Het was weeral even geleden dat we 's nachts nog op pad gegaan waren en dus was de tijd er rijp voor. Op het programma stond een nachtduik bij Sint-Annaland. Nog maar net vertrokken bij het strandje werd ik al omringd door hele scholen Koornaarvissen. Die lieten zich niet makkelijk fotograferen, want bij gevaar zwommen ze pijlsnel weg of lieten ze zich naar de bodem afzakken om zich te verstoppen tussen de bodembedekking.
Even verder sprong er plotseling een Sepiola atlantica oftewel Dwerginktvis voor de lens. Het diertje zwom langzaam achteruit en ik volgde voorzichtig mee.
Sepiola's zijn met hun maximale grootte van 5 centimeter de kleinste inktvissen die in Zeeland voorkomen. Vaak vertrouwen ze op hun camouflage en graven ze zich in het zand in om zich te verstoppen van mogelijk gevaar. Deze knaap kon ik een tijdje volgen, maar één moment van onoplettendheid langs mijn kant zorgde ervoor dat het diertje plotseling verdwenen was.
Niet veel later vond ik nog een jonge Sepia en een Grote zeenaald. Kreeften liepen overal rond terwijl Hooiwagenkrabben overal op de uitkijk zaten . Neem daar nog een zeer milde stroming bij en een zichtbaarheid van zeker 5 meter en een duiker vraagt zich dan af waarom hij niet vaker 's nachts op pad gaat!
RSS-feed
