augustus 2013
    Juli 2013
    Juni 2013
    Mei 2013
    April 2013
    Maart 2013
    Februari 2013
    Januari 2013
    December 2012
    November 2012

    Categorieën

    Alles
    België
    België
    Bergse Diepsluis
    Grevelingenmeer
    Heremietkreeft
    Herfst
    Lente
    Masterclass
    Mermaids
    Naaktslakken
    Nederland
    Padden
    Presentaties
    Publikaties
    Put Van Ekeren
    Reizen
    Scharendijke
    Sint Annaland
    Snotolven
    TODI
    Waterlelies
    Website
    Wedstrijden
    Wemeldinge
    Winter
    Zeedonderpad
    Zeeland
    Zeelandbrug
    Zeepaardjes
    Zoet Water
    Zomer

Aangestuurd door Maak uw eigen unieke website met aanpasbare sjablonen.