Nieuw bij de Onderwater Fotografie Academie: de Zeeland roadtrips!
Vertoef je graag in de natuur en aan het water en neem je graag foto’s? Dan zijn deze roadtrips iets voor jou! Omdat er heel het jaar door wel wat te beleven valt, is er in elk seizoen een trip opgesteld waarbij je de meest fotogenieke plekjes van Zeeland ontdekt. Geen lange wandelingen, maar van het ene adembenemende uitzichtpunt naar het andere met de auto. Geen theorie, maar wel de nodige tips en tricks voor geslaagde foto’s. Je kan meerijden of zelf met je eigen auto volgen. Schrijf je in en beleef een dag vol avontuur, fotografie en plezier!
Datums:
Zaterdag 05/3/2022
Zaterdag 14/5/2022
Zaterdag 2/7/2022
Zaterdag 8/10/2022
Locaties: Tholen, Noord- en Zuid-Beveland en Schouwen-Duiveland
Voor: natuurliefhebbers en fotografen
Info en inschrijvingen: https://www.o-f-a.be/fotografie-roadtrips.html

Het was weer een spannende avond tijdens de online prijsuitreiking van het Open Nederlands Kampioenschap onderwaterfotografie.
Ik ben bijzonder blij met de behaalde resultaten:
1ste plaats ONK zoet water
2de plaats Overall Masters
2de plaats keuzecategorie
4de plaats Thema
6de plaats groothoek.
Met dank aan de organisatie en juryleden!
Grote dank aan de geweldige modellen Kelly Klingenberg en Merel Bocken!
Bijzondere dank aan TODI The Ultimate Experience, Hugyfot, Da Factory, Sea and Sea, AmilcoSports, Bare, Suunto Duikcomputers, Metalsub en Oceama.

- Boek nu een Advanced of Star fotoshoot en krijg 20% korting! Meer info over fotoshoots vind je hier of klik op onderstaande foto.
Deze actie loopt van zaterdag 20 november tot en met dinsdag 30 november en is geldig voor boekingen in december 2021 en januari 2022.

​- Koop jouw favoriete foto aan de muur en krijg 10% korting: actie van zaterdag 20 november tot en met maandag 29 november: ​https://www.werkaandemuur.nl/.../nl/Filip-Staes/works/20016
​of klik op onderstaande foto.

Vorige week vond het wereldkampioenschap onderwaterfoto- en videografie plaats bij het eiland Porto Santo in Portugal. De Belgische ploeg was vertegenwoordigd door twee fotografen met elk een assistent en een videograaf met assistent. Mijn assistent Thomas was tevens ploegkapitein. Thomas en ik reisden een week van tevoren af om er te gaan oefenen en de onderwaterwereld te verkennen. Porto Santo ligt in de buurt van Madeira, maar is niet zo bekend als het bloemeneiland zelf. Het heeft een veel droger klimaat en geen rivieren of beekjes. Toch vind je er mooie zandstranden en krijg je adembenemende uitzichten voorgeschoteld wanneer je bovenop de bergtoppen naar de Atlantische Oceaan staat te kijken.

Het wereldkampioenschap vind slechts om de twee jaar plaats en om als Vlaming te mogen uitgestuurd worden, moet je bij het Open Belgisch Kampioenschap in een periode van twee jaar de beste score behalen. Het WK had dit jaar een andere format, er waren geen vijf categorieën meer, maar zes. Helaas kon je slechts deelnemen in vier categorieën. Tijdens de trainingen vooraf viel het al meteen op dat er weinig macroleven te vinden was. Kleurrijke vissen daarentegen, waren er volop te vinden.

Dé blikvanger van de onderwaterwereld bij Porto Santo is het  in 2016 afgezonken wrak Corvette General Pereira d'Eça of kortweg het Cordeca wrak genoemd, dat dienst doet als artificieel rif . Het wrak is afgezonken en ligt in een marine reservaat. Het ligt op een diepte van 30 meter, maar het dek en de mast liggen een stuk minder diep.

