De maanden vliegen voorbij en ik heb nog amper tijd om iets te schrijven. Daarom geef ik hier in beeld weer waar ik de voorbije maanden doorgebracht heb. April: foto's achter de schermen tijdens de opnames voor de shows van Marco Borsato. Locatie: Lites studio in Vilvoorde. Model: mermaid Celine. Mei: fotoshoot met Hannah mermaid en de mermates in TODI. (meer foto's in album TODI) Mei: de sepia's zijn er! (Meer foto's: zie album Nieuwste foto's) Mei: de eerste wedstrijddagen van het OBK (de foto's die ik indiende voor de wedstrijd mogen nog niet gepubliceerd worden) Einde mei: prachtige wolken boven Zeeland. (Meer foto's: zie album Nieuwste foto's) Juni: voorbereiding in Tenerife voor het WK onderwaterfotografie. Juli: waterlelies! (Meer foto's: zie album Turnhout) Juli: oefensessie voor het WK met model Merel. (Meer foto's: zie album TODI) Juli: fotoshoot met mermaid Marianne in TODI (meer foto's: zie album TODI) Juli: spelen met de macrolens en kleurrijke achtergronden in het Grevelingenmeer. (Meer foto's: zie album Nieuwste foto's)
0 Comments
Onlangs lag ik nog eens in het heldere en visrijke water van TODI in Beringen. Ik had er afgesproken met mermaid Nyxe uit Nederland om er een onderwaterfotoshoot te houden. We hadden mekaar onder water al eens ontmoet zoals je hierboven op de hoofding kan zien. De voorbije maanden hielden we contact en nieuwe plannen voor een fotoshoot werden gesmeed. Ondertussen ben ik al enkele keren in TODI geweest en ik had altijd het geluk om er op een zonnige dag te zijn. Dat maakt een heel verschil onder water. Niet alleen is er dan meer licht, maar de mooie stralen die het water doorboren maken de achtergronden heel decoratief. Het weer zat helaas niet mee en na vijf minuten had ik al door dat ik mijn ISO instelling moest verhogen naar 1200, anders werd de achtergrond te donker. Ik vroeg haar ook om enkele keren dicht tegen de oppervlakte te poseren. Dat resulteerde in een leuke weerspiegeling en een ongewone compositie. Toen ze even stond uit te blazen op de top van één van de onderwaterzuilen zag ik haar staart omhoog krullen. Het leek me een leuke foto en net voor ik afdrukte stak ze haar hoofd onder water en gaf me het V-teken. Ik vond de foto zo grappig dat ik er één van de kogelvissen - die ik een tijdje geleden fotografeerde - eraan toevoegde. Onderstaande foto is dus een montage, iets wat ik zelden doe. Na meer dan een uur poseren moesten we er toch even uit om te gaan pauzeren en op te warmen. Het water was rond de 24 graden en dat voelde wel comfortabel aan in mijn 7mm duikpak, maar voor mermaid Nyxe was het al een hele prestatie om zo lang in het water te liggen. Na een half uurtje sprongen we er terug in. We hadden afgesproken om het eens over een andere boeg te gooien en maakten er een fashionshoot van. Geen zeemeerminnenstaart dus, maar met kleding en stoffen die ze zelf had gemaakt. De rode stoffen kwamen mooi tot zijn recht en weer poseerde ze alsof het allemaal niets was. Ondertussen werd het buiten meer en meer donker en kreeg ik nog nauwelijks licht op de achtergrond. Mijn tweede flitser deed het ook niet meer, maar ik gaf niet op en fotografeerde rustig verder. Alhoewel "rustig" eerder het verkeerde woord is, want als fotograaf moet je heel snel kunnen reageren wanner je model onderduikt. Die ziet zonder duikmasker namelijk niet zo goed en daar moest ik dan heel snel op reageren. Ook de instellingen en flitssterkte moeten voortdurend aangepast worden. Die stoffen gaven een mooi effect en hadden boven water nauwelijks gewicht, maar eens onder water voelden ze veel zwaarder aan en daar moet je wel degelijk rekening mee houden. Hoe gemakkelijk en confortabel ze zich voelde zie je hieronder. Op deze foto lijkt het er op dat ze bijna in slaap valt. De haren liggen mooi naar achteren toe, iets dat niet vanzelfsprekend is. Het vraagt timing en ervaring van het model om, net voor de foto genomen wordt, even met de hand alles naar achteren te strijken. Na meer dan 2 uren in het water hielden we het voor bekeken. Ik sloot af met een selfie van ons beiden. Iets dat ik ook zelden doe... ;-) Meer foto's die ik in TODI nam vind je hier.
