Tijdens de wedstrijddagen van het Open Nederlands Kampioenschap (ONK) en Belgisch Kampioenschap (OBK) onderwaterfotografie heb ik voor de categorie groothoek met model beroep gedaan op onze Belgische mermaid Céline. En dat was niet zonder succes. In beide kampioenschappen eindigde ik op de eerste plaats. Voor het ONK koos ik als locatie het Grevelingenmeer en voor het OBK de put van Ekeren. De watertemperatuur lag rond de 17 graden op dat moment. Geen sinecure dus om zonder duikpak of duikmasker onder water te gaan poseren. In het Grevelingenmeer is het dan ook nog eens zout water en dat prikt enorm aan de ogen. Maar ook het zoete water van de put van Ekeren was geen gemakkelijke opgave door al de waterplanten waar je in verstrengelt kan geraken. Een goede voorbereiding was dan ook noodzakelijk om alles vlot te laten verlopen. Vooral de opvang van Céline als ze uit het koude water kwam was belangrijk. Onderkoeling is heel gevaarlijk en daarom was het van belang om warmtedekens, handdoeken en warme drank bij de hand te hebben. Gelukkig konden we rekenen op de hulp van de mama en vriend van Céline om een handje te helpen. Ik wil hen daarvoor hartelijk bedanken en vooral ook een welgemeende dank voor de moeite die Céline gedaan heeft en het enorme doorzettingsvermogen dat ze getoond heeft. Ze heeft het fantastisch gedaan! Je kan haar volgen op haar Facebookpagina: https://www.facebook.com/MermaidCeline/
0 Comments
Gisterenavond vond de prijsuitreiking van het Open Belgisch Kampioenschap onderwater foto- en videografie (OBK) plaats in duik- en snorkelcentrum TODI in Beringen. Het langverwachte sluitstuk van een wedstrijd die reeds in mei van dit jaar van start ging. Om de twee jaar is er een festival editie, d.w.z. dat er een shoot-out gedeelte is en een festival gedeelte. Bij het shoot-out gedeelte was er een wedstrijdweek in mei en eentje in september waarbij deelnemers twee opeenvolgende dagen konden uitkiezen om hun foto's te gaan maken. Het deel in mei speelde zich af in Zeeland en het andere deel in zoet water, nl. de put van Ekeren. Deze foto's mochten niet nabewerkt worden. Voor het festival gedeelte mochten er foto's in vijf categorieën ingestuurd worden die eender waar in de wereld genomen waren. Deze mochten wel nabewerkt worden. Bovenop de foto's kon er ook nog deelgenomen worden in de categorie digirama's (zie deze pagina voor uitleg). Om uitgestuurd te worden naar het Wereldkampioenschap in Tenerife (2019) moest je deelnemen in alle bovenstaande categorieën en na 2 jaar competitie als eerste eindigen. Dat is zowat in een notedop hoe het kampioenschap er uit ziet voor de fotografen. Hieronder staan mijn foto's van het shoot-out gedeelte. Bij het festival gedeelte koos ik voor onderstaande foto's. Tot slot wil ik nog beide onderwatermodellen die voor me poseerden bedanken, dat waren Marlène Terpstra en Mermaid Céline! Jullie hebben het geweldig gedaan! Speciale dank ook aan de sponsors, jury en alle vrijwilligers die zich weer belangeloos hebben ingezet om er een prachtige editie van te maken. Zonder deze mensen zou er geen festival geweest zijn. Hoedje af!
En nu, op naar Tenerife! Gisterenavond vond de prijsuitreiking van het Open Nederlands Kampioenschap plaats, een wedstrijd die eerder dit jaar doorging in de Zeeuwse wateren.. Ik behaalde er enkele mooie podiumplaatsen: In de algemene rangschikking werd ik tweede, een prestatie waar ik heel blij mee ben. Ik wil de organisatie bedanken voor een mooie avond, de jury voor al hun harde werk (en wijze beslissingen ;-) en mijn model, Mermaid Céline, die het koude water trotseerde van het Grevelingenmeer. Meer wedstrijdfoto's vind je hier.