De ruimtes in het wrak waren ook de moeite waard om een bezoekje te brengen. Mijn plan voor de groothoek categorie van de wedstrijd was om de machinekamer binnen te zwemmen en enkele slaveflitsers te plaatsen die de achtergrond in de foto zouden oplichten. We haalden er echter een diepte van 30,5 meter. Dat was een halve meter over de toegestane limiet en zou ons gediskwalificeerd hebben. Plan B moest bovengehaald worden...

Op en rond het wrak kregen we vaak het gezelschap van een grote Tandbaars. Voor de foto moest je wel zijn linkeroog in beeld brengen, want het arme dier leek een aandoening aan het rechteroog te hebben. 

Vooraan, rond de boeg  van het schip, kwamen we terecht in een heuse vissoep, maar tijdens de wedstrijdduik waren ze allemaal verdwenen. Rond het wrak cirkelden er altijd een school jonge Barracuda's. Die fotografeerde ik voor de categorie Groothoek en behaalde er een 12de plaats mee.

Voor de categorie Groothoek met Model had ik een mooi plekje gevonden onder de mast. Ik legde me horizontaal  op het dek van het schip en hield mijn toestel recht naar boven toe. De enorme mast bleek ideaal te zijn om een mooie compositie te vormen. Na enkele foto's met flitser leek het me beter om ze gewoon uit te zetten en er een tegenlichtopname in silhouet van te maken. Ik besprak de foto met Thomas en we besloten hem in één van de kaders te laten poseren met een rood lichtje. De foto behaalde een knappe zesde plaats. Niet slecht voor een model dat nog nooit geposeerd had.

Na onze groothoek-avonturen ging de macrolens er op. Voor de Close-up categorie waren we op zoek naar een geschikt onderwerp. Tijdens de voorbereidingen vond ik een octopus en we hoopten dat die er tijdens de wedstrijddagen ook zou zitten. Het werd nog beter. Op de tweede wedstrijddag vond Thomas er twee op nog geen halve meter van elkaar. Volgens hem was er een mannetje bij komen zitten en was die aan het wachten tot het vrouwtje uit haar schuilplaats kwam. Zo lang konden we niet wachten en de deining smeet me enkele keren ettelijke meters naar links en rechts.  De snoot op de flitser maakt het nog extra moeilijk om het dier te belichten. Dit was de foto waar ik het meeste moeite heb moeten voor doen. De foto behaalde een twaalfde plaats in de categorie close-up.

Voor de nieuwe categorie 'Creatief' maakte ik ook enkele foto's. Om tactische redenen diende ik uiteindelijk geen foto in deze categorie in.  Ik had al veel fotografen met speciale accessoires zien rondlopen en dacht dat dit de felst bevochten categorie ging zijn. of het uiteindelijk een goede keuze was, zal ik wellicht nooit te weten komen. De foto's zijn beeld-op-beeld opnames van macro onderwerpen in combinatie met het hoofd en duikmasker van Thomas. De beelden werden in de camera samengevoegd, want van zodra je bovenwater kwam, mocht je je toestel niet meer bedienen.

Voor de categorie visportret vonden we voldoende onderwerpen. De schorpioenvissen leken goede modellen te zijn. Wanneer ik ze voorzichtig benaderde, bleven ze meestal wel op de bodem liggen. Hun felrode kleuren gaven een mooi contrast op het scherm. Ik combineerde de foto's vaak met de zon of een landschap in de achtergrond door de beeld-op-beeld instelling te gebruiken.

De foto die ik uiteindelijk indiende, nam ik tijdens de laatste minuten van de vierde en  laatste wedstrijdduik. Het blauwe venstertje rechts op de foto was een doorkijkje in het rif dat ik zonder flitser met een kleine diafragma-opening fotografeerde. Net voor ik opsteeg zette ik de 2 foto's samen. De moraal van het verhaal?  Smijt jezelf tot de laatste seconde, het zou wel eens je beste foto kunnen worden...