Gisteren woonde ik de prijsuitreiking bij van de Lowland Photo Contest. Dat is de fotowedstrijd die verbonden is aan het jaarlijkse internationale natuurfotografiefestival van de lage landen. Het festival is inmiddels aan zijn vijfde editie toe. De fotowedstrijd zelf wordt al vier jaar georganiseerd en ikzelf doe al drie jaar mee. De foto's mogen enkel in de lage landen genomen zijn. In de onderwatercategorie behaalde ik een tweede plaats en een eervolle vermelding. De mooiste prestatie vond ik toch wel een tweede plaats in de categorie portfolio. Daar moest ik het opnemen tegen natuurfotografen uit andere disciplines. Ik koos ervoor om allemaal beelden in te zenden die ik in de camera over elkaar had geplaatst, de zogenaamde beeld-op-beeld functie. De foto's nam ik tijdens de voorbereiding van het Open Belgisch Kampioenschap onderwaterfotografie en tijdens de wedstrijd zelf. Als je op de foto klikt zie je ze groter. In de fotografie en zeker fotografiewedstrijden worden er meer en meer creatieve foto's verwacht die de kijker en de jury verrast. Het is dan niet altijd gemakkelijk om met iets nieuws af te komen. Het is bemoedigend om mensen te hebben die in je projecten geloven en je hierbij helpen. Daarom wil ik het Hugyfot team bedanken voor de steun en technische ondersteuning die ze mij gegeven hebben.
Meer wedstrijdfoto's vind je hier. Tijdens de wedstrijddagen van het Open Nederlands Kampioenschap (ONK) en Belgisch Kampioenschap (OBK) onderwaterfotografie heb ik voor de categorie groothoek met model beroep gedaan op onze Belgische mermaid Céline. En dat was niet zonder succes. In beide kampioenschappen eindigde ik op de eerste plaats. Voor het ONK koos ik als locatie het Grevelingenmeer en voor het OBK de put van Ekeren. De watertemperatuur lag rond de 17 graden op dat moment. Geen sinecure dus om zonder duikpak of duikmasker onder water te gaan poseren. In het Grevelingenmeer is het dan ook nog eens zout water en dat prikt enorm aan de ogen. Maar ook het zoete water van de put van Ekeren was geen gemakkelijke opgave door al de waterplanten waar je in verstrengelt kan geraken. Een goede voorbereiding was dan ook noodzakelijk om alles vlot te laten verlopen. Vooral de opvang van Céline als ze uit het koude water kwam was belangrijk. Onderkoeling is heel gevaarlijk en daarom was het van belang om warmtedekens, handdoeken en warme drank bij de hand te hebben. Gelukkig konden we rekenen op de hulp van de mama en vriend van Céline om een handje te helpen. Ik wil hen daarvoor hartelijk bedanken en vooral ook een welgemeende dank voor de moeite die Céline gedaan heeft en het enorme doorzettingsvermogen dat ze getoond heeft. Ze heeft het fantastisch gedaan! Je kan haar volgen op haar Facebookpagina: https://www.facebook.com/MermaidCeline/
Gisterenavond vond de prijsuitreiking van het Open Belgisch Kampioenschap onderwater foto- en videografie (OBK) plaats in duik- en snorkelcentrum TODI in Beringen. Het langverwachte sluitstuk van een wedstrijd die reeds in mei van dit jaar van start ging. Om de twee jaar is er een festival editie, d.w.z. dat er een shoot-out gedeelte is en een festival gedeelte. Bij het shoot-out gedeelte was er een wedstrijdweek in mei en eentje in september waarbij deelnemers twee opeenvolgende dagen konden uitkiezen om hun foto's te gaan maken. Het deel in mei speelde zich af in Zeeland en het andere deel in zoet water, nl. de put van Ekeren. Deze foto's mochten niet nabewerkt worden. Voor het festival gedeelte mochten er foto's in vijf categorieën ingestuurd worden die eender waar in de wereld genomen waren. Deze mochten wel nabewerkt worden. Bovenop de foto's kon er ook nog deelgenomen worden in de categorie digirama's (zie deze pagina voor uitleg). Om uitgestuurd te worden naar het Wereldkampioenschap in Tenerife (2019) moest je deelnemen in alle bovenstaande categorieën en na 2 jaar competitie als eerste eindigen. Dat is zowat in een notedop hoe het kampioenschap er uit ziet voor de fotografen. Hieronder staan mijn foto's van het shoot-out gedeelte. Bij het festival gedeelte koos ik voor onderstaande foto's. Tot slot wil ik nog beide onderwatermodellen die voor me poseerden bedanken, dat waren Marlène Terpstra en Mermaid Céline! Jullie hebben het geweldig gedaan! Speciale dank ook aan de sponsors, jury en alle vrijwilligers die zich weer belangeloos hebben ingezet om er een prachtige editie van te maken. Zonder deze mensen zou er geen festival geweest zijn. Hoedje af!