Op wedstrijdgebied zet het jaar zich goed verder. Onlangs nam ik voor de eerste keer deel aan de wedstrijd "Ocean Geographic Pictures of the year awards" in Australië. Ik behaalde er de eerste plaats in de categorie "creative vision" met een foto van enkele waterlelies in Snell's window. Een tweede plaats won ik in de categorie "music and pictures" met een audio visuele presentatie over de Westkaap in Zuid-Afrika. Tot slot behaalde ik nog een eervolle vermelding in de categorie "seascapes" met een foto die ik nam in False bay, Zuid-Afrika.
Op het CMAS wereldkampioenschap is het niet gelukt, maar deze keer wel: ik ben wereldkampioen onderwaterfotografie geworden bij Underwaterphotography.com! Deze internet onderwaterfotografiewedstrijd uit de Verenigde Staten is de langstlopende en meest bezochte website voor onderwaterfotografen. Gedurende het ganse jaar kunnen er foto's ingestuurd worden in 18 verschillende categorieën. Wekelijks en maandelijks worden er 'hotshots' verkozen door de jury. Die komen in aanmerking voor de uiteindelijke jurering op het einde van het jaar. In elke categorie worden er 3 winnaars en enkele 'runner ups' verkozen. Ik begon vorig jaar in maart deel te nemen en diende meer dan 400 foto's in. Ik mocht maximum 2 foto's per dag insturen. Bij de categorie gematigde wateren behaalde ik een eerste en derde plaats. Onder gematigde wateren word verstaan: groene wateren ten noorden of zuiden van de tropische zones die koud genoeg zijn voor duiken in een droogpak. Dat is een mooie omschrijving om mijn Zeeland foto's onder die categorie in te dienen. In de macro/super macro categorie behaalde ik een tweede plaats met een foto van een kwalvlo in een oorkwal. Deze foto nam ik in de Oosterschelde. En tot slot behaalde ik nog enkele eervolle vermeldingen in verschillende categorieën. Net als bij het CMAS wereldkampioenschap onderwaterfotografie kan je in deze wedstrijd enkel medailles winnen. Het gaat 'm dus om de eer. Ik heb er veel plezier aan beleefd!
Met enige trots kan ik u melden dat ik in de prijzen gevallen ben op het Festival International du Film Maritime, d'Exploration et d'Environnement in Toulon. Ik won er de eerste prijs in de categorie audio visuele presentaties met L'étang parfait, een reeks met mijn mooiste zoetwaterbeelden. Verder behaalde ik nog een derde prijs in de categorie portfolio, een reeks van 10 opgelegde beelden.
Gisteren vond de prijsuitreiking plaats van de grootste shoot out wedstrijd ter wereld: de World Shootout Underwater Photocontest. Deze prestigieuze wedstrijd loopt inmiddels al 14 jaar en is gekend om zijn indrukwekkende prijzenpot. De hoofdprijs is een reis naar Papua Nieuw-Guinea en heeft een waarde van 20 000 $. In totaal zijn er 7 categorieën: Best 5 images, amateurs, wide angle, macro, UW fashion, sharks en video clip. Uit al deze inzendingen werd er ook nog een prijs uitgereikt voor 'Best picture of the year'.