Mijn dank gaat uit naar Thomas van Puymbroeck die het uitstekend deed als kapitein en assistent, de andere Belgische deelnemers Gery, Karen, Danny en Thierry voor het gezelschap en de hulp, de audiovisuele commissie van NELOS en BEFOS voor de ondersteuning en al de sponsors van fantastisch materiaal: Hugyfot, Sea &Sea, Amilcosports, Bare, Suunto, Metalsub, Oceama en Da Factory.
​Het volledige album vind je hier.

“We may have all come with different ships but we’re in the same boat now.”
Martin Luther King Jr.
Een nieuw jaar, nieuwe samenwerkingen! Met grote trots stel ik een nieuwe samenwerking voor met het bedrijf AmilcoSports, gevestigd in Tholen (NL) en importeur en distributeur in de Benelux van topmerken in duikmaterialen, zwemartikelen en aanverwanten. Als ambassadeur zal ik de merken Bare, Suunto, Metalsub en Oceama mee helpen promoten en hierover geregeld verslag uitbrengen.
Consumenten kunnen zich bij AmilcoSports informeren over merken, producten en dealers.  Alle verkopen, herstellingen, service en garantieafhandelingen verlopen via het dealernetwerk.  
Meer info vind je op de website van AmilcoSports: www.amilcosports.com
​

Afgelopen vrijdagavond vond de prijsuitreiking van het Open Nederlands Kampioenschap foto- en videografie 2020 online plaats. Ik ben zeer tevreden met de uitslag:
1ste plaats Zoet Water
1ste plaats Groothoek Masters
1ste plaats Thema Masters (kleurrijk)
3de plaats Groothoek met model Masters
7de plaats No Limits
5de plaats Overall Masters en 1ste Belg
Bedankt aan de organisatie voor een vlekkeloos evenement en de jury voor hun harde werk en moeilijke beslissingen.
De meeste kansen op succes heb je wanneer er een sterk team achter je staat!
Bedankt
Hugyfot
voor de steun en realisatie van de Bokeh-maker die ik gebruikte in de thema categorie en me een 1ste plaats opleverde.
Mijn speciale dank gaat ook uit naar de modellen
Mermaid Nyxe
in de categorie Zoet Water
Mermaid Celine
in de No Limits categorie en
Merel Bocken
in de categorie groothoek met model. Zonder jullie was dit nooit gelukt!
En last but not least aan Nathalie en Océane voor hun onvoorwaardelijke steun!

Afgelopen dinsdag waren we weer op pad voor wat onderwaterplezier. We gingen op zoek naar de Sepiola's in Scharendijke, maar die liggen overdag goed verstopt in het zand. Aangezien ik niet het type ben dat een hele duik verspeelt om naar één onderwerp te zoeken lag ik al snel andere dingen op de zandbodem te fotograferen. ​Het eerste diertje dat ik tegenkwam was dit kleine Heremietkreeftje. Ze zoeken een slakkenhuis om in te wonen en als bescherming tegen mogelijke aanvallers.

Wat verderop zat een hooiwagenkrab die volledig op zijn camouflage vertrouwde.

Soorten komen en gaan en zo ook de Fluwelen zwemkrab. Alhoewel het een veelvoorkomende soort is, zijn er toch jaren geweest dat ze nauwelijks te zien waren.  Je kan ze gemakkelijk  herkennen aan de typische rode oogjes en de mooie tekening op scharen en rugschild. Dit was een jong exemplaartje met  felle, lichte kleuren.

Ook de Gewone garnaal vind je veel terug op de zanderige bodem van de Zeeuwse wateren. Ze graven zich bij gevaar in de bodem in, maar met een beetje geduld kan je ze heel dichtbij benaderen en zelfs meerdere foto's nemen.

En wat te denken van dit kleurrijk garnaaltje? Door zijn felle rood-bruine kleur zag ik hem meteen zitten. Ik denk dat het de Rugstreepsteurgarnaal is.

