Zoals ik in mijn vorige blogartikel zei, moest ik teruggaan bij valavond om de zeedonderpadden bij hun nesten te vinden. Gisteren was het zover. Toen ik bij één van de nesten aankwam, zat er een Penseelkrab te smullen van de eitjes, die onbewaakt waren achtergebleven. Het duurde echter niet lang vooraleer vader zeedonderpad zich liet zien en die was daar niet van gediend. Met zijn mond wijd opengesperd ging hij de krab te lijf om ze enkele meters verder te gaan droppen of liever gezegd: uitspuwen.
Die zeedonderpadden zijn écht niet te onderschatten!
Die zeedonderpadden zijn écht niet te onderschatten!
Het lukte de zeedonderpad niet van de eerste keer om de krab in de mond te krijgen, maar na enkele pogingen moest de rover er toch aan geloven. Hieronder, op de eerste vier foto's, zie je de verschillende fasen.
RSS-feed