Sinds enkele weken wist ik reeds dat ik bij de 5 finalisten zat in de macro categorie. Daarom was ik uitgenodigd op Boot Dusseldorf waar de prijsuitreiking plaatsvond. Gelukkig kon Goof van Rijswijk me vertegenwoordigen, want ik moest helaas werken. Goof stuurde me dan ook meteen het goede nieuws: ik werd derde. Geen reis naar Papua, maar wel een mooie ademautomatenset en duikcomputer gesponsord door Cressi. De foto is vorig jaar genomen in het Grevelingenmeer tijdens het Open Belgisch Kampioenschap onderwaterfotografie en is een beeld - op - beeld opname in de camera van een garnaal en oorkwal. In april van vorig jaar kwam ik voor het eerst in contact met een aantal vrijduikers van NELOS via een samenwerking tussen de Audiovisuele Commissie en de Sportcommissie. De meeting, die doorging in de duiktank Transfo in Zwevegem, had twee doelen: enerzijds kennis opdoen over het vrijduiken door middel van een initiatie en anderzijds contacten leggen tussen de fotografen en de vrijduikers. Ik ontmoette er Bart Denys en Sophia Dequeker, een sympathiek koppel, die me van bij de start opvielen. Van het één kwam het ander en al snel maakten we na afloop afspraken om een fotografie-sessie te doen in de Put van Ekeren. Het thema van het Open Belgisch Kampioenschap onderwaterfotografie bij de Masters was namelijk vrijduiken. Veel uitleg over hoe je zo'n foto moest nemen kregen we er niet bij, enkel een verwijzing naar de website https://www.nelos.be/programma/vrijduiken. De oefensessie, begin augustus, viel goed mee en ik kon enkele ideeën uitwerken zoals onderstaande foto. Deze pose hadden we al eens eerder gedaan in de duiktank en het leek me een mooie weergave van wat "a state of mind" betekent. Ik had deze foto al in m'n hoofd voor de wedstrijd toen Sophia op het einde van onze oefenronde over de koord begon te lopen. Ik was meteen weg van het beeld dat ik voor ogen kreeg. Het leek me de ultieme vorm van lichaamsbeheersing met een vleugje creativiteit. Geen gewone afdaling of opstijging langs de koord, maar er over lopen zoals een koorddanser dat doet. Dit wou ik absoluut tijdens de wedstrijd doen. Maandag 11 september was het zover: wedstrijddag. De foto zat in mijn hoofd, maar om niet op één paard te gokken begonnen we met enkele andere poses. Daarna begonnen we aan het koorddansen. Beide vrijduikers liepen -mekaar afwisselend- over het touw zoals we het geoefend hadden. De zichtbaarheid viel beter mee dan tijdens onze oefensessie waardoor ik de vrijduiker aan de oppervlakte mee in beeld kon brengen. Op het einde liet ik hen allebei langs de koord lopen. Omdat ik er geen zonnetje bij had koos ik voor een beeld-op-beeld opname. Dat zijn twee foto's die je over mekaar plaatst. De tweede foto was een groothoekopname die ik onderwater tegen de oever had genomen. In het retoucheermenu van de camera kan je dan de twee foto's samenvoegen. Bovenstaande foto (in kleur) werd uiteindelijk mijn inzending voor de wedstrijd. Deze foto vond ik de perfecte belichaming van een creatieve weergave over vrijduikers. De foto behaald geen top drie plaats, maar de weg die ik volgde om tot dit beeld te komen was een geweldige ervaring en betekende voor mij véél meer dan een medaille. Bedankt Bart en Sophia!
Van 22 tot 27 november vond het Wereldkampioenschap Onderwaterfotografie van de CMAS plaats in Mexico. Om geselecteerd te worden moesten de afgelopen twee jaren wedstrijden gewonnen worden, want enkel de beste fotograaf mocht mee. Dit jaar hadden we echter geluk, want Wallonië stuurde geen afvaardiging waardoor de Vlamingen twee ploegen konden sturen. Samen met fotograaf en vriend Luc Rooman en onze twee modellen Brigitte en Liane reisden we af naar La Paz. Een week op voorhand, om te oefenen en voorbereid te zijn op het echte WK. Liane had nog nooit model geweest en had slechts 150 duiken. De voorbereidende week zou wel eens van pas komen, dacht ik. Na een heleboel uitleg over hoe en waar een model moet "hangen" sprongen we het water in bij Los Islotes. Die plek is bekend om zijn Californische zeeleeuwen. Na enkele oefenfoto's nam ik onderstaande foto. Wat een talent! Ik