Misschien minder populair dan het Zeepaardje, maar de zeenaald is er wel familie van.  Ze leven op zand- en modderbodems, tussen stenen en grote wieren. Dit diertje bleef ook geruime tijd zitten waardoor ik meerdere foto's kon nemen.

En last but not least: de Weduweroos. Die vind je ook massaal op de zandbodems terug, maar het is niet altijd eenvoudig om ze mooi in beeld te krijgen. Bij de minste beweging die je maakt, vliegen de tentakels al snel in het rond zodat er geen mooie foto meer van te maken is en je moet behoedzaam de bodem benaderen om geen sediment op te werpen.

Zo zie je maar dat er op en in de zandbodems van de Zeeuwse wateren toch heel wat leven te bespeuren is. Het zijn diertjes die vaak massaal voorkomen en dus ook gemakkelijk te vinden zijn, maar onderwaterfotografen zwemmen er vaak overheen omdat ze het de moeite niet vinden. Daarom bedacht ik volgend citaat:
"there's nothing wrong with the ordinary as long as you make it special..."
​Meer foto's vind je hier.

September is vaak nog een mooie maand. Ook in Zeeland is er nog volop leven te bespeuren onder de waterspiegel. Het wordt stilaan bijna traditie dat de enorme Zeepaddestoelen ons een bezoekje brengen, alhoewel er jaren genoeg geweest zijn dat we er geen enkel zagen. Het is de grootste kwal die voorkomt in de Zeeuwse wateren en met zijn blauwe koepel een mooie verschijning.

Deze foto's nam ik bij het Gemaal van Dreischor. Het Gemaal pompt overtollig water uit het omliggende land naar het Grevelingenmeer en is mooi begroeid met allerlei organismen.

Onder de Zeelandbrug is er ook altijd wel wat te vinden. De laatste jaren worden er steeds verscheidene zeepaardjes ontdekt. Ze houden zich meestal op bij de sepiatentjes die duikers daar plaatsen. Sepiatentjes zijn stokken die in de bodem geplaatst worden om ervoor te zorgen dat de Sepia's een plek vinden om hun eieren af te zetten. Ze komen in het voorjaar rond mei naar de kust gezwommen om er zich voort te planten. In september zie je vaak de kleine nakomelingen rondzwemmen.

In september valt de zichtbaarheid onder water soms ook goed mee. Het is dan tijd om de fish-eyelens boven te halen. De beste zichtbaarheid is tussen de hangmosselculturen te vinden. Mosselen zijn geweldige filteraars en de zichtbaarheid in de buurt van zo'n hangculturen kan vaak ettelijke meters ver zijn. Zelfs de boeien zijn langs onder overwoekerd met mosselen.

En 'last but not least' bezocht ik nog eens mijn kleine speelvriendjes: de Steenslijmvisjes. Kleine rakkers die vliegensvlug en onbevreesd zijn en een heel guitig kopje hebben. Ze leven tijdens de zomermaanden in ondiep water, zelfs zo ondiep dat het beter is om ze met de hoogwaterkentering te bezoeken.

Een gemakkelijk manier om ze te lokken is gewoon met je vinger op de bodem tikken en al snel komen ze langs alle kanten toegezwommen. Maar, denk zeker niet dat ze eenvoudig te fotograferen zijn, want ze vinden het erg prettig om er- net als je de ontspanknop wil indrukken - ervandoor te gaan...

Meer foto's vind je hier.

Ben je net begonnen met de (onderwater)fotografie? Of ben je al een tijdje bezig, maar vallen de resultaten tegen? Dan is deze workshop op jouw maat gesneden. Onder water zijn de omstandigheden totaal anders dan boven de waterspiegel. De automatische stand van ons fototoestel gaat dan de mist in en het resultaat zijn vaak foto’s die te blauw of groen zijn, geen contrast hebben, niet scherp zijn of waar het beeld helemaal niet overeenkomt met wat je voor ogen had.