En nu, op naar Tenerife! Het is weeral even geleden dat ik nog een blogberichtje schreef. Dat komt omdat ik de voorbije weken druk bezig was met de wedstrijden van het Nederlands en Belgisch kampioenschap onderwaterfotografie. Die foto's mag ik volgens de reglementen niet publiceren voor de prijsuitreiking. Afgelopen maandag kon ik nog eens een fotosessie houden met Liane, mijn model waar ik op het wereldkampioenschap in Mexico succesvol mee samenwerkte. Voor de gelegenheid hadden we het prachtige decor van TODI ter beschikking. Hier was ik een tijdje geleden ook aan het werk geweest met de zeemeerminnen. ik kende de fotoinstellingen die ik toen gebruikte nog uit het hoofd, wat me van bij het begin enorm hielp. De vorige keer was een zondag en toen waren er vele andere duikers aanwezig die vaak onopzettelijk in beeld zwommen. Maar nu hadden Liane en ik de plek voor ons alleen en konden we eerst een toertje doen om te zien wat de meest fotogenieke plekken waren. Bij de tunnel waar er twee spoorlijnen doorlopen, hing er een speciale sfeer. Ik vroeg Liane om aan de uitgang langs beide kanten te poseren en onderstaande foto zette ik nadien om in zwart-wit om het geheel nog een mysterieuzere tint te geven. De tijd vloog voorbij, maar na dik twee uren moesten we toch het water verlaten. Ik had me reuze geamuseerd en was enorm blij dat ik ongestoord had kunnen fotograferen. Bedankt Liane voor het harde werk en om je beste beentje voor te zetten en ook een dikke merci aan TODI voor de ontvangst en de kans die ik gekregen heb! Meer foto's vind je hier!
Geschenken krijgen is altijd leuk. Onlangs kreeg ik van Hugyfot, de firma die mijn onderwaterbehuizing gemaakt heeft en het onderhoud doet, een prachtig boek voor hun 65 jarige bestaan. Het boek is een hommage aan de stichter van Hugyfot: René Hugenschmidt. Sinds 2003 is de productie in Belgische handen en met groot succes. Alle behuizingen worden met uiterste zorg ontworpen en gemaakt. Hugyfot behuizingen zijn niet alleen mooi om naar te kijken en gemakkelijk in gebruik, de firma werkt ook steeds innoverend. Denk maar aan het vacuum systeem om behuizingen te beschermen tegen waterinsijpeling. Hugyfot was de eerste die dit produkt op de markt bracht! Een andere reden waarom ik voor Hugyfot gekozen heb is dat de deur steeds openstaat voor een fotograaf met ideeën. Zo kon ik voor het Wereldkampioenschap onderwaterfotografie in Mexico rekenen op de medewerking van de firma en enkele ideeën die ik had werden in samenspraak ontworpen. Mede hierdoor behaalde ik een 8ste plaats in de categorie macro. In het boek is er aandacht geschonken aan onze deelname. Bedankt Luc Leys en medewerkers voor de jarenlange toffe samenwerking!
Onlangs vond de prijsuitreiking van het Marmara festival in Turkije plaats. Het duurde even voor de uitslag online werd geplaatst en ik keek er met grote belangstelling naar uit. Met grote fierheid kan ik wel stellen dat ik het niet slecht heb gedaan, ik ben er als beste fotograaf van het festival bekroond.