wist meteen dat het goed zat met Liane. Die zeeleeuwen was een ander paar mouwen: stil hangen was er niet bij, maar speels om je heen vliegen en komen knabbelen aan vinnen en fotomateriaal vonden ze wel leuk. Eentje leek zelfs op een puppy hondje. Die kwam zich zo voor de camera neervleien. Alhoewel onderstaande foto doet vermoeden dat ze agressief zijn, was er toch eerder sprake van speels gedrag. Waarschijnlijk zag dit dier zijn reflectie in mijn glazen domepoort. Enkel voor de mannetjes was ik wat op mijn hoede. Die waren veel groter en kwamen soms nogal dreigend over. Dat doen ze door met opengesperde mond of bellenblazend tot vlak voor de lens te zwemmen. Zo beschermen ze hun kroost en zorgen ze ervoor dat geen ander mannetje de vrouwtjes het hof komt maken. Op het Fang Ming wrak hadden we ook mooie groothoek gelegenheden. De zichtbaarheid was er vrij goed en er konden ook foto's van de binnenkant gemaakt worden. Liane moest soms de stroming trotseren om ergens bovenaan in de foto terecht te komen. Geen gemakkelijke opgave! Mijn idee was om onderstaande foto te maken tijdens de wedstrijd, daarom hebben we op deze plek - vooraan onder de boeg- heel wat tijd besteed. Dat plan zouden we ook uitgevoerd hebben als we tijdens de wedstrijd onderstaande schildpad niet waren tegengekomen. Na 10 minuten meezwemmen met het dier, was mijn luchtvoorraad bijna op. We hebben vooral erg moeten zoeken naar macro leven in La Paz. Het was een hele uitdaging om iets te vinden. Dat zou je niet afleiden uit onderstaande foto's. Na 9 dagen duiken vond mijn buddy onze eerste naaktslak. Het was de eerste duik op de eerste wedstrijddag. Met drie top tien plaatsen deed ik het nog niet zo slecht, maar de verwachtingen lagen toch iets hoger. Een medaille in één van de vijf categorieën zou nog beter geweest zijn. De organisatie liet te wensen over, maar de sfeer onderling in onze ploeg en met andere teams zoals Nederland en Mexico was prima. We hebben ons geamuseerd van de eerste tot de laatste dag en dat kan geen enkele medaille vervangen!
Gisteren vond de bekendmaking van de wedstrijdwinnaars van het Abyss Internationale fotofestival in Venetië plaats. Ik nam er voor de 2de keer aan deel. In 2015 behaalde ik er nog een 4de plaats in de categorie parasieten, maar dit jaar deed ik het beter. In de categorie zoet water kreeg ik de 2de plaats voor onderstaande foto die ik dit jaar maakte in Turnhout. Dat fotografie op een subjectieve manier beoordeeld wordt, bewijzen de 2 onderstaande foto's. Ik heb ze al enkele keren ingediend voor wedstrijden, maar ze zijn nog nooit in de prijzen gevallen. Alhoewel ik ze heel mooi vind, vallen ze bij de jury niet in de smaak. Of er zijn nog betere foto's ingediend natuurlijk! Deze keer geraakte ik er dan toch tot aan een 5de en 8ste plaats mee. Ik mag tevreden zijn!
Onlangs vond de prijsuitreiking van het Marmara festival in Turkije plaats. Het duurde even voor de uitslag online werd geplaatst en ik keek er met grote belangstelling naar uit. Met grote fierheid kan ik wel stellen dat ik het niet slecht heb gedaan, ik ben er als beste fotograaf van het festival bekroond.
Wat gaat de tijd tegenwoordig snel! Het is inmiddels weer bijna 3 maanden geleden dat ik nog een bericht geplaatst heb en daar is een goede reden voor: ik heb niet veel meer in het water gelegen! De afgelopen 25 jaren is me dat niet vaak overkomen, maar nu was er daar een goede reden voor, namelijk de geboorte van onze dochter Océane. Jawel, u leest het goed en voor alle duidelijkheid: ik mocht de naam kiezen! Océane werd pas begin september verwacht, maar kon niet meer wachten en sprong er op 22 juli al uit. Onderstaande foto nam ik nog in juni tijdens een shoot in het bad. En als u zich afvraagt hoe we dat water zo wit kregen dan is het antwoord daarop: melk! De bloemen en de bladeren waren trouwens echt. Net voor het grote gebeuren lag ik bij Strijenham aan de Oosterschelde nog bij enkele honderden Steenslijmvisjes (Lipophrys pholis). Die waren erg actief op zoek naar voedsel en gingen meermaals de confrontatie met de krabben aan. Wat een lefgozers! Het mooiste moment was