Ondertussen ben ik al even terug van onze fantastische groepsreis naar de straat van Lembeh bij het eiland Sulawesi in Indonesië. Het album staat al een tijdje online , maar ik wou er nog een woordje aan toevoegen. 
Onze accommodatie -het Bastianos Lembeh dive resort- lag eigenlijk op het eiland Lembeh zelf, dat wil zeggen dat we na de lange reis met twee vluchten en een rit van twee uren nog een korte oversteek per boot moesten maken om er te geraken.

De  vriendelijke ontvangst bij aankomst was de voorbode van een uiterst aangenaam verblijf. Ik ben in Indonesië al op verschillende plaatsen geweest, maar qua gastvrijheid en vriendelijkheid staan deze mensen toch helemaal bovenaan mijn lijst. Van het duikcenter tot het restaurant, iedereen deed zijn best om zo behulpzaam mogelijk te zijn. Zo vroeg ik achter French toast bij het ontbijt - dat kenden ze niet - maar na een korte uitleg van me kreeg ik het even later toch  aan tafel geserveerd. De elf dagen daarna ook trouwens! ;-) De bungalows lagen midden in een prachtige tuin en het uitzicht op de straat van Lembeh was onbetaalbaar.

Het duikcenter en de 'camera-room' lagen letterlijk vlak aan het water en zelfs dan moesten we zelf  niets dragen. Alle duik- en fotomateriaal werd voor ons naar en van de boot gedragen en gespoeld. Om 7.30 u vertrokken we al en tegen de middag kwamen we -na twee duiken- terug om te lunchen. De derde duik was  tegen 14.30u en voor het avonddiner gaf ik nog een aantal masterclasses over macro- en snoot fotografie alsook speciale technieken om creatieve beelde te maken. Er was ook mogelijkheid om een nachtduik te maken, wat we ook meerdere keren gedaan hebben wanneer ik geen cursus gaf. Bastianos had voor onze groep twee ruime boten (met toilet!) voorzien en tussen de duiken door was er altijd wel een snack met koffie of thee te krijgen. Water stond de hele tijd ter beschikking.

En dan het duiken zelf, daar kan ik kort over zijn: subliem! Lembeh is en blijft nog steeds een fenomeen. De soorten die je er aantreft zijn zelden ergens anders te vinden en sommige dieren komen alleen daar voor. Ze zelf vinden is een ander paar mouwen, maar gelukkig zijn de gidsen zeer goed getraind in het vinden van deze creaturen.  Wat denk je van deze verzameling Hengelaarsvissen hieronder? 

Octopussen komen ook in verschillende soorten voor, maar dit kleine exemplaartje van enkele centimeter groot zou ik nooit zelf gevonden hebben. De Harige octopus kan je vooral rond november vinden. 

Je moet het moment pakken, wordt er wel eens gezegd. Dat was zeker zo toen ik met de tweede groep ging duiken. We zagen maar liefst vier Rhinopia's zitten op een plek van nog geen 20 vierkante meter. Deze eigenaardige vissen kom je niet vaak tegen. Ik liet de anderen dan ook hun gang gaan en toen ze klaar waren met foto's te nemen, was er geen tijd meer over om ze uitvoerig te fotograferen.
De volgende dag ging ik met de andere groep terug om ze te zoeken. We kamden heel het gebied uit op en rond een diepte van -32 meter, maar niks te vinden. Gelukkig vond onze gids er eentje op een totaal andere plek op -25 meter. 

De nachtduiken waren een waar feest. We zagen veel andere soorten dan overdag en vooral het feit dat de ingebouwde pilootlamp van mijn flitser veel duidelijker te zien was, maakte het werken met een snoot dan ook veel gemakkelijker.

Omdat ik zes jaar geleden al eens in Lembeh geweest was, wist ik dat er onderwater ook hele mooie plekken zijn voor de groothoeklens. Na enkele dagen macro fotografie draaide ik er dus de fish-eye lens op en daar kreeg ik geen spijt van.  Onderstaande foto's nam ik bij "Nudi falls", een gekende macro stek. De muur die langs de kant loopt is prachtig begroeid met koralen, sponzen en andere organismen en iets verder van de kant dook ik tot -32 meter in een veld van zachte koralen.