Wat gaat de tijd tegenwoordig snel! Het is inmiddels weer bijna 3 maanden geleden dat ik nog een bericht geplaatst heb en daar is een goede reden voor: ik heb niet veel meer in het water gelegen! De afgelopen 25 jaren is me dat niet vaak overkomen, maar nu was er daar een goede reden voor, namelijk de geboorte van onze dochter Océane. Jawel, u leest het goed en voor alle duidelijkheid: ik mocht de naam kiezen! Océane werd pas begin september verwacht, maar kon niet meer wachten en sprong er op 22 juli al uit. Onderstaande foto nam ik nog in juni tijdens een shoot in het bad. En als u zich afvraagt hoe we dat water zo wit kregen dan is het antwoord daarop: melk! De bloemen en de bladeren waren trouwens echt. Net voor het grote gebeuren lag ik bij Strijenham aan de Oosterschelde nog bij enkele honderden Steenslijmvisjes (Lipophrys pholis). Die waren erg actief op zoek naar voedsel en gingen meermaals de confrontatie met de krabben aan. Wat een lefgozers! Het mooiste moment was toen er drie Steenslijmvisjes op een rij gingen liggen. Ik mikte met mijn snoot boven het middelste visje in de hoop de twee anderen er ook op te krijgen. Bij de Bergse Diepsluis toonde mijn buddy Frank Visser een mooie Groene zeedonderpad (Taurulus bubalis). Bedankt voor de vondst! Er zwommen die dag veel Oorkwallen (Aurelia aurita) en Kompaskwallen (Chrysaora hysoscella) rond. Ik spendeerde heel wat tijd om de kwalvlooien (Hyperia galba) die zich in deze kwallen bevinden te fotograferen. Een werkje waarvoor je veel geduld moet hebben. Begin augustus lag ik dan nog eens in het water om samen met vrijduikers Bart en Sophia wat te oefenen voor het tweede luik van het Open Belgisch Kampioenschap. Dat gaat door in zoet water tijdens de tweede week van september. Natuurlijk kan ik daar nog niet veel over tonen, want ik wil niet teveel in mijn kaarten laten zien. De concurrentie loert mee ;-) En zo is de zomer razendsnel aan het voorbij vliegen. Ik pendelde voortdurend tussen werk en ziekenhuis, want Océane moest nog enkele weken op de afdeling neonatologie verblijven, maar bij de geringste kans profiteerde ik er van om in het water te springen. (Iets dat mijn dochtertje trouwens ook al graag doet...) Enkele dagen geleden kreeg ik nog eens zo'n kans en trok ik naar de Zeelandbrug. Wat was het zalig om nog eens in het zilte nat te vertoeven bij een heerlijke watertemperatuur van 20°C en een uitstekende zichtbaarheid. De jonge Zeekatjes zijn alom tegenwoordig. Behalve de Bruine plooislakken kon ik geen naaktslakken vinden, maar dat kon de pret niet bederven. Er waren genoeg andere onderwerpen te vinden, zoals onderstaande pubers... Tot slot vond ik nog een zeepaardje. Ik maakte er in Photoshop een dubbelopname van. De perfecte afsluiter van een ongewone zomer. Meer foto's vind je hier.