toen er drie Steenslijmvisjes op een rij gingen liggen. Ik mikte met mijn snoot boven het middelste visje in de hoop de twee anderen er ook op te krijgen. Bij de Bergse Diepsluis toonde mijn buddy Frank Visser een mooie Groene zeedonderpad (Taurulus bubalis). Bedankt voor de vondst! Er zwommen die dag veel Oorkwallen (Aurelia aurita) en Kompaskwallen (Chrysaora hysoscella) rond. Ik spendeerde heel wat tijd om de kwalvlooien (Hyperia galba) die zich in deze kwallen bevinden te fotograferen. Een werkje waarvoor je veel geduld moet hebben. Begin augustus lag ik dan nog eens in het water om samen met vrijduikers Bart en Sophia wat te oefenen voor het tweede luik van het Open Belgisch Kampioenschap. Dat gaat door in zoet water tijdens de tweede week van september. Natuurlijk kan ik daar nog niet veel over tonen, want ik wil niet teveel in mijn kaarten laten zien. De concurrentie loert mee ;-) En zo is de zomer razendsnel aan het voorbij vliegen. Ik pendelde voortdurend tussen werk en ziekenhuis, want Océane moest nog enkele weken op de afdeling neonatologie verblijven, maar bij de geringste kans profiteerde ik er van om in het water te springen. (Iets dat mijn dochtertje trouwens ook al graag doet...) Enkele dagen geleden kreeg ik nog eens zo'n kans en trok ik naar de Zeelandbrug. Wat was het zalig om nog eens in het zilte nat te vertoeven bij een heerlijke watertemperatuur van 20°C en een uitstekende zichtbaarheid. De jonge Zeekatjes zijn alom tegenwoordig. Behalve de Bruine plooislakken kon ik geen naaktslakken vinden, maar dat kon de pret niet bederven. Er waren genoeg andere onderwerpen te vinden, zoals onderstaande pubers... Tot slot vond ik nog een zeepaardje. Ik maakte er in Photoshop een dubbelopname van. De perfecte afsluiter van een ongewone zomer. Meer foto's vind je hier.
Gisteren vond de prijsuitreiking van het Festival International du Monde Marin in Hyères plaats. Ik werd er derde in de categorie groothoek. Is hij daar nog wel blij mee, hoor ik u denken. Jawel hoor! Elke top drie plaats is plezant en vooral als ik in de prijzen val met "een foto van bij ons". De foto met de snoek die zich verborgen houdt onder takken en bladeren tegen de oever, nam ik vorig jaar in de Put van Ekeren. Omdat wij in onze lokale wateren vaak slechtere zichtbaarheid hebben dan de meeste andere buitenlandse fotografen, vind ik het een eer om bij de prijswinnaars te zijn. Het is ook een positief signaal naar alle opkomende talenten: je hoeft het niet ver te gaan zoeken! ;-)
Gisterenavond vond de prijsuitreiking van het Paf Tachov festival in Tsjechië plaats. Ik won er de eerste prijs en een eervolle vermelding in de categorie zoet water. In de categorie zwart - wit kreeg ik ook een eervolle vermelding met onderstaande foto. Mijn audio visuele presentatie viel voor de derde keer in de prijzen. Ik won er de 2de plaats mee. Allemaal foto's die ik in België genomen heb. Zeg nu nog dat er in ons landje onder water niets te zien is ! ;-)
Ik heb 2 keer heuglijk nieuws. Gisteren was ik in Nederland op de prijsuitreiking van de natuurfotografiewedstrijd "de Groene Camera". Voor het onderdeel Natuurfotograaf van het jaar 2017 van de Groene Camera mocht je als fotograaf een samenhangend, verhalend portfolio van 7 tot 9 beelden inleveren. Ik won er de tweede plaats oftewel "Runner up". Daar ben ik heel blij mee omdat er in zo'n soort wedstrijd veel meer foto's van de natuur aan land worden ingestuurd en het niet zo evident is om met een portfolio van onderwaterfoto's in de prijzen te vallen. Ik koos voor een reeks van 8 foto's die ik in Zeeland gemaakt had. Hieronder zie je alle winnaars en runner ups uit alle categorieën. Duikmaat Gino Symus en Nederlander Sander van der Heijden staan ook op de foto, zij behaalden de eerste en tweede plaats in de categorie Onderwater. Proficiat! Op hetzelfde tijdstip van de prijsuitreiking van de Groene Camera werden er ook prijzen uitgedeeld in Staatsburg op het Festival Européen de l'image sous-marine. In de audiovisuele presentaties won ik er de tweede prijs met de reeks "de Perfecte vijver".
|
Nieuw op de websiteCategorieën
Alles
|