Ik nam ook de gelegenheid om wat achtergrondfoto's te schieten voor  mijn beeld-op-beeld opnames. Ondertussen begin ik daar al heel geroutineerd in te worden en het levert vaak bijzondere foto's op. Meestal combineer ik een groothoek foto op de achtergrond met een macro opname op de voorgrond. Ik gaf over deze techniek  ter plaatse les en ik moet zeggen dat er fotografen bij waren die goed geluisterd hadden!

Ik zou nog even kunnen doorgaan, maar dan zou deze blogpagina te lang worden. Hier vind je alle foto's terug.
Tot slot nog een dikke pluim voor alle deelnemers aan de reis. De sfeer was geweldig en tezamen met de uitstekende service die we kregen van alle medewerkers van het Bastianos Lembeh dive resort, maakten deze reis onvergetelijk! Het doet er me zeker aan denken om nog eens terug te gaan...

Bij de prijsuitreiking van het prestigieuze natuurfotografie festival van de lage landen heb ik deze keer twee eervolle vermeldingen behaald. Eentje in de onderwater categorie en de andere bij portfolio. Vooral die laatste ben ik blij mee, want daar is het concurreren tegen fotografen uit andere disciplines van de natuurfotografie. Alle foto's zijn in de Oosterschelde of het Grevelingenmeer in Zeeland genomen met de beeld-op-beeld functie in de camera.

Onlangs was er de prijsuitreiking van het Belgisch Kampioenschap Onderwaterfotografie. Dit jaar was er enkel een shoot-out. Dat wil zeggen dat er op locatie moet gefotografeerd worden  in een bepaalde tijdspanne en dat er geen nabewerking mag gebeuren. Er waren twee wedstrijddagen in zout water en twee in zoet water. Dit keer mocht er door de deelnemers gekozen worden welke wateren ze eerst verkozen. Ik koos voor het zout water gedeelte in mei en zoet water in oktober. Ondanks mijn drukke agenda - ik was ook op het WK onderwaterfotografie in Tenerife - heb ik toch een heel goed resultaat neergezet. Ik won 2 gouden, 1 zilveren en 2 bronzen  medailles  in de vijf categorieën bij de Masters. Daarmee behaalde ik de titel "fotograaf van het jaar" en werd ook Belgisch kampioen. Hieronder zie je de 5 foto's die ik indiende.

Meer wedstrijdfoto's vind je hier.

100% uniek, dat is het Lowland Photo Festival ten voeten uit! Het internationale natuurfotografiefestival van de Lage Landen is dit jaar al aan zijn zesde editie toe en kroonde zichzelf in geen tijd tot dé ontmoetingsplaats voor wie houdt van natuur en fotografie!
Tijdens het weekend van 7 & 8 december strijken opnieuw duizenden natuurfotografen neer in Kinepolis Antwerpen om er te genieten van inspirerende lezingen van vermaarde natuurfotografen uit binnen- en buitenland, van de grootse natuur- en fotografiebeurs en van de prachtige exposities natuurfotografie met honderden beklijvende natuurbeelden – onder meer de finalisten van onze Lowland Photo Contest.
 

Ik ben al jaren een fan van het Lowland festival en heb al verscheidene keren met succes deelgenomen aan de fotowedstrijd. Misschien dat ik daarom uitgenodigd ben om een presentatie te komen geven. Wat een eer! Op zondag 8 december zal ik om 9.50u het beste van mezelf  geven met beelden over de Zeeuwse onderwaterwereld. Ik duik er al meer dan 27 jaar en nog steeds vind ik het er uiterst boeiend! Ik kan er met veel passie over vertellen en wie mij kent weet dat er af en toe een beeld met een knipoog zal tussen zitten ;-)

praktisch: 
​
Zaterdag 7 & zondag 8 december 2019
Lowland Photo Festival
Kinepolis Antwerpen - Groenendaallaan 394 - 2030 Antwerpen