Gisteren vond de prijsuitreiking van het Festival International du Monde Marin in Hyères plaats. Ik werd er derde in de categorie groothoek. Is hij daar nog wel blij mee, hoor ik u denken. Jawel hoor! Elke top drie plaats is plezant en vooral als ik in de prijzen val met "een foto van bij ons". De foto met de snoek die zich verborgen houdt onder takken en bladeren tegen de oever, nam ik vorig jaar in de Put van Ekeren. Omdat wij in onze lokale wateren vaak slechtere zichtbaarheid hebben dan de meeste andere buitenlandse fotografen, vind ik het een eer om bij de prijswinnaars te zijn. Het is ook een positief signaal naar alle opkomende talenten: je hoeft het niet ver te gaan zoeken! ;-)
Eergisteren bezocht ik voor het eerst de duiktank Transfo te Zwevegem. Dankzij een samenwerking van de Audiovisuele Commissie (NELOSAC) en de Sportcommissie van NELOS kon ik deelnemen aan een initiatie vrijduiken. Na een uurtje theorie in het leslokaal zakten we af naar de duiktank. Met een diepte van 15 meter, een diameter van 20 meter en 4,7 miljoen liter water was die niet klein uitgevallen. De vrijduikers waren zich al aan het opwarmen terwijl er extra licht werd geplaatst dat ter beschikking was gesteld door Greenforce. De lichtkoepel liet ook veel licht door, wat er voor zorgde dat foto's recht naar boven toe niet gemakkelijk te belichten waren. Ik hield me zo dicht mogelijk tegen de daallijn en wachtte tot de vrijduikers op nog geen meter van mij passeerden. Om geen overbelichting van de achtergrond te verkrijgen nam ik een korte sluitertijd van 1/250ste of soms zelfs 1/320ste en koos ik voor een kleine diafragma opening. De flitsers stonden bijna op volle kracht. Om zich voor te bereiden en ontspannen aan hun duik te beginnen, liggen vrijduikers horizontaal op hun rug aan de oppervlakte. Ik vond het een mooie gelegenheid om enkele foto's recht naar boven te nemen. De moeilijkheid hierbij is om niet teveel uit te ademen, want anders krijg je allemaal luchtbellen op de foto. Al de instellingen moesten dan weer aangepast worden wanneer de vrijduikers dieper waren en er veel minder invallend licht van bovenaf was. Om die enorme verandering op te vangen had ik mijn ISO waarde op 400 gezet, waardoor ik vliegensvlug diafragma en sluitertijd veranderde. Op het einde vroeg ik aan Bart en Sophia om nog wat te poseren. De verroeste buis met kleurrijke achtergrond leek me een mooi kader om de twee vrijduikers te laten doorzwemmen. Daarna vroeg ik hen om nog wat andere houdingen aan te nemen. Om storende elementen uit de achtergrond weg te halen moest ik wel wat creatief met Photoshop te werk gaan. Aan vrijduiken zelf ben ik niet toe gekomen, de tijd ging veel te snel! Maar wat was het plezierig om eens totaal iets anders te doen van wat ik gewoon ben. Misschien moet ik de volgende keer de camera eens aan de kant laten...
Meer foto's vind je hier. Gisterenavond vond de prijsuitreiking van het Paf Tachov festival in Tsjechië plaats. Ik won er de eerste prijs en een eervolle vermelding in de categorie zoet water. In de categorie zwart - wit kreeg ik ook een eervolle vermelding met onderstaande foto. Mijn audio visuele presentatie viel voor de derde keer in de prijzen. Ik won er de 2de plaats mee. Allemaal foto's die ik in België genomen heb. Zeg nu nog dat er in ons landje onder water niets te zien is ! ;-)
Binnenkort geef ik weer een Masterclass fotografie. Tijdens een 3 uur durende sessie geef ik al mijn geheimen prijs om prachtige foto's te maken zonder zweefvuil in beeld te hebben. Ik zal ook aantonen dat je met snoot fotografie meer kan dan alleen macro plaatjes schieten. Hieronder vind je alle info terug. Wacht niet te lang met inschrijven want de plaatsen zijn beperkt!
Het begint bijna traditie te worden dat ik tijdens de eindejaarsperiode hier nog een woordje neerpen. Ik las net nog het bericht dat ik vorig jaar postte en herinner me nog precies de periode waarin ik het schreef. Een jaar met ups en downs klonk het een beetje zwaarmoedig en dat was het ook wel. Maar kijk, we zijn nu weeral een jaartje verder en het ene jaar is het andere niet. Met de fotografie ging het dit jaar meer dan uitstekend. Ik werd Belgisch kampioen en tegelijk ook fotograaf van het jaar en bij onze buren werd ik winnaar van het Open Nederlands Kampioenschap. Ik deed ook mee met de fotowedstrijden van Nature Talks en het Lowland festival en won er in beide onderwater categorieën de eerste plaats. In Frankrijk, Slovenië en de Verenigde Staten ging het ook zeer goed en zo kan ik nog even doorgaan. Maar dat is niet wat ik u wil meegeven. Wat ik daarmee wel wil duidelijk maken is dat het ene jaar het andere niet is. Na regen komt zonneschijn klinkt wel erg cliché, maar dat staat als een paal boven water. Of in mijn geval onder water... Mocht uw jaar niet zo succesvol geweest zijn dan het mijne, dan wens ik het u zeker toe in het komend jaar. Prettige feestdagen!
|
Nieuw op de websiteCategorieën
Alles
|