Begin deze week bezocht ik de Elzasser saiblingen in het Oostvoornse meer. Deze kleurrijke vissen zijn een kruising tussen de Amerikaanse bronforel en de Arctische forel. Ze zijn uitgezet door de hengelsportfederatie Sportvisserij Zuidwest Nederland. In de herfst verzamelen ze in kleine groepjes om zich voort te planten en vertonen ze hun typische paaigedrag. Mannetjes zijn herkenbaar aan hun haakse bek en zijn intenser gekleurd.
Een mannetje Elzasser saiblingen komt dreigend langsgezwommen.
Dominante mannetjes houden concurrenten uit de buurt met hun dreigende houding, maar soms wordt er ook gebeten en geduwd. Vrouwtjes doen aan nestbouw door met hun staart voor een waterverplaatsing te zorgen. Hierdoor ontstaat er een kuiltje waarin ze hun eitjes afzetten.
Tot vorig jaar was het een raadsel waarom de eitjes niet uitkwamen, maar inmiddels is duidelijk geworden dat het water te zout is. Wanneer de eitjes in zoet water terecht komen nemen ze water op waardoor ze mooi bol gaan staan. In het Oostvoornse meer wordt zout water gepompt om het water helder te houden ten behoeve van vissers, duikers en zwemmers. Bij zout water gebeurt er echter het omgekeerde: door osmose wordt er vocht onttrokken aan de eitjes waardoor ze zich niet normaal kunnen ontwikkelen. De volwassen exemplaren kunnen dus wel overleven in het Oostvoornse meer, maar toekomstige generaties zullen er spijtig genoeg niet komen.
RSS Feed