Je vindt Kinepolis vlakbij uitrit 1 (Merksem) op de Antwerpse Ring. Er is een ruime parking met meer dan 2 000 gratis parkeerplaatsen. Tram en bus stoppen aan de overkant en brengen je in een kwartier van het treinstation Antwerpen-Centraal naar Kinepolis. Alle info omtrent bereikbaarheid kan je rustig nalezen op onze website.
​www.landschapvzw.be/lowland
www.facebook.com/LowlandPhotoFestival

Het WK onderwaterfotografie is ondertussen al twee weken achter de rug en kreeg inmiddels nog een verrassende wending. De uitslag werd immers gewijzigd. Er kan zelfs gesproken worden over een heuse ommekeer, want er zijn verschillende deelnemers die hun medaille moeten inleveren en anderen die er geen hadden krijgen ze nu wel. Hoe komt dit nu? Wel, de uitslag is pas definitief na dat de technisch afgevaardigde van de CMAS en de CMAS zelf alle uitslagen hebben gecontroleerd. En wat blijkt nu? Er zijn verscheidene foto’s gediskwalificeerd omdat ze niet aan de reglementen voldeden. Zo zijn er meerdere fotografen die de maximum uitsnijding van een foto overschreden. Dat mocht in het toestel gebeuren terwijl we nog onder water waren. Ook ik moet er aan geloven met mijn groothoekfoto en ik moet eerlijk bekennen dat het ons op voorhand gezegd is geweest en dat ik het niet gecontroleerd heb. Ik ging er van uit dat als ik een minimale uitsnijding deed, het nog wel OK zou zijn. Niet dus!
Aan de andere kant is mijn visportret dan toch opgedoken. Ik had hier geen prijs mee behaald, maar nu staat die op nummer drie! Dat betekent een bronzen medaille. Toch nog eremetaal dus. Spijtig dat we hiermee niet op het podium gestaan hebben in Tenerife, want dat was de kers op de taart geweest.
Ook bijzonder jammer voor onze Nederlandse collega’s. Die vliegen van plaats drie naar vier en zijn hun medaille kwijt. Ik had het ze nochtans gegund en we zijn hen de avond van de prijsuitreiking dan ook gaan feliciteren. Maar nu dus een pijnlijke beslissing voor hen.
Ik hoop dat er over twee jaar toch wat lessen getrokken worden, want bij de afgelopen twee WK’s waren er toch heel wat fouten en ergernissen ten gevolge van een gebrekkige organisatie. Natuurlijk kan niet alles vlekkeloos verlopen bij zo’n evenement, maar de grote fouten moeten er uit!
Ik onthoud vooral dat de sfeer er in het Belgische kamp goed in zat en we met vele deelnemers uit andere landen boeiende gesprekken en momenten meegemaakt hebben. Zo’n WK bijwonen blijft toch iets heel speciaal…
​

De eindsprint is ingezet en in de aanloop naar het nieuwe jaar wens ik u allen een prettige Kerst en een gelukkig Nieuwjaar. Het jaar is weeral voorbij gevlogen en dat is eigenlijk een goed teken. Het wil zeggen dat we ons geamuseerd hebben. Natuurlijk is het leven niet altijd een feest, maar het is toch opmerkelijk hoe ons brein vooral de goede dingen in ons leven op onze harde schijf opslaat. Zo herinner ik me nog heel goed de prijsuitreikingen van het OBK en ONK. In de prijzen vallen is altijd heel plezant, maar wat vooral telt is de warmte en appreciatie die je krijgt van mensen die om je geven. Als ik na een zware dag arbeid doodmoe thuiskom en een klein lief meisje "papa" roept en lachend naar me toe rent, dan smelt mijn hart en krijg ik - voor even toch - terug een boost energie. Wat kan het leven toch mooi, eenvoudig en simpel zijn. Ik wens iedereen hetzelfde gevoel toe!